شیوا خنیاگر از وضعیت بازیگری و کیفیت نامطلوب فیلمنامه‌ها گلایه کرد.

سوره سینما – میثم محمدی : او هم در زمره هنرمندانی است که این روزها دل خوشی از سینما و تلویزیون و دست اندرکاران ندارند. به گفته خودش حدود یک سال و نیم است که نقشی را در سینما ایفا نکرده و آخرین حضورش در «دلتنگی‌های عاشقانه» بوده است. شیوا خنیاگر مشکل فیلمنامه و باندبازی را مطرح می‌کند و نسبت به وضعیت موجود بازیگری گلایه دارد. خنیاگر در  زمینه حقوق تحصیل کرده و حدود سه دهه فعالیت هنری در سینما، تلویزیون و رادیو را در کارنامه دارد.

این روزها مشغول بازی در فیلم یا سریالی هستید؟

شیوا خنیاگر: خیر. متاسفانه حدود یک سال و نیم است که در فیلمی بازی نکرده‌ام و در واقع پیشنهادی نداشته‌ام که بررسی کنم.

فکر می کنید مشکل کار از کجاست؟

واقعیت این است که در این شرایط خود من هم نمی دانم مشکل کجاست. پسرم مدام اصرار می کند که این جریان را در جایی مطرح کن، ولی مساله این است که نمی دانم کجا و برای چه کسی باید این مشکلات را عنوان کرد. از طرفی من مشکلی در خودم و توانایی برای بازی نمی‌بینم.

یعنی در این مدت هیچ فیلمنامه ای به شما پیشنهاد نشده است که برای حضور در آن ترغیب شوید؟

بعد از مدت ها برای بازی در یک تله فیلم قرارداد بسته ام که باید به شاهرود برویم ، اما از لحاظ فیلمنامه هم ما با مشکل مواجه هستیم.

چقدر مشکل فیلمنامه ها را از لحاظ سوژه می‌بینید و فکر می کنید که فیلمنامه‌نویس‌ها چقدر در این روند ایجاد شده برای بازیگران در رنج سنی شما تاثیرگذار هستند؟

ابتدا بگویم که دست فیلمنامه‌نویس‌ها در بسیاری از مواقع بسته است. آنها با مشکلات زیادی روبرو هستند، اما از طرفی متاسفانه فیلمنامه ها بیشتر براساس دغدغه جوان ها نوشته می‌شود. مدام داستان‌هایی درباره عشق و عاشقی و حول این روابط جوانان نوشته می شود. برای من سوال است که آیا سوژه و دغدغه دیگری وجود ندارد که به آن بپردازند؟

پس تاکید شما هم مانند بسیاری از هنرمندان بر ضعف فیلمنامه در سینما و تلویزیون است.

بله. مشکل بزرگی که ما داریم فیلمنامه‌ها و سوژه های تکراری است که به گونه های مختلف به آنها پرداخته می شود و به قدری ضعیف هستند که تاسف آور است ، هر چند مشکلات دیگری هم وجود دارد.

در مورد دیگر مشکلات اساسی که به نظر شما در سیستم سینما و تلویزیون ما آسیب ایجاد کرده است صحبت کنید.

هر چند معتقدم که فایده ای ندارد و مطمئن باشید اگر گوش شنوایی باشد و بدانم کسی این حرفها را می شنود ، مراجعه می کنم و بسیاری از مسائل را عنوان خواهم کرد. مسائلی که یکی از آنها ارتباطات تنگاتنگی است که باعث می شود برخی‌ها مدام فعال باشند و در طول سال ۱۰ سریال بسازند و برخی دیگر هیچ کاری نکنند.با تمام اینکه وقتی اینها را می گویی بد می‌شوی ، اما حالا که امثال من را گوشه رینگ انداخته اند من هم راجع به این ناعدالتی ها سکوت نخواهم کرد و اگر جایی باشد همه مسائل را عنوان خواهم کرد.

به این فکر نمی کنید که با این صحبت ها درباره رابطه هایی که در سینما و تلویزیون برای کار وجود دارد ، بیشتر مورد غضب قرار می گیرید؟

مهم نیست . هراسی ندارم و تا به امروز به کسی باج ندادم. کسی که به دلیل منافع مادی خود دهان و چشمش را ببندد هنرمند نیست و من هم آنچه حقیقت محض است را به زبان می آورم و در مقابل این ناعدالتی سکوت نمی‌کنم ، حتی اگر به قیمت از دست دادن تمام موقعیتم باشد.

با این تفاسیر به تغییر در دوره جدید مدیران سینما هم امیدوار نیستید؟

اگر هم صحبت از تغییری بوده ما هنوز تاثیر آن را نمی بینیم. پس از ۲۸ سال فعالیت در سینما و تلویزیون و در عرصه گویندگی یک نفر در این مدت نیامده بگوید تو چطور زندگی خود را اداره می کنی؟

صحبت از رادیو شد. آنجا چرا فعالیت خودتان را ادامه ندادید؟

رادیو را به دلیل مادی کنار گذاشتم. دستمزد قابل توجهی نداشت و کفاف زندگی من را نمی داد و فقط در حد تامین هزینه ایاب و ذهاب بود که این تاسف آور است. هر چند که عده ای فکر می‌کنند که ما هنرمندان پول مفت در می‌آوریم و از همه لحاظ تامین هستیم، در حالی که فیش حقوقی من را ببینند بی شک می‌خندند.

در پایان درباره تله فیلمی که قرار است به زودی در آن ایفای نقش کنید توضیح می‌دهید؟

فیلمنامه‌ای به نام «ما سه نفر بودیم» نوشته احسان لطیفیان به دستم رسیده. من نقش زنی را برعهده دارم که همسرش در جنگ مفقود الاثر شده و برای او و دخترش اتفاقاتی در داستان رخ می‌دهد. این قصه برداشتی آزاد از یک رخداد واقعی است و در شاهرود تصویربرداری می‌شود.