سوره سینما: یک منتقد سینما و تلویزیون گفت: سریال تلویزیونی «بچه ها نگاه می کنند» طنزنمایی است که در بیان هدف عاجز است

محسن سلیمانی فاخر در گفتگو با پایگاه خبری ـ تحلیلی سوره سینما گفت: «بچه ها نگاه می کنند» طنزنمایی است که در کنار محوریت اصلی یک  داستان اجتماعی در بیان هدف عاجز و در جلب نظر مخاطب ناموفق است .

این سریال قصد دارد بر اساس واقعیت و فضایی رئالیستی با مدد بستر و فضای فانتزی  روابط خانواده ها با یکدیگر و اصول اجتماعی را نشان دهد امابا ایجاد فضای مصنوعی نتوانسته در انتقال پیام  و درگیر کردن تماشاگر بجا عمل کند

داستان این سریال در رابطه با ساختمانی است و اتفاقاتی که در آن رخ می دهد. ساکنین  این ساختمان را خانواده هایی تشکیل می دهند که هیچ تقابل و تعاملی محکم  و هدفمندی ندارند و چالش قصه با ورود دو جوان شکل می گیرد تا تعلیق و درام قصه شکل گیرد اما نه تنها این لازمه صورت نمی گیرد بلکه به موقعیت های خام و تصنعی ختم می شود.حتی ان گونه که باید عنصر تداخلی فیلم  خانواده ها را دستخوش تغییر و تقلا نمی کند.

” بچه‌ها نگاه می‌کنند” روایت خواهر و برادری است که در یک مجتمع مشترک به طور جداگانه در واحدهای خود زندگی می‌کنند و قرار است در دیگر واحدهای این مجتمع که ۴ باجناق دامادهای برادر هستند، موقعیت هایی را برای پیشبرد قصه طراحی کنند  امابه شکلی ابتر ادامه می یابد.

از سویی دیگرعنوان فیلم به مخاطب گوشزد می کند که کودکان جایگاهی در مجموعه دارند اما سریال در رابطه و مختص به کودکان ساخته نشده و روابط این قشر با پدر و مادرها به نتیچه ای درخور منجر نمی شود.