برنامه ویژه سال تحویل شبکه سه با اجرای احسان علیخانی متنوع، جذاب و خلاقانه بود.

سوره سینما- برنامه های ویژه سال تحویل و جذب مخاطب یکی از مهمترین عرصه های رقابتی برای مدیران شبکه ها و برنامه سازان خاص است. دیروز تمام شبکه ها برنامه هایی برای ساعات پایانی سال ۹۲ تدارک دیده بودند. شبکه یک به دلیل ساختار رسمی و جدی اش، نوعی از سلایق را پوشش می داد. ساختار ویژه برنامه سال تحویل در این شبکه کمتر به سمت شوخی می رفت و نوعی وقار و جدیت در آن وجود داشت. بخش جالب این ویژه برنامه آیتمی بود که رضا بهبودی بازیگر خوب تئاتر بازی می کرد.

در شبکه دو آزاده نامداری و فرزاد حسنی روی آنتن بودند. حضور یک زوج که از چهره های سرشناس اجرا هستند می تواند برای مخاطب جذاب باشد. اما این جذابیت در همین مرحله متوقف شد. البته برنامه احسان علیخانی در شبکه سه خیلی زود و به شکلی قاطع و در همان ساعات اولیه بینندگان تلویزیون را پای خود نشاند. حتی این فرصت را به آنها نداد تا به سراغ رقیبان خارجی رفته و ببینند شبکه های فارسی زبان چه سفره ای برای شب سال تحویل پهن کرده اند.

یکی از مهمترین دلایل پیروزی علیخانی بر رقیبان این بود که او به ساختاری ویژه برای برنامه اش فکر کرده بود. مشخص بود که «سه ستاره» حاصل اندیشه و کاری طولانی مدت است که با حوصله و سلیقه همراه شده. این مجری و تهیه کننده از قابلیت های شبکه سه به عنوان یکی از بهترین و پر مخاطب ترین شبکه های ایران درست استفاده کرده بود. ستاره های رنگارنگی که آخرین روز سال ۹۲ مهمان شبکه سه شدند، بخش عمده موفقیت خود را مرهون این شبکه هستند. علی خانی به جای استفاده از چهره های رنگارنگ و پرسیدن سوال های تکراری و خنک از آنها، بازیگران، کارگردانان، نویسندگان، خواننده‌ها و تهیه کنندگان را به برنامه اش آورد که ۲۰ سال اخیر به شبکه سه وزن و اعتبار داده بودند. این وجه خاص از برنامه «سه ستاره» قطعا باید مورد توجه مدیران این شبکه قرار بگیرد.

علیخانی به شکلی جالب این بار و در یکی از پربیننده ترین برنامه هایش به شبکه سه ادای دین کرد. از سویی دیگر در مقایسه «سه ستاره» با دیگر برنامه هایی از این دست می توان به برتری هایی شهادت داد. اولا کوتاه و متنوع بودن آیتم ها باعث می‌شد حوصله و صبر تماشاگر سر نرود. علی خانی محدوده پرداختن به مسایل شخصی را می داند. شوخی با دکترای عادل فردوسی پور، صحبت از به دنیا آمدن فرزند احسان خواجه امیری، اشاره به ماجرای پرحاشیه رضا عطاران در سی و دومین جشنواره فیلم فجر فضایی صمیمی به «سه ستاره» می داد. از سویی دیگر علی خانی حرمت میهمانانش را حفظ می کرد و با سوال‌های تکراری سال نو کجا می روی؟ و … بیننده تلویزیون را دلزده نمی کرد.

استفاده از تصاویر معرفی برای نامزدها به ویژه خواننده ها ابتکار درست و هنرمندانه ای بود. انتخاب لوکیشن کافه برای صحبت با بعضی میهمانان مثل رضا عطاران هم به جا بود. علیخانی در آخرین روز سال ۹۲ نشان داد موفقیت بر نامه ماه رمضانی اش اتفاقی نبوده و او در مسیری رو به رشد حرکت می کند. رقیبان را پشت سر گذاشته و به یکی از برندهای صدا و سیما تبدیل شده. البته باید امیدوار بود در سال ۹۳ و پس از آن که علیخانی با تجربه تر شده، هوش و ذوق برنامه سازی اش ارتقا یافته و به محبوبیت مردمی رسیده در  سازمان صدا و سیما دچار مشکل نشود.

یک قانون نانوشته درباره ستاره های تلویزیون وجود دارد که پس از تجربه دوران اوج کنار گذاشته می شوند. اتفاقی که برای مهران مدیری، رضا عطاران، فرزاد حسنی و … افتاد. بازگشت مدیری در برنامه «سه ستاره» کاملا معنی دار بود. او در سال های اخیر در شبکه نمایش خانگی موفقیتی نداشته، آنها که معتقدند مدیری برگ برنده تلویزیون است، حالا ایمان آورده اند که بخشی از این موفقیت را باید به پای رسانه نوشت. بدون تلویزیون مدیری آن درخشش و محبوبیت را ندارد. او در آستانه همکاری تازه با شبکه سه مقابل تماشاگران نشت و از آشتی با تلویزیون خبر داد. اتفاقی که برای او هم به اندازه بینندگان شبکه سه مهم است.

در حالی که بسیاری از ایرانیان ساعت های پایانی سال ۹۲ را در کنار شبکه سه و چهره های دوست داشتنی اش گذراندند، رامبد جوان در شبکه تهران برنامه نوروزی داشت. جوان یکی از بهترین بازیگران و کارگردان‌های طنز است، اما حیف که گاهی خود را برای برنامه هایی هزینه می کند که دستاوردی برای او ندارد. شبکه چهار هم به دلیل ویژگی های فرهنگی و هنری‌اش انتخاب بسیاری از مردم نیست، اما برنامه نوروزی این شبکه و حضور پژمان بازغی هم نتوانست خدشه ای به «سه ستاره» وارد کند. سال ۹۲ در تلویزیون سال احسان علیخانی بود امید که او در سال ۹۳ دوستدارانش را ناامید نکند.