یک منتقد باسابقه اعمال تغییرات مختلف در جشنواره فیلم فجر را در بالا رفتن کیفیت جشنواره موثر نمیداند.
احمد طالبینژاد منتقد سینما درباره اعمال تغییرات در جشنواره بین المللی فیلم فجر به سوره سینما گفت: واقعیت این است که تغییرات مکرری که توسط مدیران فرهنگی در جشنواره ها صورت میگیرد، هیچ تاثیر خاصی در کیفیت این رویدادها ندارد. به عنوان مثال جشنواره معتبری همچون کن سالهاست با بخش های ثابت برگزار میشود و فقط ممکن است بخشهایی بنا به مقتضیات زمان تغییر کند ، اما شاکله اصلی حفظ میشود.
وی درباره جداسازی بخش بینالملل افزود: فارغ از بحث جداسازی مهم جذب فیلم های برتر سینمای دنیا و نمایش آنها با کمترین جرح و تعدیل است. وقتی ما مجبور به حذف و سانسور هستیم این اتفاق نمیافتد. از طرفی هم باید نماینده جشنواره فیلم فجر به دفاتر سینمای معتبر برود و از فیلمسازان نامدار دعوت کند که به عنوان مثال اولین نمایش اثر آنها در جشنواره فجر باشد تا به مرور اعتبار لازم برای این رویداد بدست بیاید. اما به دلیل محدودیت در نمایش فیلمها و سطح کیفی جشنواره این اتفاق نمیافتد و بخش بینالمللی جدی نمیشود.
طالبینژاد افزود: در بحث بین الملل در سینمای ما از طرفی مسائل سیاسی اجتماعی باعث ایجاد التهاب میشود و از سویی دیگر هم ممیزی های مهارنشده منجر به سلب اعتماد فیلمسازانی می شود که قرار است در این بخش حضور پیدا کنند و انگیزهای برایشان باقی نمیماند. از سویی هم امروزه نسخه با کیفیت و کامل فیلمها به سرعت در دسترس مخاطبان سراسر دنیا قرار می گیرد و نمایش آنها با چنین شرایطی لطفی برای فیلمساز ندارد. مگر اینکه با دعوت صحیح از آنها و برگزاری کنفرانس های خوب و بحث و جدل سینمایی فیلمسازان را برای حضور در جشنواره فیلم فجر ترغیب کرد.
وی درخصوص جداسازی بخش بین الملل به دو موضوع مجزا گفت: این کارها جشنواره فجر را بین المللی نمیکند و فقط می تواند محمل و مامنی باشد برای برخی فیلمسازان کشورهای آسیایی و مستقلی که علاقه دارند خارج از چارچوبهای آسیایی فیلم بسازند، اما نباید از آمریکا و اروپا انتظار داشت که در این جریان حضور یابند و به نوعی چنین تصمیمی دست مدیران سینمایی نیست.
طالبینژاد در ادامه گفت: لزومی ندارد تغییر بنیادی در برگزاری جشنواره صورت بگیرد و مهم محتواست. بنابر شناختی که از آقای رضاداد دارم و می دانم که مدیر با درایت و آشنایی است ، فکر می کنم نباید دست به ترکیب ثابت بزنند و از چهره های مطرحی دعوت کنند ، چه بسا که پیش از این اشخاصی چون فرانچسکو رزی دعوت شدند و بر این اساس به مرور معیارها بدست می آید که چه باید کرد.
این منتقد باسابقه درباره اقدامات نهادهای دیگر گفت: بخشی از فراهم سازی این بستر نیز دست دبیر جشنواره و معاون سینمایی نیست، بلکه نهادهای مختلف اجتماعی، سیاسی و امنیتی باید درخصوص ورود و خروج افراد ضمانت کرده و برخی محدودیت ها را کم کنند تا جاذبه هایی برای حضور آنها وجود داشته باشد و در این جشنواره ها حضور پیدا کنند.
وی در ادامه افزود: جشنواره های معتبر زیادی در گروه الف برگزار می شوند و ایران در صورت تلاش زیاد در گروه ب قرار می گیرد و برای دستیابی به این امتیازها چند پیش شرط وجود دارد که یکی از آنها حضور چند فیلمساز معتبر در ترکیب هیات داوران است و دیگر اینکه اولین نمایش چند فیلم مهم و مطرح در جشنواره فجر باشد و بدنبال آن پوشش رسانه ای و تبلیغاتی صورت بگیرد تا بتدریج بستر برای جهانی شدن این جشنواره آماده شود.
طالبینژاد در پایان گفت: در مجموع به نظر من جشنواره فیلم فجر با وجود برخورداری از بخش بین الملل یک جشنواره ملی است. برای من سوال است که چه لزومی دارد وقتی بسترها آماده نیست و شرایط مهیا نشده ما به جنبههای بینالمللی فکر کنیم ؟ در صورتی که در نهایت امر بخش بینالملل دستاوردی جز مشکل و دردسر برای ما ندارد. فکر می کنم باید ابتدا روی جنبه های ملی سینما و جشنواره تمرکز کافی کنیم و بعد به بعد بینالمللی آن بیندیشیم.