سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۵ مهر ۱۳۹۳ در ۱:۲۴ ب.ظ چاپ مطلب

سرطان برایم مانند سرماخوردگی است/ گویا کتایون امیرابراهیمی در سینما وجود نداشته است

katayoun-amirebrahimi

بازیگر مجموعه «من یک مستاجرم» روزهای بیماری را با امید و قدرت مثال‌زدنی پشت سر می‌گذارد.

بازیگر مجموعه «من یک مستاجرم» روزهای بیماری را با امید و قدرت مثال‌زدنی پشت سر می‌گذارد.

سوره سینما – میثم محمدی: در فیلم ها و سریال های بسیاری ایفای نقش کرده است و چند نسل با آثار او آشنا هستند. تا چند سال پیش با وجود دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان روحیه خود را حفظ کرده و در نقش‌هایی که به او سپرده می‌شد ایفای نقش می‌کرد. کتایون امیرابراهیمی که بازی‌ او در سریال‌های «بدون شرح» و «من یک مستاجرم» و حضورش در فیلم‌های سینمایی «یک ارتباط خانوادگی»، «ورود آقایان ممنوع» و یک اپیزود از فیلم سینمایی «طهران، تهران» را به خاطر داریم ، در این گفت و گو از شرایط این روزهایش می‌گوید.

مراحل درمان بیماری شما به کجا رسیده و از نظر جسمانی در چه شرایطی هستید؟

کتایون امیرابراهیمی: در حال حاضر که دچار سرماخوردگی هستم، اما در مورد بیماری سرطان باید بگویم که مراحل درمان طی شد، اما متاسفانه بلای دیگری سر من آوردند و آن هم عوارض بعد از شیمی درمانی سنگینی بود که دچار آن شدم و اکنون حدود ۴۰ درصد از مغز استخوانم از بین رفته است.

پس با این شرایط  قادر به حضور در آثار سینمایی و تلویزیونی هستید. اما چند وقت است شما را در تلویزیون و سینما نمی بینیم.

بله. از لحاظ جسمی که پیش از این هم مشکل نداشتم و بسیاری از کارهای اخیرم را با همین بیماری انجام دادم، اما حالا تمایلی برای بازی ندارم . هم نقش‌های ضعیفی پیشنهاد می شود که من دوست ندارم آنها را قبول کنم و هم اینکه از لحاظ مالی پیشنهاد قابل قبولی وجود ندارد، به همین دلیل ترجیح می دهم کار نکنم.

مشکلی بابت هزینه های درمان بوجود نیامده است ؟

مگر می شود مشکلی نباشد، اما به هر طریقی هزینه ها را فراهم کرده‌ام.

مسئولان و یا هنرمندان سینما و تلویزیون سراغی از وضعیت شما می گیرند؟

به هیچ عنوان. یک نفر از مسئولان حالم را نمی‎پرسد و هیچ کدام از اشخاصی که حتی با مریضی و طول دوره شیمی درمانی در کار آنها حضور داشتم، کاری برای من نکرده اند. انگار نه انگار که کسی به نام کتایون امیرابراهیمی در سینما  وجود داشته است. البته انتظاری از آنها نمی توان داشت.

شاید بسیاری از هنرمندان از شرایط این روزهای شما اطلاع کافی ندارند.

مگر امکان دارد با این همه اطلاع رسانی خبر نداشته باشند؟ همه آنهایی که در این مملکت زندگی می کنند ، حالی از من نمی پرسند. در حالی که از آنطرف آبهای ایران برای من آرزوی سلامتی می‌کنند. با این اوصاف دیگر دوست ندارم که حالم را بپرسند. از سینما دلزده شده‌ام و به امورات خودم مشغول هستم.

پس با این شرایط فیلم های سینمایی را هم دنبال نمی کنید؟

خیر. فیلم ها را هم نمی بینم و آنقدر به من بدی کرده اند و از دست برخی از تهیه کننده‌ها و کارگردانان دردسر کشیده ام که حوصله این سینما را ندارم.

پس در حال حاضر به کارهای عادی و روزمره خودتان می رسید و از سینما و بازیگری دور شدید؟

بله . دخترم در سفر است و من هم مطالعه می کنم و گاهی مطالبی می‌نویسم و خودم را سرگرم می کنم و با کسی هم مراوده ندارم.

با وجود دست و پنجه نرم کردن با بیماری سرطان روحیه خوب و مثال زدنی دارید. این روحیه بسیار قابل تحسین است.

بله. من به بیماری سرطان مانند سرماخوردگی نگاه می کنم و با تمام عوارضی که پس از شیمی درمانی با آن مواجه شدم، اما هنوز با روحیه به زندگی خود ادامه می‌دهم و به امورات خودم می رسم.