بازیگر مجموعه «شاهگوش» تاکید کرد خوشحال است فیلم‌های سینمایی فروشی بالا دارند.

سوره سینما – میثم محمدی: رسول نجفیان همیشه با متانت و بی حاشیه به فعالیت در عرصه سینما ، تئاتر و تلویزیون مشغول بوده و به دنبال اولویت های خود در بین متون اصیل ادبی ایرانی مانند شاهنامه فردوسی و مثنوی معنوی می‌رود. او علاوه بر بازیگری و کارگردانی در تئاتر و تلویزیون ، اجرای برنامه های فرهنگی ادبی را هم به عهده دارد و به رسالت فرهنگی خود در این زمینه ها هم ادامه می‌دهد. برای لحظاتی پای صحبت های رسول نجفیان نشستیم تا از احوالات این روزهای او و نظراتش در مورد سینما مطلع شویم.

ابتدا در مورد نمایش «زال و سیمرغ» بعنوان جدیدترین فعالیت خود در عرصه نمایش توضیح کوتاهی بدهید تا بحث را ادامه دهیم.

رسول نجفیان: این کار جدیدترین فعالیت من در حوزه نمایش بود و در منطقه یافت آباد تهران به همراه حدود ۶۰ نفر از بچه های آنجا که از طریق فراخوان فرهنگسرای بهاران جذب شده بودند تمریناتی را در طول تابستان داشتیم و نمایش «زال و سیمرغ» را آماده کردیم و در جشنواره حضور داشتیم که بخش هایی شامل شمایل گردانی ، نقالی و پرده خوانی بود و هر سه شب اجرا در جشنواره با استقبال مواجه شد.

مدت زیادی است که مانند سابق در عرصه سینما و حتی تلویزیون آنچنان که باید دیده نمی شوید.

در حوزه تصویر کمابیش کار می کنم و پیش از همین نمایش «زال و سیمرغ» حدود یکسال و نیم در مجموعه «شاهگوش» بعنوان بازیگر و مشاور پروژه در کنار داوود میرباقری عزیز بودم و پس از آن هم چند سناریو پیشنهاد شد که به نظرم کیفیت لازم را نداشت و ترغیب کننده نبود.

دلیل این عدم کیفیت و نبود آثار شاخص در عرصه سینما و یا تلویزیون چیست؟

وقتی که نویسندگان سری دوزی می کنند و یا از روی فیلم های هالیوودی که مورد استقبال واقع شده کپی برداری می کنند ، طبیعی است که چنین شرایطی ایجاد می شود. من هم در سینما و هم تلویزیون و تئاتر معتقد هستم که باید نویسندگان حرفه ای حضور داشته باشند ، نه اینکه هر کسی به فراخور رابطه دست به این کار بزند و در نتیجه نوشته ها چنگی به دل نمی زند و یا اینکه در هر ۱۰۰ کار یکی از آنها به درد می خورد ، از طرفی من ترجیح می دهم که به متون اصیل ایرانی مانند شاهنامه بیشتر پرداخته شود.

در این زمینه قرار بود یک برنامه ای را هم تولید کنید. هنوز به سرانجام نرسیده ؟

متاسفانه این اتفاق نیفتاد و هنوز هم من بدنبال فرصتی هستم تا در این زمینه کاری انجام بدهم ، چون اعتقاد دارم که حق مطلب در مورد شاهنامه فردوسی ادا نشده و حتی آثار دیگری مانند مثنوی معنوی نیز به منصه ظهور نرسیده است و همیشه هم از این جریان گلایه مند هستم و اگر هم تولیداتی بوده بسیار کشدار و ملال آور بوده که مخاطب آن را پس زده است ف در صورتی که می توان با زبانی نرم و شیوا این کار را انجام داد و در روزهایی که تعصبات افراطی در مذهب گروههای تندرویی مانند داعش را بوجود می آورد و از طرفی هم صهیونیست ها با نژادپرستی و کارهای غیر انسانی دین یهود را زیرسوال می برند. شاهنامه یکی از ماخذهایی است که به زیبایی از عرفان و جایگاه انسان و ضد نژادپرستی صحبت می کند و نمود آن را در همین داستان «زال و سیمرغ» می‌بینیم.

همیشه در صحبت ها و سخنرانی ها به اهمیت متونی مانند شاهنامه فردوسی از جنبه های گوناگون اشاره می شود ، اما عزم و اراده جدی برای تصویر کردن این متون وجود ندارد.

بله . مثل اینکه در اولویت نیست ، البته هر از گاهی در جشنواره ها کارهایی صورت می گیرد ، اما باید کار اساسی صورت بگیرد و متولیان فرهنگی با اعتقاد به اینکه شاهنامه اثری جهانی و سرشار از ضرورت های فرهنگی است ، به آن توجه کنند و روز به روز که می گذرد انسان بیشتر به معنویت و عرفان نهفته در این آثار نیاز دارد ، اما به نظر مسئولان اطلاعات کافی ندارند ، چون اگر بشناسند ضرورت هم ایجاد می شود و در مجموع باید این فرهنگ را ساخت و بیش از پیش مباحث را وارد نظا آموزشی و کتاب های درسی کرد و همانطور که در انگلستان فارغ التحصیل شکسپیرشناسی وجود دارد ، ما هم به گنجینه های خود توجه کنیم.

متونی مانند شاهنامه از لحاظ موقعیت های بصری و همچنین قواعد دراماتیک برای تبدیل شدن به داستان هایی پر از جاذبه و کشش در سینما قابلیت های زیادی دارند.

بله. به شدت این جریان در شاهنامه فردوسی وجود دارد و در اصل یک دکوپاژ زیبا از صحنه ها و قصه های جذاب در آن وجود دارد ، ضمن اینکه همانطور که اشاره کردم به مساله تمایز رنگ پوست و بسیاری از تعصبات می پردازد و ما این جریان را در نمایش «زال و سیمرغ» تجربه کردیم ، تا جایی که حتی یکی از مسئولان فکر می کرد ما متن را دوباره و براساس مسائل امروز نگاشته ایم.با این تفاسیر باید پرسید چگونه ضرورت ندارد در حالی که مثنوی و شاهنامه کلیدهایی دارند که اگر بازبان هنرمندانه به آنها بپردازیم شیرین می‌شود.

آثار سینمایی که تولید می شود را دنبال می کنید؟

بله ، اما زیاد بطور مستقیم این کار را انجام نمی دهم و وقتی فرصت باشد بیشتر از طریق شبکه نمایش خانگی می بینم و در کل وقتی می بینم فیلم ها میلیاردی فروش می کنند خوشحال می شوم ، هم از لحاظ گسترش هنر و هم معیشت هنرمندان ، اما امیدورام با توجه به اینکه سینما به سرگرمی و شادی هم نیاز دارد ، به جنبه های جدی بیشتر ارج بگذاریم و در بحث موارد معنوی ضروری و مسائلی که در جامعه مبتلا به هستیم ، بیشتر وارد شویم و یک آسیب دیگری که این روزها با آن مواجه شدیم این است که بعضی ها فیلم های هالیوودی را که تا حدودی مطرح شده اند را خیلی بچه گانه و بد کپی می کنند ، در صورتی که آن فضا و ساختار با فرهنگ ما قرابت ندارد ، اما بعنوان مثال همین فیلم «شهر موش ها ۲» با برخورداری از ویژگی های اصیل و همچنین با توجه به اینکه خاستگاه آن از زندگی کودکان و مردم و شادی و دل آنهاست مورد استقبال واقع شده است .

شما در آثار کودک هم حضور داشته اید که یکی از آنها «دزد عروسک ها» بود که در دوران خود با استقبال خوبی مواجه شد. حالا که از «شهر موش ها ۲» نام بردید کمی مفصل تر درباره ویژگی های این فیلم سینمایی و نظرتان راجع به آن صحبت کنید.

ما از این کار توقع خاصی که نداریم ، اما فوق العاده است و یک عده از عزیزانی که ارتباط نوستالژیک با اثر دارند به همراه فرزندان خود به تماشای این اثر می نشینند و به واقع کار از لحاظ طراحی و ساخت عروسک ها ، نور و صحنه و موسیقی خوب است و من خوشحالم که به مخاطب کلک نمی زند و او را فریب نمی دهد و نمی توان عیب بزرگی روی آن گذاشت و خوشحال می شوم که این استقبال تداوم داشته باشد.

در ایام برگزاری جشنواره فیلم کودک و نوجوان در اصفهان هستیم .به نظر شما این جشنواره ها تا چه میزان در جهت اعتلای سینمای کودک موثر خواهد بود؟

اگر هر روز از این نوع جشنواره ها و با موضوعات مختلف و تعاریف ویژه برگزار کنیم ، باز هم کم است ، چون باید هر لحظه پیرامون مردم بمباردمان های فرهنگی ، علمی ، ورزشی اتفاق بیفتد و جوان ها مدام به این سو سوق پیدا کنند ، چون در صورت نزدیکی جوانان به گروههای مثبت فرهنگی اثرگذار است و از تجمعات ناشایست دوری می کند و این در کاهش بزهکاری در جامعه نیز موثر خواهد بود و بجای برگزاری برخی مراسم میلیاردی و پرهزینه باید کارهای فرهنگی اینچنین شکل بگیرد ، در صورتی که فقط برای ارائه بیلان کاری نباشد و با نگاهی هدف دار و پیشگیرانه و سازنده اقدام به برگزاری هر چه بیشتر این جشنواره ها در حوزه های گوناگون بپردازند.

این روزها در شبکه جام جم برنامه ای روی آنتن دارید. در مورد آن هم توضیحاتی می دهید؟

بله . برنامه فرهنگی متعلق به هنر عوام با نام «سلام روز بخیر» را داریم و در مورد مسائلی که دغدغه مردم است و خاستگاه ایرانی دارد صحبت می کنیم ف بعنوان مثال در مورد هنر فرش و مراحل گوناگون تولید و ساختار آن صحبت می کنیم و به آییین ها و سنت ها نیز می پردازیم ، بعنوان مثال این هفته درباره طلب باران است و اینکه مردم چگونه پی گیر این جریان بودند و یا موضوعاتی مانند جشن مهرگان را هم در نظر داریم که هر هفته روزهای جمعه از ۸:۳۰ تا ۱۰ صبح روی آنتن می رود .

پس در زمینه بازیگری هنوز قرار نیست شما را ببینیم.

البته طبق صحبت هایی که انجام شده قرار است در مجموعه «ماه تی تی » داوود میرباقری به عنوان بازیگر حضور داشته باشم. این روزها سخت مشغول نوشتن فیلمنامه آن است که از داستان تخت ابونصر صادق هدایت الهام گرفته و در ۳۰ قسمت داستان انسانی را روایت می کند که از چندصدسال پیش به عصر حاضر آمده و با تناقضات و معضلات امروز مواجه می شود.

به عنوان مشاور پروژه هم حضور خواهید داشت؟

داوود میرباقری به عنوان یکی از عزیزترین دوستان من محسوب می‌شود که من بیش از مشاوره از او آموختم و در کنارش حضور خواهم داشت.