سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۵ مهر ۱۳۹۳ در ۱۱:۳۱ ق.ظ چاپ مطلب

در حرف‌های حاتمی‌کیا فخری ندیدم/ حمایت نرگس آبیار از کارگردان «چ»

abyar-hatamikia

برنامه زنده «هفت» شامگاه جمعه میزبان دبیر جشنواره فیلم مقاومت و نرگس آبیار بود.

برنامه زنده «هفت» شامگاه جمعه میزبان دبیر جشنواره فیلم مقاومت و نرگس آبیار بود.

سوره سینما- شامگاه جمعه چهارم مهرماه نرگس آبیار کارگردان فیلم ستایش شده «شیار ۱۴۳» در برنامه «هفت» حضور یافت. نرگس آبیار در ابتدای صحبت های خود نیز با اشاره به اینکه پیش از این با ابراز احساساتی که از طرف مردم می شد من جایزه خود را از مردم گرفته ام اذعان داشت: جشنواره فیلم مقاومت تنها  جشنواره ای است که موضوع آن قیام علیه ظلم و مبارزه است و گمان نمی کنم نظیر چنین جشنواره در دنیا وجود داشته باشد.

وی از چگونگی حضور خود به عرصه فیلمسازی به ویژه ژانر دفاع مقدس گفت و ادامه داد: پیش از حضوردرعرصه فیلمسازی در عرصه ادبیات در حوزه های رمان های جنگی و حتی کودک و نوجوان کار کردم و سال های بسیاری کار پژوهشی انجام داده ام اما وارد شدن من به حوزه ادبیات جنگ کاملا اتفاقی بود. چر اکه موضوعی به من سفارش داده شد و پس از آن متوجه شدم که چقدر این حوزه قابلیت دراماتیک دارد و تاریخ جامعه ای می تواند با نگاه فیلمساز به یک اثر هنری تبدیل شود.

کارگردان شیار ۱۴۳ بیان کرد: جنگ این خاصیت را دارد که لحظه های دراماتیک خلق کند. چرا که در جنگ دائم با مفاهیم انسانی ، شهادت و از دست دادن عضو در ارتباط هستیم و در این میان مسئله ای که لحظه های دراماتیک را ایجاد می کند از دست دادن است. در موضوع جنگ نگاه عمیق می شود چرا که با از دست دادن مواجه ایم. بنابراین توجه فرد از اطراف برداشته می شود و عمق را می بینیم و این می تواند موجب ساخت درام های خیلی خاص شود. با در نظر گرفتن این تعریف باید بگوییم که در زمینه دفاع مقدس چندان که باید کار نکرده ایم.

وی افزود: هنگام بلاهای طبیعی و اتفاقاتی که در یک کشور روی می دهد تعدادی روانشناس و درمانگر به آن مناطق برای جلوگیری از بیماری ها و افسردگی پس از واقعه اعزام می شود اما ما در حال حاضرشاهد هستیم که با گذشت سال ها و با وجود داشتن این تعداد جانباز و شهید، افسردگی خاصی در خود رزمندگان وجود ندارد و زنان و مردان ما که به نوعی با این ماجرا در ارتباط هستند خیلی بزرگوارانه با آن کنار آمدند و ویژگی جنگ ما همین است.  در واقع این جنگ توانسته است لحظه های خاصی را به وجود آورد، آدم هایی که به معنای واقعی یک شبه  ره صد ساله را طی کردند.

آبیار درباره نگاه های متفاوتی که به فیلم های دفاع مقدس وجود دارد که گاه آنها را جنگ طلب مورد خطاب قرارمی دهند اذعان داشت:  این نگاه به خوبی بیانگر این نکته است که هرکسی از ظن خود شد یار من. ممکن است شخصی این فیلم را تماشا کند و عنوان ضد جنگ به این فیلم بدهد و این به تفسیر و برداشت فرد از آن فیلم بر می گردد و حرف من کارگردان به منزله جنگ طلبی من نیست. چرا که در کشورهای دیگر هم که حتی جنگ هایشان تجاوزکارانه بوده است، کشته های جنگ را ارج می نهند و این احترام در همه دنیا وجود دارد. در حالی که ما درهشت سال دفاع مقدس مورد تجاوز قرار گرفتیم وکشورهای دیگر علیه ما در این جنگ حضور داشتند. بنابراین تمامی این موارد دست به دست هم می دهند تا بیان کنیم که جنگ و مقاومت ما در این هشت سال متفاوت بوده است.

این کارگردان افزود: این دفاع بخشی از تاریخ مملکت ما است و نمی توانیم آن را انکار کنیم. چرا که آنها در شرایطی قرار گرفتند که به خاطر دیگری و در عملی بی چشمداشت همه چیز خود را فدا کردند بنابراین زمانی که بازیگر این اثر بیان می کند که با دیدن این فیلم در اجر آنها سهیم می شوید به همین معنایی است.

آبیار، حاتمی کیا را ستاره ای در ذهن خود دانست که سال های زیادی با فیلم های وی زندگی و گریه کرده است و اظهار کرد:  صداقت و نجابتی در فیلم های حاتمی کیا است که مطمئنم این ویژگی در درون خود وی هم وجود دارد که می تواند به خوبی در فیلم هایش به تصویر بکشد و در صحبت هایی هم که در برنامه هفته پیش هفت مطرح ساختند نیز فخری ندیدم . بلکه ایشان تنها با دردمندی خاصی از کاردراین عرصه صحبت می کردند. براستی دافعه ای نسبت به سینمای جنگ وجود دارد و متاسفانه این نگاه بر وجه غالبی از سینمای ما حاکم است. در حالی که جنگ بخشی از تاریخ زندگی اجتماعی ما است.

این کارگردان در بخشی دیگری از صحبت ها خود گفت:  رسالت هنر امید دادن است و من بر این باورم که باید اتفاقی در ذهن مخاطب رخ دهد و یک اثر هنری درمخاطب چالش ایجاد کند. زمانی که فیلم اجتماعی ای ساخته می شود و فرد را به فکر وا می دارد که مسئله را حل کند و بدان بپردازد فیلمی موفق بوده است درمقابل زمانی که با دیدن یک فیلم به پوچی می رسید و تصور می کنیم که همه چیز بی معنا است به نظر من این فیلم موفق نبوده است. من نیز در همه کار خود درحوزه کودک و نوجوان و هم چنین بزرگسال و  در عرصه نویسندگی این امید بخشی  را داشته ام.

آبیار در پایان صحبت های خود از حضورش در فیلمسازی گفت و تاکید کرد: قطعا می خواهم که در این عرصه حضور داشته باشم اما سراغ ژانرهای دیگری هم می روم . اگرچه سینمای دفاع مقدس جزیی از خاطرات جدا نشدنی ما است که خیلی راه داریم تا بدان بپردازیم.

اما محمد خزایی دبیر سیزدهمین جشنواره بین المللی فیلم مقاومت از دیگر مهمانان هفت بود که پس از پشت سر گذاشتن هفته ای پر خبر و پر حاشیه روی صندلی هفت نشست و درباره جشنواره در این دوره از برگزاری خود گفت. محمد خزایی با بیان اینکه سیزدهمین دوره جشنواره مقاومت پر خبر ترین دوره این نوع جشنواره بوده است گفت: در این دوره از جشنواره فضای رسانه ای و استقبال مردم از آن کاملا متفاوت بود. هم چنین به لحاظ استراتژی و برنامه هایی که در این دوره از جشنواره داشتیم آن را از جشنواره سال های قبل متمایز می کرد.

وی ادامه داد: بسیج دانشجویی و طلاب کمک های بسیاری را در این جشنواره نسبت به ما انجام دادند واکران در ۲۰۰۰ نقطه از کشوراگرچه که بیان آن آسان است اما به واقع کار سختی است. بحث پژوهشی که در این دوره حاکم بود از دیگر ویژگی آن بود که بسیار اهمیت نیز داشت که به همین خاطر از دکتر اسفندیاری دعوت کردیم که در کنار ما حضور داشته باشند.

دبیر سیزدهمین جشنواره بین المللی مقاومت ادامه داد: جشنواره مقاومت، جریان فراگیری است که برای هر قسمتی از آن که برگزار کردیم، برنامه داشتیم و درپی شعار نبودیم. این جریان باید به تمام شهر ها منتقل می‌شد و نگاه تخصصی می‌بایست می داشتیم که جریان مقاومت ما به کدام سو در حال رفتن است؟

وی در بخشی دیگرازصحبت های خود عنوان کرد: مقاومت و دفاع مقدس یعنی اخلاقیات وانسانیت و در هشت سال دفاع مقدس مگر غیرازاین مفاهیم وجود داشت و فیلمسازی هم در این عرصه دغدغه انقلاب، کشور و مردمش را دارد. در جشنواره مقاومت نیز بحث خط کشی و فقظ بحث چپ و راست نیست. خط کشی ها در ارزش ها است. درهرحال مضامین بسیاری در این حوزه وجود دارد که به سراغ  آن نرفتیم، مضامینی که با آنها زیبایی های دفاع مقدس را نشان دهیم.

اما آخرین سکانس برنامه سینمایی هفت به میزگردی در خصوص همایش افق نو که از دوشنبه ، هفتم مهر ماه دومین سال حضور خود را پشت سر می گذارد اختصاص داشت. در این میزگرد نادر طالب زاده دبیر دومین دوره همایش افق نو و غلامرضا منتظمی به ارائه توضیحاتی در باب این همایش پرداختند. نادر طالب زاده با اشاره به عدم برگزاری این همایش در سال قبل گفت:  به دلایلی این همایش برگزار نشد اما با توجه به حقیقتی که وجود دارد جلوی آن را نمی توان گرفت و یک مخاطب جدی در ایران وجود دارد و مسیر، مسیر درستی است و خوراک فکری برای همه محسوب می شود.

وی با بیان اینکه در دومین همایش افق نو متفکرین و فعالان سیاسی بسیاری از سراسر جهان حضور دارند اذعان داشت:  کتاب مایکل جونز، متفکرغربی در توضیح چگونگی پیدایش انحراف جنسی که از غرب به سینما وارد شده است شاید کامل ترین و متفکر ترین کتاب دراین زمینه باشد. درهرحال دراین باب اندیشه اصل موضوع است و تحول که شاهد آن هستیم و متفکرانی که نمی گریزند و این ها باعث غلیان هنری می شود که رشته سینما را شکل می دهد. در اینجا نیز اگر می خواهیم شاهد تحول باشیم باید تحولاتی دراندیشه داشته باشیم. اکثر کسانی هم که در دومین همایش افق نو شرکت می کنند اهل فرهنگ و هنر و رسانه ای هستند.

اما غلامرضا منتظمی از دیگر مهمانان میزگرد مجله تصویرهفت بود که اذعان داشت: اتفاقات بزرگی در حال رخ دادن است و همزمان اتفاقاتی درخاورمیانه وجود دارد و ایران بازیگر اصلی این میدان است. چرا که بعد از انقلاب هدف گذاری دقیقی روی صهیونیسم گذاشته شد و در این مسیر ایران تنها بود. صهیونیسم پکیجی است که بخش اعظمی از آن در اروپا و آمریکا سیطره دارند و تمدن، سیستم بانکی و مالی، رسانه ها و تصمیم گیری ها، تمامی در اختیار آنها است. جریان هنری و فرهنگی که درغرب  رواج پیدا کرده است صهیونیسم است که به تدریج نفوذ پیدا کرده و امروزه شاهد آن هستیم که صهیونیسم است که جامعه را به سمت فرو پاشی اخلاق می برد.