بازیگر فیلم سینمایی «ارغوان» تاکید کرد به تجربه نقش‌های تاریخی علاقه دارد.

سوره سینما- محیا رضایی: مهدی احمدی بازیگر گزیده کار سینمای ایران که اخیرا در فیلم سینمایی «ارغوان» بازی کرده فارغ‌التحصیل رشته گرافیک است و خود را بیشتر نقاش می‌داند تا بازیگر. این هنرمند که سینما را اولین بار با «در کوچه‌های عشق» تجربه کرد در طی این سال‌ها کمتر حاضر به گفت و گو شده، به نظر می رسد در این زمینه هم او مثل بازیگری وسواس و حساسیت فراوان دارد. احمدی که با وجود گزیده کاری بین قشری از سینمادوستان محبوب است، در گفت و گویی کوتاه از تجربه حضور در «ارغوان» و همکاری با کیوان علی محمدی و امید بنکدار سازندگان این فیلم صحبت کرد.

کم کاری‌تان نسبت به سال های پیش دلیل خاصی دارد؟

مهدی احمدی: تا زمانی انتخاب نقش برایم مفهوم خاصی داشت. چون فیلمنامه‌های ما کمتر دچار بحران به لحاظ مضمون و محتوا بودند و من هم گزینه های بیشتری برای انتخاب داشتم. گزینه هایی که به سلیقه شخصی من هم نزدیک تر بودند. اما با توجه به شرایط امروز سینما، محدودیت بیشتری در انتخاب ها وجود دارد. ضمن اینکه حرفه اصلی من نقاشی است و من حرف‌هایم را بیشتر از این طریق می‌زنم. در خلال این سال ها هم سعی کرده ام فیلم هایی که به فضای من نزدیک تر بوده است را انتخاب کنم.

چطور شد بازی در «ارغوان» را پذیرفتید؟

امید و کیوان را سال‌ها است که می‌شناسم و از دوستان خوب من هستند. سال‌ها پیش در یکی از فیلم های کوتاهشان با هم همکاری داشتیم و بعد از آن برای فیلم «شبانه روز» و سریال «حیرانی» هم قرار بود باهم کار کنیم ولی متاسفانه بنا به شرایطی که داشتم نتوانستم در آن فیلم ها بازی کنم اما خوشبختانه این امکان به وجود آمد که در فیلم «ارغوان» باهم کار کنیم.

مهدی احمدی و مهتاب کرامتی در نمایی از «ارغوان»

تجربه بازی در «ارغوان» چطور بود؟

بازی در «ارغوان» را دوست داشتم. در «ارغوان» نقش یک موزیسین را بازی می‌کنم که سال ها قبل همسرش را که نوازنده ویولن سل بوده خارج از کشور از دست داده است. او بعد از سال ها در ایران بر حسب اتفاق با زنی آشنا می‌شود که در او تحولی را ایجاد می‌کند. فیلم فضایی سیال بین گذشته و حال دارد. البته یک قصه دیگر هم به موازات قصه این مرد در فیلم دیده می‌شود که در یک نقطه باهم تلاقی می‌کنند.

اخیرا جز بازی در این فیلم سینمایی فعالیت دیگری هم داشتید؟

خوشبختانه پروژه « ارغوان» از جمله کارهایی بود که به سرانجام رسید. فیلم‌های دیگری هم در طی دو سال گذشته به من پیشنهاد شده که من علاقه زیادی به نقش‌های تاریخی‌اش دارم، اما متاسفانه این آثار هنوز به مرحله ساخت نرسیده‌اند. مثل  فیلم« کوروش کبیر» و سریال «پوریای ولی» که قرار است آقای مسعود جعفری جوزانی آنها را کارگردانی کند.

حال و هوای نوروز چطور بود؟

نوروز همیشه برای من یکجور نبوده. در کودکی خیلی رویایی و شادی آور بود، در نوجوانی دغدغه هایم متفاوت تر شد، اما ذوق سال نو را داشتم. از یک دوره به بعد حال و هوای نوروز دیگر رنگ و بوی کودکی و نوجوانی را نداشت.  هرچند با آمدن بهار هنوز هم نشاط و تازگی را تجربه می‌کنم. اگرچه فصل های دیگر مخصوصا پاییز و زمستان را بسیار دوست دارم. به نظر من دنیای فصل‌ها هم مثل دنیای رنگهاست، نمی توان گفت کدام زیباتر است. هر کدام زیبایی خودشان را دارند. بهار برای من در عین اینکه نشاط و طراوت را می آورد، غمی را هم به همراه خود دارد  که آن غم از ناپایدار و زودگذر بودن این طراوت و تازگی است.