«ناگهان تو گم شدی» مستندی با زبانی صمیمی، صادقانه و اثر گذار در حوزه تاریخ دفاع مقدس است.

سوره سینما- «ناگهان تو گم شدی» به نویسندگی و کارگردانی مهدی باقری و بعنوان محصول مشترک حوزه هنری و شبکه یک سیما که در قالب مجموعه ای با عنوان «حماسه خرمشهر» تولید شده، مستندی کوتاه و تاثیرگذار است که در زمانی کم توانسته حسی غریب را به مخاطب خود منتقل کند. احساسی که در عین اینکه غربت مردمان خرمشهر و خاک این شهر را منتقل می کند ، در ذات و بطن خود نوعی قرابت و نزدیکی از جنس ملی گرایی را در هر ایرانی به وجود می آورد و ناخودآگاه او را به روزهای پرتلاطم این شهر و میان جنگ نابرابری می برد که در آن فقط سلاح غیرت و پایمردی در مقابل ارتش بعثی مقاومت کرد.

«ناگهان تو گم شدی» براساس مشاهدات شهید هنرمند بهروز مرادی نوشته شده که خود شاهد روزهای ابتدایی حمله نیروهای عراقی تا سقوط خرمشهر بوده است. حالا به واسطه این حضور هنرمندانه که مدتی بیش از بیست سال از آن می گذرد ، هنرمندی دیگر خود را واسطه قرار داده و مخاطب را به آن روزها می برد. باقری خرمشهر را به نوعی کاراکتر اصلی فیلم خود کرده و براساس روایت عاشقانه ای که شهید مرادی در کتاب « در کوچه های خرمشهر» داشته است و گفتار متنی که خود اجرای آن را بر عهده داشته و بسیار در تطبیق و همپوشانی درونی تصویر و متن وثر بوده ، فضایی اثربخش و گیرا را بوجود آورده است.

کارگردان زبانی صمیمانه و واقعی و فارغ از احساسات گرایی های زائد را برگزیده و دوربین را بعنوان ناظری از این نسل و در واقع مسافری برای عبور از ساعت های زمان و برگشتن به روزهای آرامش تا فروپاشی قسمتی از خاک سرزمینمان راهی کرده است تا روایت را از زمانی آغاز کند که شهر در آرامش به سر می برد و ناگهان این آرامش فدای زیاده خواهی و قدرت طلبی رژیمی خودکامه می‌شود و داستان دراماتیک سقوط خرمشهر آغاز می‌شود. سخن از دوربین که میان می آید باید در کنار تاثیر تصاویر خوبی که دوربین فیلمبرداری از خرمشهر امروزی ثبت کرده است به عکس هایی که کارگردان از آنها بعنوان پل ارتباطی خود برای ایجاد یک زنجیره سالم در قالب ریتمی مناسب بهره برده نیز اشاره کرد که توانسته محمل بصری قابل توجهی را بوجود آورد تا مخاطب با دقتی دوچندان به تماشای آن بنشیند. عکس هایی که به مدد جلوه های ویژه قابل قبول به نوعی مقاطع و لحظه های هنرمندانه ای را در مقابل دیدگان مخاطب قرار می‌دهد.

اگر بخواهیم این اثر را در طبقه کارهای مشابه با خود قضاوت کنیم ، باید به اصلی ترین نکته مثبت آن که نوع روایت و زبان آن است اشاره کنیم که فارغ از فضایی راکد و خشک لحنی صمیمانه و صادقانه را پیش گرفته و با پرهیز از گفتگوها و خاطراتی که بدلیل کاربرد بیش از حد و خارج از قاعده موجب افت ریتم می شود و ترکیب این لحن با چیدمان تصاویری که آنها هم با استناد به آثار هنرمندانی که در آن روزها حاضر بوده اند، کلیتی قابل باور را در زمانی مفید به ثمر نشانده است . کلیتی که در فاکتورهای جزئی آن به صداگذاری مناسب اثر هم می توان اشاره کرد که توسط مهرشاد ملکوتی انجام شده و کارنامه ای درخشان در این حرفه دارد. به نظر می‌رسد با کمی تامل و با به کارگیری نیروهای جوان و خلاق و ایده پرداز و سرمایه گذاری در حوزه سخت افزاری برای تولید حرفه ای ، به مجموعه ای درخشان در حوزه آثار مستند رسید که سازگار با روحیات نسل های امروزی باشد و بتواند با لحنی صادقانه موجبات ایجاد فضایی برای کنکاش در چالش های تاریخ دفاع مقدس ایجاد کرد و این جریان حماسی را به تثبیت رساند که « ناگهان تو گم شدی» یک نمونه جدی و قابل اعتماد در این عرصه محسوب می‌شود.