بهزاد فراهانی از نیمه کاره ماندن تولید مجموعه «حماسه آرد» گلایه کرد.

فراهانی به سوره سینما گفت: چند سال قبل ساخت سریال «حماسه آرد» را به تهیه کنندگی امیر سیدزاده شروع کردم. تا نیمه های تولید پیش رفته بودیم تا اینکه بدون ارائه هیچ دلیلی جلوی کار ما را گرفتند و این مجموعه همچنان متوقف باقی مانده است.این سریال قصه ساده‌ای داشت و داستان یک قزاق دوره رضا خان را روایت می‌کرد که ماموریت دارد آرد و گندم را از شهرستان های کوچک جمع کرده و برای تامین نیازهای مردم به مرکز ببرد اما مردم یک ده قحطی زده ضمن اجتناب از تحویل آرد و گندم به مقاومت در مقابل این قزاق می‌پردازند. گوهر خیراندیش، اردشیر رستمی و چند چهره دیگر با من همکاری کردند و زحماتشان هنوز بی پاسخ مانده است.

وی افزود: اواخر سال گذشته تئاتر «خون و گل سرخ» را روی صحنه بردم و برای اولین بار بود که کار من بدون اینکه حتی یک ممیزی به آن وارد شود، اجرا شد. از این بابت متعجب و البته خوشحال هستم و از آقای جنتی و سایر اعضای تیمشان متشکرم. باید بگویم پس از گذشت این همه سال دیگر هنرمندان ما خط قرمزها را می‌شناسند و خوشحالم که دولت جدید با اینکه نسبت به آن انتقاد هم دارم، این موضوع را فهمیده است. گویی مسوولان ما به این درک رسیده اند که واقعا با تئاتر نمی‌شود جامعه را بهم ریخت. هنر ابزاری است برای تاثیرگذاری روی فرهنگ مردم و می‌توان به کمک آن به روانشناسی اجتماعی مردم نزدیک شد.

این بازیگر توضیح داد: این روزها شب و روزم به کار کردن روی یک سوژه تازه می‌گذرد و به زودی یک نمایش جدید را روی صحنه می آورم. همیشه روی متن های خودم کار می کنم، چون تنها در این صورت است که به درک کاملی از آنچه می‌خواهم دست پیدا می‌کنم و می دانم شخصیت‌ها دقیقا چه حال و هوایی دارند و برای صحنه چه آکسسواری باید انتخاب کرد.

بهزاد فراهانی در پاسخ به این سوال که چرا دیگر در سینما و تلویزیون حضور ندارد، گفت: در مورد کمرنگ شدنم در تلویزیون باید بگویم احساس می‌کنم مدیران آن با من مشکل دارند و تا زمانی که دوره مدیریت این دوستان تمام نشود، فکر نمی کنم بتوانم دوباره به آن قدم بگذارم. در سینما هم به گمانم می دانم مشکل از کجا آب می خورد. راستش را بخواهید من یکی از کسانی بودم که در تدوین آیین نامه انجمن بازیگران تئاتر شرکت داشتم و فکر می‌کنم همین موضوع سینمایی‌ها را از من دلخور کرد. قرار بود هر ستاره سینما که می‌خواهد به تئاتر وارد شود، با خانه تئاتر به عنوان یک مرکز صنفی ارتباطی برقرار کند و لااقل یک خدا قوت بگوید تا بعد بررسی شود آیا واقعا سواد و دانش و قابلیت مدیوم تئاتر را دارد یا خیر؟ بعد از این قضایا  بود که دیگر سینمایی ها به سراغ من نیامدند.