بازیگر فیلم سینمایی «تقاطع» بازگشت به سینمای دهه ۶۰ را راهکار نجات سینمای ایران دانست.

مجید مظفری که این روزها بیشتر در تلویزیون دیده می شود به سوره سینما گفت: از سینما دور نیستم در سال چند فیلمنامه به دستم می رسد و در جریان فیلم هایی که ساخته می شود هستم . شاید توقع من بالاست هر فیلمنامه ای که می خوانم برای قبول نقش به نتیجه نمی‌رسم. دوست دارم سینما به دهه ۶۰ برگردد. دوست دارم فیلم‌هایی مثل «سگ کشی» و «جنگ نفت کشها» ساخته شود.

وی افزود: البته الان هم فیلم های خوب ساخته می شود اما شرایط سینما کمی تغییر کرده است. سینما در ایران جوان محور شده در صورتی قبلا اینگونه نبود. زمانی که ما جوان بودیم پیشکسوتانی چون عزت الله انتظامی در کنار ما حضور داشتند که در بسیاری فیلم‌ها شخصیتی تاثیرگذار بازی می‌کردند، جوان ها هم در فیلم بودند و این توازن و آهنگ خوبی به فیلم تزریق می‌کرد. شاید پیشکسوتان و اساتیدی که کنار ما بودند تاثیرگذاری بیشتری نسبت به بزرگان امروز داشتند.

بازیگر فیلم «مسافران» ادامه داد: سینمای دنیا را هم که نگاهی بیاندازیم می بینیم تنها بخشی از سینما را به فیلم های جوان محور اختصاص داده اند و اغلب آثار سینمایی شان به گونه ای است که بار معنوی فیلم از دل نقش های میانسال بیرون می‌آید. شخصیت‌هایی که به خاطر تجربه‌شان حتی عشق را هم زیباتر به تصویر می‌کشند و قصه را پیش می برند. ولی ما در سینمای خودمان دیگر شاهد چنین فیلم هایی نیستیم.

وی همچنین دررابطه با تجربه فیلمسازی خود گفت: یکبار کارگردانی را با فیلم سینمایی «قلب‌های ناآرام» تجربه کردم که متاسفانه خوشایند نبود و دیگر هم رغبتی به تکرار آن ندارم. این فیلم درگیر حاشیه هایی شد که نه به فیلم ارتباطی داشت نه به من و متاسفانه قربانی شرایط و در نهایت اکران شد. همان موقع به این نتیجه رسیدم که تا یک سری ارتباطها نباشد فیلم نمی تواند سالم و بی دردسر اکران شود .

مجید مظفری که این روزها مشغول بازی در یک سریال تلویزیونی است در رابطه با تازه ترین فعالیت هنری خود گفت: این روزها مشغول بازی در سریال «انقلاب زیبا» به تهیه کنندگی رامین عباسی زاده و کارگردانی بهرنگ توفیقی هستم. با کارگردانی جوان همکاری می کنم که بسیار خوش ذوق است و به کارش اشراف کامل دارد.

وی افزود: در این سریال من نقش صفر را بازی می کنم. صفر از سالهای پیش از انقلاب در خدمت خانواده ای است که مرد تیمسار خانواده به خارج از کشور مهاجرت کرده و بعد از سال‌ها با بازگشت خود اتفاقاتی را رقم می زند. تجربه بازی در این نقش عجیب و غریب به علت فراز و فرودهایی که داشت برایم جالب بود. این کاراکتر هم شخصیت مثبت دارد هم منفی. در عین اینکه گاهی وجه مثبت ندارد اما حرف‌هایی می زند که حقیقت است و این تناقض کار را دلنشین می‌کند.