کارگردان فیلم «سیزده ۵۹» تاکید کرد این فیلم را با نگاه به حوادث واقعی و خاطرات یک نسل ساخته است.

سامان سالور فیلمساز نسل جوانی که تجربه و احوال سال‌های کودکی خود را با فیلم سینمایی «سیزده ۵۹» به تصویر کشیده به سوره سینما گفت: فیلم «۱۳۵۹» کاملا دلی ساخته شد و بیان احساس من از روایتی بود که مستقیم و غیر مستقیم با آن در ارتباط بودم.

وی در رابطه با انگیزه هایی که به ساخت این فیلم منجر شد گفت: این فیلم قصه مردانی بود که در روزهای سخت مردانه سینه سپر کردند. قصه این افراد همیشه شنیدنی است . جوانان دهه پنجاهی هم نسلان من شاید آخرین کسانی بودند که این صحنه ها را به چشم دیده و یادشان است . زمانی که پدر ، عمو و افراد فامیل به مناطق جنگی می رفتند و ما زیر آتش و بمب و موشک سخت ترین روزها را می گذراندیم. احساس کردم باید این روزها را جایی ثبت کنم. هنوز هم برخی سکانس های آن را می بینم بغضم می گیرد وبرایم یادآور صحنه هایی است که از نزدیک مشاهده کرده ام. «۱۳۵۹»را تقدیم می کنم به مردانی که برای خاک وطن ایستادگی کردند تا یک وجب هم دست دشمن نیفتد.

سالور گفت: سال های جنگ را من در بروجرد و اراک گذراندم در یکی از روزهایی که ما به مهمانی رفته بودیم راکتی در اراک منفجر شد که تنها ۸ متر با خانه ما فاصله داشت. تمام خانه های آن منطقه ویران شد و از خانه ما هم چیزی نمانده بود. خاطرات من از آن دوران مشاهدات پسر ۸ ساله است که صبح به مدرسه می‌رود اما هنگام بازگشت دفتر و کتابش زیر بمباران نابود شده و وسایلش را زیر آوار می‌بیند. متاسفانه از جنگ جز سالگرد چیزی باقی نمانده است. ما کل سال را غافلیم از اینکه طولانی‌ترین جنگ قرن بیستم را داشتیم و چه آدم‌ها که می‌شد بین ما باشند و از میان رفتند اما خوشحالم که بعد از گذشت چند سال هنوز هم در محافل دانشگاهی «سیزده ۵۹» نقد می‌شود و مورد توجه قرار می‌گیرد.

این فیلمساز ادامه داد: قصه آدمهایی که در این ۸ سال از خاک ایران دفاع کردند آنقدر جذاب و شنیدنی است که هر کدام آنها اگر با زبان دل ساخته شود قطعا تاثیرات فراوانی در سینما حتی در بخش بین الملل خواهد گذاشت. متاسفانه به سمتی پیش رفتیم که انگار ساختن فیلم های دفاع مقدس تنها کانالی برای چرخه اقتصادی برخی سینماگران است و مسیر آنقدر از راه خود خارج شده که تا اسم فیلم جنگی می آید موضع گیری ها زیاد می شود. امیدوارم روزی برسد فیلمسازان جنگی قبل از هرچیزی بیان انسانیت و ارزش‌ها برایشان اولویت باشد.

وی با ابراز نارضایتی از شرایط اکران فیلم در زمان خود ادامه داد: شعارهای زیادی مبنی بر حمایت از فیلم داده شد اما در این سینما هم گروه هایی هستند که تا عضو آنها نباشید حمایت نمی‌شوید حتی اگر فیلم درباره رشادت بزرگان و دفاع مقدس باشد. ما در شهرک فرسوده دفاع مقدس کار کردیم. جایی که هنوز رد سه پایه دوربین فیلم قبلی باقی بود. مرحوم جواد شریفی راد مدیر جلوه های ویژه میدانی از کسانی بود که کمک های فراوانی به ما کرد و بعد از چند سال هم سر همین امکانات فرسوده متاسفانه جان خود را در همان شهرک از دست داد. من سعی کردم در ۸ دقیقه اول فیلم صحنه های جنگ را با هر سختی که بود به واقعی‌ترین شکل ممکن نمایش دهم و این جای افتخار است که در کنار همه نقدها مسعود فراستی بگوید «سیزده ۵۹» شبیه فیلم جنگی امریکایی شده است. زمانی که فیلم را در سینما فلسطین با رزمندگان و جانبازان و افرادی که خودشان در آن روزها حضور داشتند دیدم بیان احساس آنها از واقعی بودن صحنه‌ها خوشحالم کرد.

سامان سالور در بخش دیگری از صحبت‌هایش افزود: «۱۳۵۹» متاسفانه در جشنواره فیلم فجر و بعد از آن با نامهربانی مواجه شد. با اینکه در ۶ بخش نامزد دریافت سیمرغ بلورین شد متاسفانه به حقش نرسید و هنگام نمایش عمومی هم با وجود تلاش جوادنوروزبیگی و پرویز پرستویی در بدترین شرایط تنها ۴ هفته اکران داشت که بخشی از آن هم به ماه رمضان تلاقی پیدا کرد. در هالیوود کمتر می بینیم فیلم های جنگی از کیفیت پایینی برخوردار باشند یا شرایط نامساعدی برای نمایش داشته باشند شاید در ژانرهای اجتماعی این اتفاق بیفتد، اما درباره فیلم‌های جنگی هرگز. دولت هزینه و امکانات را صرف نشان دادن اقتدار کشورش می کند. دغدغه من نشان دادن جنگ نیست. جنگ در هیچ فرهنگی پسندیده نیست افتخار ما به دفاع مقدس است و باید شرایطی فراهم آوریم تا چنین ارزش‌هایی نادیده نماند.

سامان سالور فیلم‌های سینمایی «ترانه تنهایی تهران»، «آمین خواهیم گفت»، «تمشک» و … را کارگردانی کرده. در «سیزده ۵۹» پرویز پرستویی، فرهاد اصلانی، صابر ابر، دریا عاشوری و … بازی کردند.