سوره سینما- مهر نوشت:  شامگاه دیشب ۱۹ فروردین‌ماه حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی میزبان هنرمندان انقلابی و مسئولان فرهنگی کشور بود که به مناسبت روز هنر انقلاب اسلامی گرد هم آمده بودند. حجت‌الله ایوبی رئیس سازمان سینمایی، علیرضا رضاداد دبیر سی و دومین جشنواره فیلم فجر، محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری، مجید شاه حسینی و جمعی از پیشکسوتان هنر انقلاب اسلامی، حمید شاه‌آبادی مشاور وزیر ارشاد، مرتضی گوردزی دبیاج مدیر مرکز تجسمی حوزه هنری، محمدحسین نیرومند مشاور وزیر در دو دولت قبلی و … در این مراسم حضور داشتند.

علیرضا قزوه در مراسم روز هنر انقلاب اسلامی از سید حسن حسینی به عنوان سید شعرای شعر انقلاب یاد کرد و گفت: سید حسن حسینی در ایام عید به دیدار خداوند رفت و وصیتش این بود که کتاب «گنجشک جبرئیل» را در کفنش بگذارند. وی ادامه داد: من همیشه دو تن را به عنوان استادان خود نام برده ام یکی از آنها سید حسن حسینی است و دیگری طاهره صفارزاده.

این شاعر پیشکسوت هنر انقلاب با خواندن شعری از شهریار عنوان کرد: هنر رقیب وحی نیست بلکه پشت آن قرار می گیرد و به وحی اقتدا می کند. این در شعر شهریار هم آمده است. از نظر شهریار زیباترین شعر دعایی بود که در آن گفته می شود «خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی(ره) را نگهدار».

وی در پایان سخنان خود با اشاره به خاطره‌ای از شهید آوینی گفت: شهید آوینی ۲۲ سال پیش به رحمت خدا رفت. در آن زمان من حدود ۲۸ سال داشتم. یکی از مواردی که می توانم به آن اشاره کنم این بود که هر زمان می‌خواستم به شهید آوینی سلام کنم او ما را غافلگیر می کرد و زودتر سلام می کرد.

در ادامه این مراسم محمد سرشار رئیس حوزه هنری استان تهران سخن خود را با اشاره به خاطره ای از شهادت شهید آوینی عنوان کرد: من ۱۲ سال داشتم که یک روز پدرم به خانه آمد و گفت آوینی شهید شده است. مردم آن زمان شهید آوینی را نمی شناختند. پدرم از ما خواستند که عکس هایی را به دیوارها نصب کنیم و ما این عکس را به هر کسی نشان می دادیم نمی دانستند که آوینی چه کسی است و من تنها می توانستم او را با نام گوینده روایت فتح بشناسانم.

فرزند محمدرضا سرشار در ادامه سخنان خود بیان کرد: هنر انقلاب اسلامی محدود به یک نفر و یک سازمان نیست بلکه تلاشی است که از آغاز نهضت امام خمینی (ره) شکل گرفته و رشد کرده است. سرشار در ادامه نحوه انتخاب چهره سال هنر انقلاب اسلامی را که قرار است از سال آینده در روز هنر انقلاب توسط حوزه هنری باشد تشریح کرد و گفت: از نخبگان فعال در ۸ بخش مختلف هنری می خواهیم تا در مدت یک سال اتفاقات و فعالیت های عرصه هنر را پیگیری کنند و در انتهای سال ۳ هنرمند برتر را معرفی کنند تا از بین این ۳ هنرمند جایره چهره سال هنر انقلاب اسلامی به نفر برتر اهدا شود.

در ادامه سعید کشن فلاح استاد پیشکسوت حوزه تئاتر به خاطراتی از انقلاب و همچنین شهید آوینی اشاره کرد و گفت: وقتی بحث هنر انقلاب می شود ما به وقایع ابتدا و حتی قبل از انقلاب برمی‌گردیم. در آن زمان ما همراه با سیل جمعیتی بودیم که بنا به فرموده امام به میدان آمدیم و احساس تکلیف کردیم. آن زمان ما هنری را در تراز انقلاب شروع کردیم و در جریان و در مسیر انقلاب قرار دادیم و از طرف دیگر هم آشوب و اغتشاشی از طرف اندیشه های مختلف سعی می کرد با تفکر الحادی اندیشه خود را القا کند که مباحث پراکنده ای را هم مطرح می کردند.

وی افزود: ما در آن زمان به این نتیجه رسیدیم که هیچ چیز مثل هنر نمی تواند ما را به آن نقطه مورد نظر و متناسب با اسلام انقلابی که امام تصویر می‌کرد برساند و چشم ما هم همیشه به فرمایشات امام بود.

کشن فلاح با اشاره به تاسیس انجمن اسلامی در دانشکده هنرهای دراماتیک عنوان کرد: در آن زمان ما به همراه مسعود شجاعی طباطبائی، محمد کاسبی و جمعی دیگر از دوستان که حدود ۱۰-۱۲ نفر بودیم فکر کردیم بهترین مکانی که می توانیم حرف خود را بزنیم از همین انجمن شروع می شود. در آن ایام طاهره صفارزاده نیز مکانی را تشکیل داد و برای آنجا عضوگیری کرد و در تداوم آن حوزه هنری که در دفتر کوچکی شکل گرفته بود به تدریج قوام گرفت. امیر حسین فردی نیز در آن دوره خدمات بسیاری در حوزه نمایش و ادبیات و … داشت.

وی با اشاره به فعالیت‌های حوزه هنری در آن زمان عنوان کرد: در آن زمان فعالان حوزه هنری می‌توانستند به عرصه بیایند، مبارزه کنند و روی جامعه تاثیر بگذارند. نمایش‌های زیادی را ما در حوزه هنری به صحنه بردیم. من خاطرم هست در آن زمان تالار اندیشه حوزه هنری هیچ امکاناتی نداشت اما با همین نبود امکانات خیلی سریع پر می شد و استقبال مردمی در حدی بود که مردم روی زمین می نشستند. خاستگاه این تلاش‌ها باوری بود که از فرموده های امام می‌آمد. البته ما با کارشکنی هایی هم روبرو بودیم، بر این اساس خودمان مجبور می شدیم صحنه ای را درست کنیم و با همان امکانات محدود کار کنیم، ما متعهد بودیم که باید نیروهای جوان را در کنار اندیشه متناسب با هنر اسلامی جذب کرد و آنها را آموزش داد. روحیه فعالان حوزه هنری در آن زمان واقعاً جهادی بود. مهمترین مساله ما آن بود که به فرهنگ به عنوان یک زیربنا اعتقاد و باور نگاه می کردیم در حالی که گروه های چپ اقتصاد را زیربنا قرار می دادند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به فعالیت‌های شهید آوینی در آن زمان عنوان کرد: شهید آوینی در مجله سوره به نظریه‌پردازی فعالیت داشت. احساس تکلیف در عرصه هنر انقلابی در حدی بود که ما به موضوعات بنا به زمان آن توجه می کردیم به طور مثال زمانی موقتاً تئاتر را تعطیل کردیم، یک مینی بوس گرفتیم به دزفول رفتیم و در آنجا فیلمی را درباره دفاع مقدس کلید زدیم.

وی در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: ما در عرصه هنر انقلاب هیچ محدودیتی احساس نمی کردیم بلکه هر جا احساس می کردیم لازم است حرکت جهادی صورت بگیرد به آن سمت حرکت می کردیم. هم اکنون هم حوزه هنری دوباره در تلاش است نیروهای جوان را تربیت کند و انشاءالله تا حضور امام زمان(عج) فعالیت های حوزه هنری تداوم داشته باشد.

در ادامه این مراسم عبدالحمید قدیریان نقاش پیشکسوت روی سن آمد و با اشاره به نامگذاری سال اقتصاد و فرهنگ و عزم ملی و مدیریت جهادی توسط رهبر انقلاب عنوان کرد: سال ها است که رهبر معظم انقلاب بحث فرهنگ را مطرح می کنند و این یکی از دغدغه های ذهنی ایشان است و من به عنوان یک هنرمند از این مساله خجالت می کشم که این دغدغه همچنان وجود دارد و برطرف نمی شود.

وی ادامه داد: در مراسم های زیادی از ما تقدیر و تشکر می شود اما باید جایزه اصلی را از خداوند گرفت اما وقتی ولی فقیه من از عملکرد من راضی نیست با چه رویی می توانم سوی خداوند بروم زیرا همه باور داریم که باید از طریقی و از صراطی به خدا وصل شویم.

این نقاش پیشکسوت حوزه هنر انقلاب اسلامی عنوان کرد: هنر انقلاب، هنر آسمان است. باید دید که چقدر در کارهای من نوعی آسمان دیده می شود. هنر انقلاب هنر ذکر است. هنر مردمی است چون از فطرت مردم می گوید.

وی همچنین در بخش دیگری از سخنان خود بیان کرد: مگر می شود کشوری روی معادن عظیم طلا باشد و یا مردم آن با معارف قوی و ایمان اهل بیت(ع) زندگی کنند اما همچنان رهبر ما نگران فرهنگ باشند. باید در این باره فکری کرد و در مورد مسایل فرهنگی بازنگری داشت. انقلاب طریق سربازی کردن برای ولایت است و ما باید ببینیم کجای کارمان لنگ بوده است.

مجید شاه حسینی از مدرسان مرکز آموزش حوزه هنری در ادامه این مراسم پشت تریبون قرار گرفت و با نام بردن از محمد مددپور به عنوان یک نظریه پرداز به دو ویژگی از شهید آوینی اشاره و بیان کرد: دو صفت از شهید آوینی کمتر بیان شده است؛ یکی نظریه پردازی است چون آوینی را بیشتر در ساحت تکنیک دیده ایم و بیشتر به عنوان یک مستندساز معرفی شده تا نظریه پرداز. با این حال آوینی حق بزرگی به گردن انقلاب اسلامی دارد مثل محمد مددپور که او هم حق بزرگی بر نظریه پردازی در این زمینه دارد. صفت دوم آوینی معلمی کردن او است که باز هم از این ویژگی کمتر صحبت می شود.

وی افزود: باید اشاره کرد که آوینی در شاگردانش امتداد پیدا کرده است. او از هر مکان و زمانی استفاده می کرد و به طور مثال برای گروه جهادی خود در کار روایت فتح و یا شاگردانش کلاس برگزار می کرد. زمانی که او در دانشکده ها برای تدریس حضور پیدا می کرد از طرح درس دانشکده استفاده نمی کرد بلکه طرح درس خود را تدریس می کرد. همچنین کارگاه آموزشی شاگردان او در جبهه های دفاع مقدس بود و آوینی با آنچنان تواضعی با شاگردانش برخورد می کرد که شاگردانش از او تواضع، اخلاق و حتی شهود را می آموختند.

شاه حسینی در سخنان خود اظهار کرد: بعضی از شاگردان شهید آوینی در دوران دفاع مقدس و یا حتی بعد از آن دوران به شهادت نایل شدند که آخرین آنها مهدی فلاحت پور بود که با پایان دوره دفاع مقدس در لبنان و توسط رژیم اشغالگر قدس به شهادت رسید. آوینی در آن زمان در ماهنامه سوره با شور و اشتیاق فراوان نوشت که هنوز هم درهای شهادت باز است و شهادت شاگردش برای او بسیار بهجت آفرین بود که هنوز هم کسی می تواند شهید شود. او همان جا دعا می کند که توفیق شهادت نصیب خودش هم بشود و با فاصله ای نه چندان زیاد خودش هم به شهادت می رسد.

وی با اشاره به احساس آوینی برای شهادت شاگردش از شهادت هادی باغبانی که از شاگردان خودش در حوزه هنری بود گفت و بیان کرد: با شهادت باغبانی این حال و احساس برای ما هم اتفاق افتاد. در ادامه این مراسم قادر طهماسبی شاعر پیشکسوت انقلاب روی سن آمد و عنوان کرد گوشه گیری راهی است که این روزها برای خود برگزیدم شاید این راهی باشد که شهید آوینی به سوی آن رفت و جانش را هم از دست داد.

وی با اشاره وضعیت کنونی فرهنگ عنوان کرد: وضعیت فرهنگ حقیقتاً شرایط جالبی ندارد و من نمی دانم بر سر فرهنگ و هنر ما چه رفته است. من فکر می کنم هر کس در این زمانه به فکر خودش است و به فکر جامعه و مسئله فرهنگ نیست.

این شاعر با اشاره به خاطره ای از آوینی بیان کرد: زمانی من برای ارائه شعری نزد شهید آوینی رفتم البته شهید آوینی در آن زمان شاید خسته بود و شعر را نخواند اما وقتی آهنگران با صدای خود خواند آن را گوش کرد و ساعتی برای شعر سبک‌بالان گریسته بود.

وی در پایان درباره شهیدآوینی بیان کرد: مرتضی قبل از آنکه شهید شود در این عالم به شهادت رسیده بود. در ادامه مراسم صادق مصلح گرافیک پیشکسوت حوزه هنر انقلابی روی سن آمد و عنوان کرد: امروز در جامعه ما گرافیست های خوبی وجود ندارند و یا اگر هستند علاقه ای به کار انقلابی ندارند بلکه بیشتر ترجیح می دهند کارهای تجاری انجام دهند.

وی ادامه داد: کارهایی که امروز توسط شهرداری انجام می شود بیشتر تجاری است. من از انقلاب تا آزادی بیلبوردهایی می‌بینم که هیچ ارزشی ندارند و طراحی این بیلبوردها طراحانی هستند که آبروی گرافیک را برده اند.

این نقاش پیشکسوت با اشاره به اینکه از سال ۴۶ کار خود را شروع کرده و الان ۶۴ سال دارد به بیان اهمیت گرافیک در جامعه پرداخت و گفت: در همه آنچه در اطراف ما وجود دارد خاستگاه گرافیکی وجود دارد؛ ماشین، صندلی، قاب، فضای این سالن … همه اینها را یک گرافیست طراحی کرده و بعد توسط یک قابساز طراحی صنعتی شده است بنابراین گرافیک عظمت زیادی دارد اما ما اصلا به آن توجه نمی کنیم من امروز حق دارم که بپرسم چرا اینهمه پوسترهای بی رنگ و غیر حرفه ای به دیوارها خورده اما شهرداری بابت آنها پول داده است و به دیوارها آویزان شده است.

وی در بخش پایانی سخنان خود عنوان کرد: من با اینکه در بهترین دانشگاه دنیا یعنی کالیفرنیا درس خوانده ام اما حقوقی بالغ بر نهصد و چهل هزار تومان می‌گیرم و باید به دنبال شغل دیگری باشم. من دلگیرم چرا کسانیکه به لحاظ سنی و عقلی کوچک هستند و پشت سیستم های کامپیوتری می نشینند می‌توانند کار‌های خود را ارائه کنند و هیچکس هم نیست در این زمینه دل بسوزاند.

در ادامه این مراسم سید مسعود شجاعی طباطبائی کاریکاتوریست پیشکسوت هنر انقلاب روی سن آمد و گفت: کار ما معمولاً بدون شرح است و من آمادگی چندانی برای سخن گفتن نداشتم اما می خواهم خاطره ای از شهید آوینی بگویم؛ من او را اولین بار در صداو سیما در حال تدریس و تدوین کارش دیدم. او قبل از مراجعه به کلاس و تدوین کارش وضو گرفته بود و من متوجه شدم که آوینی بدون وضو برای تدوین کارهایش حضور پیدا نمی‌کند. او تدوین و راشهای فیلمهایش را بسیار مقدس می دانست حتی فضای کارش در هنگام کار به گونه ای بود که تقرب به ذات الهی در آنها موج می زد و حتی میز کارش رو به قبله بود. من فکر می کنم یک دلیل اینکه مستندهای شهید آوینی و روایت فتح ماندگار شد، همین کار است.

رضا مهدوی مدیر سابق مرکز موسیقی حوزه هنری نفر بعدی بود که پشت تریبون آمد و سخن خود را با اشاره به شخصیت شهید آوینی آغاز کرد و گفت: حق مطلب را درباره روز چنین بزرگی نمی توان ادا کرد. شهید آوینی شخصیتی بی بدیل و به معنای واقعی حوزه ای و انقلابی بود اما حرف الان این است که ما باید انقلابی بمانیم.

وی ادامه داد: اگر انقلاب سی و پنج سال توانسته پا برجا بماند به دلیل نظارت و آگاهی است که مسئولان دارند. این روز نمادین به خاطر شخصیت شهید آوینی نامگذاری شده و من فکر می کنم اگر شهید آوینی زنده بود اوضاع فرهنگ و هنر ما شکل دیگری داشت. یا اگر شهید رجایی حضور داشت، شیوه آموزشی ما نوع دیگری بود و همچنین اگر شهید بهشتی و شهید مطهری بودند وضعیت ما در جامعه شکل دیگری پیدا می کرد. دشمن می دانست که چه کسانی را شهید کند اما در این سالها آنقدر غفلت کردیم که امسال رهبر انقلاب به ما گوشزد کردند و امسال را سال اقتصاد و فرهنگ با عزم ملی و مدیریت جهادی نامگذاری کردند.

این نوازنده سنتور با بیان اینکه خود من هم در این سالها کم کاری زیادی داشتم، گفت: ما باید بتوانیم در عرصه هنر انقلابی کار انقلابی کنیم و بتوانیم با یک حرکت حداقلی جذب حداکثری داشته باشیم. امروز ما جشن انقلاب را برگزار می کنیم و حوزه هنری اولین خاکریز هنر انقلاب است. من از مسئولان حوزه می خواهم که بگذارند اگر انتقادی هست همینجا انجام شود تا به خانه دشمن نرود.

در این مراسم همچنین سرود حوزه هنری با موضوع انقلاب رونمایی شد و پیروز ارجمند مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و آهنگساز آن در توضیح این سرود عنوان کرد: شورای سیاست گذاری پس از بررسی اشعار، شعری از ناصر فیض را برای این سرود انتخاب کرده است. همچنین تلاش شده تا موسیقی سرود حوزه هنری در دستگاه های ایرانی اجرا شود و البته به دلیل همزمان شدن تولید این سرود با تعطیلی ارکستر سمفونیک تهران، از ارکستر سمفونیک اکراین استفاده کردیم. در این سرود علی زندوکیلی خوانندگی اثر را به عهده دارد و تنظیم آهنگ نیز بر عهده پویا سرایی بوده است.

در پایان این مراسم از ۹ نفر از هنرمندان انقلابی تجلیل شد. نفر اول خانواده شهید باغبانی بودند که خانواده وی زودتر از زمان مقرر از سالن خارج شدند. در ادامه قادر طهماسبی روی سن آمد و از او تقدیر شد. نفر بعدی صادق مصلح بود که هنگام بالارفتن از صحنه مومنی شریف درباره او عنوان کرد: نسل جوان صادق مصلح را کمتر می شناسد، او از کسانی است که وقتی جنگ شروع می شود از آمریکا به ایران می آید و به جبهه جنگ می رود. او همچنین طراح آرم های مهمی در کشور مثل آرم سازمان تامین اجتماعی و همچنین عکس های زیادی از جبهه است.

در ادامه سعید کشن فلاح، سید مسعود شجاعی طباطبائی، رضا مهدوی، قادر طهماسبی، مجید شاه حسینی، عباس براتی پور، محمد کاسبی و عبدالحمید قدیریان به عنوان پیشکسوتان هنر انقلاب تقدیر و تجلیل شدند. البته محمد کاسبی در این مراسم حضور نداشت. محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری برای تقدیر از سعید کشن فلاح به دلیل اینکه وی نمی‌توانست روی سن بیاید، به پایین سن رفت. در این مراسم همچنین مستندهایی از شهید آوینی و مستندی درباره روز هنر انقلاب اسلامی پخش شد.