ترکیب مایه‌های اجتماعی با مضامین تازه سینمای اجتماعی را در حوزه هنری وارد فضایی جدید کرد.

سوره سینما – در این گزارش بخش دوم فیلمهای مهم در زمینه اجتماعی را که حوزه هنری در تولید آنها سهیم بوده را معرفی می کنیم.فیلمهایی که در دوران اکران خود از اقبال مخاطبان داخلی برخوردار بودند و نمونه هایی هم وجود دارد که نگاه جامعه جهانی و مراسم معنبر سینمایی را به خود جلب کرده است.در ادامه مروری خواهیم داشت به این فیلمهای سینمایی.

۱۳۷۸- «متولد ماه مهر» به کارگردانی احمدرضا درویش نیز یک ملودرام است که در نهایت به منطق جنگ زده جنوب کشور می رسد و در آنجا شخصیت ها را تعریف کرده و با نگاهی استعاری دو موقعیت شهری و جنگی را با هم مرتبط کرده و به روایت آن می پردازد.در بخش ابتدایی با مضامین و رگه های سیاسی و اجتماعی و ارتباطی عاشقانه مواجه هستیم که در بخش با نگاه ریز بینانه کارگردان و ارتباط درون متنی در میدان مین گذاری شده به سرانجامی تراژیک ختم می شود. محمدرضا فروتن و میترا حجار در این فیلم سینمایی نقش های اصلی را بر عهده داشتند.

۱۳۷۹– فریدون جیرانی در سومین تجربه سینمایی خود با فیلم سینمایی «آب و آتش» به فضایی وارد شد که ردپای آن را در آثار پیشینش نیز دیده بودیم . فضایی مرموز و برخوردار از دلهره در میان شخصیت های داستان. نگاهی به اجتماع و روابط معلولی که به فاجعه های انسانی بدل می شود .داستان در مورد نویسنده ای بنام علی مشرقی است که با همسرش درگیر شده و شبانه از خانه خارج و در پی این اتفاق با زنی بنام مریم آشنا می شود که منشاء چالش ها و اتفاقاتی در زندگی او می شود.در این اثر پرویز پرستویی ، لیلا حاتمی ، آتیلا پسیانی ، بهناز جعفری و فریماه فرجامی به ایفای نقش پرداخته اند.

۱۳۸۳ – «خیلی دور خیلی نزدیک» یکی از شاخص ترین آثار کارنامه رضا میرکریمی و از تولیدات موفق حوزه هنری محسوب می شود که توانست در داخل و خارج از کشور به موفقیت هایی دست پیدا کند و مورد توجه منتقدان نیز قرار بگیرد. داستان درباره دکتر عالم متخصص برجسته ی مغز و اعصاب است که غرق در روابط کاری و اجتماعی است .در واقع داستان غفلت های آدمی و تنهایی اوست که در تصاویری زیبا از کویر و با روایتی عمیق در این اثر روایت می شود. یک از شاخصه های خوب این اثر علاوه بر کارگردانی و فیلمنامه بازی درخشان مسعود رایگان بود که خود را بیش از پیش در سینمای ایران مطرح کرد .در این فیلم افشین هاشمی ، محمدرضا نجفی و الهام حمیدی نیز حضور دارند.

۱۳۸۳ – باز هم مجید مجیدی در تجربه ششمین فیلم بلند سینمایی خود همکاری دیگری را با حوزه هنری تجربه کرد و فیلم سینمایی «بید مجنون» را با حضور بازیگرانی همچون پرویز پرستویی و رویا تیموریان کارگردانی کرد. یوسف بعد از ۳۷ سال بینایی خود را بدست می آورد و وارد جهان دیگری می شود. جهانی که حالا هیچ شناختی از آن ندارد حتی زن و فرزند و اطرافیان خود را نمی شناسد. حالا او برای مواجه شدن با اطرافیان خود به خصوص همسر خود نگران است. یوسف در تقابل دنیای جدید که انگار تولد دوباره ای یافته دچار مشکلات زیادی می شود و حالا بدنبال دنیایی است که می خواهد برای خود بسازد.مجیدی در بیست و سومین جشنواره فیلم فجر توانست سیمرغ بلورین بهترین کارگردانی و بهترین فیلم از نگاه تماشاگران را کسب کند و از طرفی هم پرویز پرستویی بعنوان بازیگر نقش اول مرد سیمرغ این بخش را به خود اختصاص داد.

۱۳۸۵ – بهرام توکلی بعنوان اولین تجربه سینمایی خود سراغ فیلمنامه ای با عنوان «پابرهنه در بهشت» رفت. یک ملودرام روانکاوانه اجتماعی با فضایی نو و بدیع.توکلی با این اثر نوید ظهور یک فیلمساز دغدغه مند و جوان را داد که در آینده خود را به اثبات خواهد رساند.این فیلم بعنوان بهترین فیلم در بخش فیلم های اول بیست و پنجمین جشنواره فیلم فجر برگزیده شد. در خلاصه داستان این اثر آمده است یحیی، جوانی است که محل نامتعارفی را برای ادامه خدمتش انتخاب می کند. قرنطینه بیماران علاج ناپذیری که علاوه بر مشکلات جسمی درمان ناپذیر، درگیری های روحی و روانی خردکننده ای را نیز تحمل می کنند. یحیی در طول زندگی اش در قرنطینه، تلاش می کند در کنار بیماران بخشی از روحیه از بین رفته آنها را ترمیم کند و در طول این زندگی درمی یابد خود نیز به دریافت جدیدی از پاسخ سؤالات همیشگی و تردیدهایش رسیده است.

۱۳۸۶  – رضا میرکریمی یکی از فیلمسازانی است که همکاری های بسیاری را در طول فعالیت خود با حوزه هنری داشته است.یکی از کارگردانانی که در طول فعالیت خود آثار مهمی را در حوزه اجتماعی و با همکاری حوزه هنری ساخته است. سال ۱۳۸۶ میرکریمی دوباره فیلمی ساخت که از جنبه های مختلف مورد توجه منتقدان و مخاطبان در جشنواره های گوناگون قرار گرفت. «به همین سادگی» داستان درباره طاهره ، زنی خانه دار است که ظاهراً برای اتخاذ تصمیمی نیاز به مشاوره دیگران دارد، اما اطرافیانش همه از او بیشتر دچار مشکلاتی این چنینی هستند. این دوگانگی در ذهن طاهره بیننده را بیشتر به تصاویر زیبای دوربین میرکریمی جذب می کند. دوربینی که به دقت طاهره را دنبال می کند تا او در پایان فیلم پی ببرد و تصمیمی بگیرد و از دوگانگی خارج شود.این فیلم ۵ سیمرغ در بخش هایی مانند کارگردانی ، فیلمنامه و بهترین فیلم را از بیست و ششمین جشنواره فیلم فجر دریافت کرد و در جشنواره های خارج از ایران هم به توفیقاتی دست یافت.

۱۳۸۹ – فیلم سینمایی «یه حبه قند» به کارگردانی رضا میرکریمی هم اثری قابل قبول در کارنامه کاری او محسوب نی شود.فیلمی با شاخصه های بصری ممتاز و متمرکز بر مفاهیم انسانی و بومی که فضایی صمیمانه را برای مخاطب ایجاد می کند.اثری که هنرمندان نام آشنایی در آن به ایفای نقش پرداخته اند و در مجموع توانسته اند محصولی دلچسب را تولید کنند. در این فیلم بازیگرانی چون نگار جواهریان ، رضا کیانیان ، سعید پور صمیمی ، فرهاد اصلانی ، هدایت هاشمی و …به ایفای نقش پرداخته اند . «یه حبه قند» در همان سال قرار بود بعنوان نماینده سینمای ایران در مراسم اسکار حضور داشته باشد که بدلیل بروز حواشی مختلف این اتفاق نیفتاد.این فیلم برنده جایزه بهترین فیلم بلند، بهترین فیلمبرداری و بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم کازان روسیه نیز شد .