یک فعال رسانه‌ای از عملکرد صدا و سیما در نمایش تصویر مردم فلسطین و شخصیت‌های مشهورش انتقاد کرد.

سوره سینما- نهمین جلسه از سلسله نشست‌های نمایش فیلم سینماروایت با نمایش مستند «قصه‌های قدس» برگزار شد. این مستند که شامل دو بخش بود در هر یک از بخش‌ها به مرور بخشی از مشکلاتی که در اثر سیاستهای رژیم اشغالگر قدس برای فلسطینیان به وجود آمده است می‌پرداخت. نکته جالب درباره این مستند آن بود که از زاویه دید یهودیانی سخن میگوید که به اندازه مسلمانان از زورگوییهای صهیونیستها رنج می برند و میکوشند با ساخت چنین مستندهایی لااقل توجه بخشهایی از جهان را نسبت به واقعیات بیت المقدس و کرانه اشغالی جلب کنند.

تلویزیون برای نمایش مظلومیت فلسطین هنوز از تصاویر ۲۰ سال قبل استفاده می‌کند

در نشست گپ و گفت این مستند علاوه بر محسن یزدی فعال رسانه ای، محمدامین نوروزی کارشناس و منتقد سینما هم حضور داشت. آغازکننده بحث یزدی بود که با اشاره به عدم اطلاع رسانی درست رسانه های مختلف و از جمله رسانه ملی در موضوع فلسطین گفت:«تلویزیون برای نمایش مظلومیت فلسطین هنوز که هنوز است از تصاویر ۲۰ سال قبل استفاده می کند و مرتب سعی می‌شود بر مظلوم نمایی فلسطین تکیه شود در صورتی که فلسطین پر است از آدمهای فعال و بزرگی که بسیاری از آنها در دنیای غرب هم شناخته شده اند.»

یزدی با انتقاد از سینمای ایران در پرداخت کم نسبت به موضوع فلسطین ادامه داد:«واقعا در حوزه سینما به جز بازمانده کار قابل قبولی در حوزه فلسطین انجام نشده و در مستند هم شاید کمی بیشتر کار شده باشد اما در کل مشکل اصلی نگاه کلیشه ای نسبت به این عرصه است که باید روی آورد به نوعی نگاه تازه تر و نگاه کلیشه ای نسبت به فلسین را تغییر داد.»

نزاع بر سر قدرت و ثروت، فلسطین را به این روز انداخت

محمدامین نوروزی کارشناس سینما در ابتدای صحبت خود با ارائه تاریخچه ای از روند درگیری در فلسین اشغالی گفت:«قبل از هر چیز باید به این پرسش پاسخ دهیم که در منطقه فلسطین دعوا بر سر چیست؟ آیا دعوا فقط بر سر تملک اراضی است یا ماجرایی دیگر پشت آن است؟ به نظر میرسد درگیری در این نقطه از جهان ریشه داشته باشد در دعوای شرق و غرب. اگر تاریخ را مرور کنیم می بینیم که دعوای بین شرق و غرب همیشه بوده و در این نزاع و کشمکش است که برخی نقاط تبدیل میشود به نقاط استراتژیک یعنی نقاطی که وزن اصلی درگیری را با خود تحمل می‌کنند.»

وی ادامه داد:«منطقه اورشلیم در دوره های محتلف یکی از نقاط بحرانی بوده است و حتی در قرون وسطی نیز لیدرهای مذهبی دنیای مسیحیت، پیروان خود را به سمت تصاحب این نقطه از جهان گسیل می داشتند. بعدها در جنگ جهانی اول اوضاع به همین ترتیب گذشت و بعد از جنگ دوم جهانی هم ماجرا به گونه ای بدتر ادامه یافت.»

نوروزی با اشاره به ریشه اصلی درگیری ها در فلسطین که نزاع بر سر قدرت است اظهار داشت:«دعوا، دعوای قدرت بوده است. در همه دوره ها نزاعی که در مناطق بحرانی ایجاد میشود، نزاع بر سر قدرت و ثروت بوده و حالا نیز مساله فلسطین ناشی از نزاع قدرت و ثروت است یعنی گروهی میخواهند جلوی رشد اسلام را گرفته و نگذارند اسلام از محدوده ای مشخص خارج شود و این است که در نقاطی مانند فلسطین این بحرانها را میسازند تا از اسلام تصویری غلط به دنیا مخابره کنند.»

ترس از قدرت گیری تمدن اسلامی، هدف اصلی ایجاد درگیری در فلسطین است

محمدامین نوروزی با اشاره به آن دسته از غربیان و بخصوص یهودیانی که سعی دارند با ساخت آثاری مستند مانند همین «قصه های قدس» لااقل بخشی از اتفاقات آن نقطه از کره زمین را به مخاطبان ارائه کنند اظهار داشت:«مشکل اینجاست حتی یهودیانی که وارد بازی شده اند مشغول بازی در زمین غرب یا در زمین صهیونیستها هستند که آنها نیز به نوبه خود فقط و فقط به دنبال منافع مالی خاورمیانه هستند و البته ترس فراوانی دارند از قدرت گیری تمدن اسلامی پس چه بهتر که بر تولید مستندهایی تمرکز شود که این وجه از ماجرا را هم نشان دهند. مشکل اسرائیل فقط با فلسطینیها نیست بلکه مشکل با منطقه و کلا مسلمانان است. آنها در این نقطه بحران ایجاد میکنند تا نگذارند مسلمانان از محدوده ای خاص جلوتر روند اما به هر حال باید تلاش کرد که این اهداف به درستی تصویرسازی شوند.»

مشکل اغلب تصویرسازان این است که موضوع فلسطین را بیش از حد ساده می انگارند

در ادامه نشست محسن یزدی درباره نگاه ضدکلیشه مستند از نوروزی پرسید و وی نیز پاسخ داد:«این مستند هرچند از نگاه غربیون روایت میشود و سعی دارد نوعی جلب افکار عمومی به سمت خود داشته باشد اما فکر نمیکنم آن قدرها هم ضدکلیشه عمل کرده باشد. البته اگر بخواهیم به نسبت مستندهایی که از تلویزیون می بینیم بسنجیم مطمئنا مستند مذکور مستندی ضدکلیشه ای است که کم و بیش می تواند برای مخاطب خسته از کلیشه ها، جذابیت داشته باشد.»

وی ادامه داد:«اما مشکل اینجاست که این مستند و نظایر آن و به طور کلی اغلب تصویرسازان، موضوع فلسطین را بیش از حد ساده می انگارند و ریشه های بحران را چنان که باید نشان نمی دهند. طبیعی است که بحث نسل کشی اگرچه بحث مهمی است که در فلسطین جریان دارد اما مشکل اصلی بحث بر سر تقابل قدرتهاست. نیاز مبرم داریم که سینمای بلند یا مستند تا می تواند بر این ریشه اصلی درگیری در فلسطین که درگیری بر سر قدرت و ثروت است تمرکز کند تا رفته رفته ذهن مخاطبان چه در ایران و چه در نقاط دیگر جهان نسبت به قضیه بازتر شده و از کلیشه های تکراری رها شویم.»