کارگردان فیلم «عروس آتش» برگزاری جشنواره فیلم شهر را حرکتی برای ثبت سیمای واقعی شهرها در ایران امروز دانست.
سوره سینما- خسرو سینایی در گفتگو با روابط عمومی پنجمین جشنواره بین المللی فیلم شهر درباره سینمای شهری گفت: برای من همیشه این نکته مطرح بوده که سینما ابزاری است که دوران ما را برای آیندگان حفظ می کند و یکی از نکاتی که برای آیندگان مجهول خواهد ماند این است که شهرهایی که در ۵۰ سال پیش شکل گرفته اند زندگی در آنها به چه شکلی بوده است. اگر این موضوع را به عنوان یک اصل قرار دهیم می توان از نگاه های مختلف به آن نزدیک شد ضمن اینکه لازم نیست فیلم شهری حتما فیلم مستند باشد می توان فیلم داستانی را هم طراحی کرد که در درون شهر بچرخد.
کارگردان «قطار زمستانی»ادامه داد: نکته ای که برایم بسیار جالب است اینکه فیلم تهران ۱۹۷۷ که مدت زمان آن ۸۵ دقیقه است در سال ۵۶ ساخته شده است اما امروز برای همان فیلم از سراسر دنیا با من تماس می گیرند و کپی آنرا میخواهند تا نمایش دهند و حتی در ایران هم سکانس هایی از آن فیلم را در برخی برنامه ها نشان می دهند.
سینایی در ادامه خاطرنشان کرد: ۳۶ سال است که از ساخت این فیلم می گذرد اما همچنان مورد توجه است ضمن اینکه دو فیلم دیگر هم درباره شهر نیشابور در سال۶۴ ساختم که اهالی نیشابور درخواست کردند تا فیلم را در شهرشان نمایش دهند تا متوجه شوند در زمان های قدیم نیشابور به چه شکلی بوده و مردم چگونه در آن زندگی می کردند. فیلم سینمایی «جزیره رنگین» که به تازگی آنرا به اتمام رساندم درباره جزیره هرمز است که این جزیره را در قالب داستان های کوچک این جزیره را نشان می دهد و این ها مسائلی است که با نگاه من شکل می گیرد.
سینایی در ادامه خاطرنشان کرد: سینماهایی که متکی بر یک داستان هستند خوب است اما ۳۰ سال دیگر وقتی به آنها می نگریم دیگر نکته جالبی در آنها ندارد درحالیکه فیلم هایی که یک شهر را مطرح می کنند همیشه جذابیت دارد و به مرور زمان ارزش پیدا می کند. در بسیاری از موارد سینما می تواند با قرار دادن شهر به عنوان پس زمینه داستان آثاری را بوجود آورد که حتی مورد توجه برای نسل های آینده هم قرار گیرد.
سینایی درباره برگزاری جشنواره فیلم شهر با همکاری سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران نیز گفت: این حرکت اقدام ارزشمندی است البته ابتدا باید دید آیا شهرداری با صدا و سیما و یا با بنیاد سینمایی فارابی این امکان را دارد که بتواند چنین جشنواره ای را برگزار کند. امیدوارم انرژی و بودجه این مراکز متعدد و در جهت سازنده پیش رود. در این جشنواره قبل از هرچیز باید توجه داشت تا فیلم ها درباره شهر باشد زیرا بسیاری از جشنواره ها هستند که نام خاصی را برای جشنواره انتخاب می کنند اما فیلم ها هیچ ربطی به نام جشنواره ندارند.
سینایی در ادامه افزود: معمولا در ابتدای جشنواره ها برنامه های زیادی مطرح می شود اما خط ذهنی و استراتژی مشخصی را اجرا نمی کند که امیدوارم این جشنواره بدین شکل نباشد. در این جشنواره باید فیلم های مطرحی از فیلمسازانی که به جنبه نگاه هنری دارند قرار داده شود. فیلم هایی که در آن فیلمسازان در آن به چگونگی زندگی شهری پرداخته اند توجه شود. فیلمی به نام «برلین سمفونی یک شهر» که در دهه ۲۰ و ۳۰ ساخته شد اولین فیلمی بود که نگاه کارگردان به شهر بوده است پیشنهاد می کنم این فیلم را در جشنواره به نمایش بگذارید زیرا این فیلم سنگ بناهای اولیه درباره فیلم شهری را بنا نهاده است.