سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۳۱ اردیبهشت ۱۳۹۳ در ۹:۴۵ ق.ظ چاپ مطلب

پرستویی باعث شد در «لیلی با من است» بازی کنم/ سینمای دفاع مقدس مخاطب دارد

mahmood-azizi

بازیگر فیلم سینمایی «لیلی با من است» ساخت این فیلم را یکی از ضرورت‌های یک دوره خاص اجتماعی دانست.

بازیگر فیلم سینمایی «لیلی با من است» ساخت این فیلم را یکی از ضرورت‌های یک دوره خاص اجتماعی دانست.

محمود عزیزی در رابطه با این فیلم سینمایی با اشاره به اینکه در زمان خود یک اتفاق درعرصه سینمای دفاع مقدس بود به سوره سینما گفت: افراد زیادی تجربه «لیلی با من است» را تکرار کردند، اما آن موفقیت تکرار شدنی نبود. «لیلی با من است» در زمان خود یک استثنا بود. این اثردر زمان خود فشارها و محدودیت های زیادی را در رابطه با دیالوگ و صحنه متحمل شد اما بعد از سپری شدن این ممیزی و اکران عمومی به بهترین شکل با مخاطب ارتباط برقرار کرد و توانست همه را شگفت زده کند. این فیلم ثابت کرد سینمای دفاع مقدس اگر سوژه و ساختار منسجم داشته باشد با مخاطب بالایی ارتباط برقرار می‌کند.

عزیزی که در این فیلم نقش کمالی را بازی کرده گفت: بانی حضور من در این فیلم پرویز پرستویی بود. پیش از آن چند فیلمنامه پیشنهادی داشتم که هیچ کدام رغبتی برای حضور در سینما در من ایجاد نکرده بود اما فیلمنامه و حضور یک گروه حرفه ای تمایل من را برای بازی در این نقش زیاد کرد. ضمن اینکه تا قبل از آن فکر می کردم با تئاتر می توان زندگی کرد اما اینگونه نبود. حضور من مقابل پرستویی و بده بستانی که آنها در فیلم داشتند برایم جالب بود.

عزیزی ادامه داد: آن زمان قبول چنین فضایی در سینمای دفاع مقدس امکان پذیر نبود از نظر مسئولان وقت، همه چیز در این ژانر  رنگ و بوی قدسی به خود می‌گرفت، اما یکباره دو نفر(صادق مشکینی و کمالی) در حیطه جنگ و جبهه آمدند و نگاه مردم را تغییر دادند. من پرویز پرستویی را قبل از اینکه بازیگر مطرحی باشد از زمان همبازی بودن در تئاتر دوست داشتم و به توانایی‌اش آگاه بودم، به همین خاطر تبادل عاطفی و احساسی خوبی در رد و بدل دیالوگ ها داشتیم.

این بازیگر در رابطه با حضور کمرنگ خود در سینما و تلویزیون گفت: فقط فیلمنامه بد نیست کم محبتی کارگزاران هم باعث کم کاری من شده است. اگر فیلمنامه ها این روزها خوب نیستند نه اینکه فیلمنامه نویسان بد داشته باشیم. ما در این عرصه نویسنده های توانا زیاد داریم اما نوشتن یک اثر خوب نیاز به وقت دارد، برای صرف زمان باید زندگی کرد و برای ادامه زندگی هم درآمد لازم است. نویسنده ترجیح می‌دهد به جای صرف هزینه و وقت برای یک فیلمنامه ، چند اثر را خلق کند و درآمد بیشتری داشته باشد از طرفی انرژی گذاشتن پای چند کار همزمان به مراتب کیفیت را پایین و انگیزه‌ها را رقیق تر می‌کند البته این مشکل را تمام مشاغل هنری دارند.

محمود عزیزی در رابطه با فعالیت های اخیر خود گفت: در تئاتر دو نمایشنامه را برای اجرا تحویل مسئولان دادم که هنوز هیچ جواب مشخصی نگرفتم امیدوارم مدیران جدید که ظاهرا نظرات متفاوتی نسبت به گذشتگان در عرصه هنر دارند در این زمینه خبر خوشایندی برای ما داشته باشند هر چند که به طور کل من دورنمای جذابی در سینما و تئاتر نمی بینم. فکر می کنم در این زمینه تلویزیون شرایط بهتری دارد و با همه مشکلاتش مفری است برای هنرمندان که از طریق آن گذران عمر کنند.