مدیر بین‌الملل سازمان سینمایی سوره از تولید آثار مشترک با مالزی و اندونزی خبر داد.

مریم نقیبی در نشست رسانه‌ای امروز یکشنبه ۴ آبان ماه به نمایندگان رسانه‌ها گفت: در فاصله سال های ۱۳۹۰ تا شش ماهه اول سال ۹۳ چهارده فیلم بلند سینمایی را عرضه کرده‌ایم که این آثار در ۶۵ جشنواره معتبر روی پرده رفته اند. از میان این آثار «یه حبه قند»، «بوسیدن روی ماه»، «سر به مهر»، «حق سکوت»، «میهمان داریم»، «حوض نقاشی» و… از جمله این آثار هستند که بخش اعظم آنها تولید حوزه هنری هستند و بخشی هم شامل آثاری می شود که برای پخش بین المللی و داخلی به سازمان سینمایی سوره سپرده شده اند. با توجه به نوع و ژانر فیلم ها می شود متوجه شد که این آثار متنوع و مختلف هستند.

نقیبی افزود: یکی از مشکلاتی که ما با بعضی سینماگران داریم و فکر می کنم دوستان دیگرم در حوزه بین الملل هم با آن مواجه هستند این است که موفقیت بعضی فیلم ها در جشنواره ها و دیده نشدن بعضی دیگر را پای ما می نویسند. در حالی که تجربه و آمار و ارقام ثابت کرده اقبال به یک فیلم هرگز اتفاقی نبوده و ارزش های خود فیلم باعث دیده شدن آن می شود. به جرات می توان گفت احتمال لابی کردن برای دیده شدن یک فیلم کمرنگ است. شاید بعضی مواقع رویکرد بعضی جشنواره ها به یک نوع سینما باعث پذیرفته شدن بعضی آثار شود، اما مطمئن باشید جشنواره های معتبر و طراز اول، اعتبار و آبروی حرفه ای شان را به خاطر دیده شدن یک فیلم به خطر نمی اندازند. به عنوان مثال فیلم «یه حبه قند» محصول سال ۱۳۹۰ است اما هنوز در جشنواره های مختلف دیده و از آن استقبال می‌شود.

مدیر بخش بین الملل سازمان سینمایی سوره ادامه داد: در سال ۱۳۹۰ تا شش ماهه نخست سال ۹۳ تولیدات مختلف حوزه هنری در ۵۹ فستیوال و در بخش رقابتی و غیررقابتی روی پرده رفته اند.. جشنواره های کارلووی واری، سان فرانسیسکو، مونترال، پوسان، شارجه، الجیال قطر و … میزبان این آثار بوده اند. در همین بازه زمانی ۷۶ عنوان فیلم کوتاه، انیمیشن و مستند عرضه شده و از میان این آثار ۳۵ عنوان فیلم در ۲۷ جشنواره روی پرده رفته است. این حضورها همراه با جوایزی هم بوده است. آنچه برای ما مهم است، حضور در جشنواره های شاخص و معتبر است و تنها به هر حضور و به هر شکل بها نمی دهیم.

وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: ما توانسته ایم در این مدت به شبکه های ان اچ کی ژاپن و تی آر تی ترکیه آثارمان را بفروشیم و این آثار مورد توجه مخاطبان قرار گرفته است. شبکه های تلویزیونی تعدادشان کم نیست و ارتباطی که تا به حال وجود داشته چندان روی فروش متمرکز نبوده. اما در این سالها با افزایش شبکه‌ها و تمایل به خرید آثار ایرانی و پخش آنها از تلویزیون های کشورهای مسلمان و کشورهای همسایه توانسته ایم در این بخش موفق باشیم و برنامه‌ریزی گسترده برای ادامه این مسیر و فتح بخش های تازه داریم. متاسفانه بسیاری از آثاری که به ما سپرده می شود، نقص هایی دارد که مانع ارتباط درست مخاطب خارجی با این آثار می شود. ما باید زمانی که به مخاطب بین المللی فکر می کنیم، استانداردها را رعایت کنیم. بازار جهان فضایی گسترده برای آثار فرهنگی و هنری ما است، اما باید بر اساس قواعد و اصول حرفه ای رفتار کنیم.

مریم نقیبی درباره اهمیت فروش یک اثر هنری گفت: کمپانی های خارجی زمانی که اثری را تولید می کنند و قرارداد می بندند به عرضه بین المللی و توزیع کننده آن فکر می کنند. این نگاه حرفه ای باید در سینمای ایران هم تسری پیدا کند و فروش فیلم ها یکی از دغدغه های تولیدکنندگان باشد. اگر فیلم ها در مرحله تولید مورد مشاوره بخش بین الملل قرار بگیرند، قطعا بازار بهتری دارند و موفقیت بیشتری خواهند داشت. حضور در جشنواره ها، زمینه ای است برای فروش فیلم‌ها. مخاطبان جشنواره ها افراد حرفه ای هستند، زمانی که یک فیلم ما در جشنواره ای دیده می شود و جایزه می گیرد، امکان فروش آن و فروش دیگر آثار بالاتر می‌رود. جشنواره ها تنها اعتبار هنری ندارند، آنها به طور قطع در فروش فیلم ها موثر هستند و این نتیجه را نباید نادیده گرفت.

این کارشناس حوزه بین الملل سینما ادامه داد: در زمینه عرضه بین المللی تولیدات حوزه هنری، وظیفه سازمانی ما است که همه این آثار را معرفی و در جشنواره ها شرکت دهیم. همه تولیدات کوتاه، بلند، انیمیشن و مستند شامل این قاعده می شوند. بعضی از فیلم هایی که از سوی حوزه هنری تایید شده اما محصول نهادی دیگر هستند، هم به ما سپرده می‌شود تا آن را عرضه بین‌المللی کنیم. ما سعی می کنیم با استفاده از زیرنویس مناسب، عرضه درست و ارتباط حرفه ای این آثار را با معیارهای جهانی عرضه کنیم.

وی گفت: ما اگر می گوییم در بازارهای خاورمیانه موفق تر هستیم به دلیل فعالیت گسترده در این فضاها است. قاعده کلی برای این موضوع وجود ندارد که همه فیلم های ما در خاورمیانه و کشورهای عربی موفق هستند. ترکیه یکی از بهترین خریداران محصولات حوزه هنری است. لبنان همین طور. کشورهای عربی بیشتر دوست دارند فیلم ها را با دوبله عربی و انگلیسی داشته باشند و کمتر تمایلی به خواندن زیرنویس دارند. ما در برنامه هایمان به این موضوع فکر کردیم که حتمن تولیدات را دوبله کنیم. با کشورهای اسلامی مانند مالزی و اندونزی در بحث  فروش و تولید مشترک موفقیت هایی داشته ایم. گفتگو و تعامل برای تولید مشترک با این کشورها شروع شده و امیدواریم به زودی به نتیجه برسیم. این دو کشور از نظر مذهبی و فرهنگی به ما نزدیک هستند و این بستر مشترک، فعالیت مستمر را ممکن می سازد. در مالزی یک مجموعه از توزیع کنندگان، تهیه کنندگان و سینماداران  به صورت یکپارچه فعالیت دارند و ما امسال در بازار کن با آنها وارد گفتگو شدیم و نتایج خوبی از این تعامل به دست آمد. با تایوان و ژاپن هم ارتباط حرفه ای خوبی داریم و آثارمان را به آنها فروخته‌ایم.