بازیگر فیلم سینمایی «روز روشن» تنوع نقش و توجه به فیلمنامه و جذابیت‌های آن را از عوامل اصلی انتخابهایش دانست.

سوره سینما- علی رضایی: مهران احمدی که معمولا او را در نقش‌های مکمل می بینیم، از بازیگرانی است که تنوع نقش‌های کارنامه سینمایی اش قابل توجه است. او امسال در فیلم سینمایی «روز روشن» ساخته حسین شهابی تصویری  تازه از خود و توانایی‌هایش به ما ارائه می دهد. در این گفتگوی کوتاه احمدی درباره انتخاب‌ها، نوع کارش و حساسیتی که نسبت به متن دارد، صحبت کرد.

آقای احمدی شما جزء بازیگرانی هستید که با کارگردان‌های جوان یا کارگردان‌های فیلم اولی بیشتر همکاری می‌کنید. چه عاملی باعث می‌‍شود که به این کارگردان‌ها اعتماد کنید؟

مهران احمدی:  بله، همینطور است که شما می گوئید، من یاد گرفته‌ام، فیلمنامه اندیشه کارگردان را به من معرفی می‌کند، از روی متن می توانم تشخیص بدهم که این فیلمنامه یک فیلم استاندارد خواهد شد یا خیر.

پس اولویت شما برای انتخاب نقش ابتدا متن است تا کارگردان؟

بله، قطعا اولویت برایم متن است. البته متن به شکل کلی و بعد شخصیتی که قرار است من در آن ایفای نقش کنم. یک متن خوب قاعدتاً یک شخصیت خوب هم درونش قرار دارد. البته من نمی گویم که شخصیتم خوب بود ولی اگر بد بود هم اشکالی نداشت بعد از اینکه متن را می خوانم با کارگردان صحبت می‌کنم که ببینم آیا واقعیت دارد چیزی که به آن فکر می‌کردم. بعد تحلیل و بررسی، نظر کارگردان را می‌شنوم، بعد به این نتیجه می‌رسم که کارگردان از عهده متن به درستی بر می‌آید یا خیر.

از بازی در  فیلم «روز روشن» چقدر راضی بودید؟

خیلی زیاد. به نظرم فیلم خوبی شده با تمام صداقتی که فیلمنامه و فیلم دارد تماشاگر با آن مواجه است شاید برگ برنده فیلم صداقتی است که در همه جای فیلم موج می زند. بدون ادا و اطواری که در سینمای تجاری پنهان یا آشکار تماشاگر دارد می بیند.

هیچ وقت یک نوع بازی از مهران احمدی ندیده‌ایم در هر فیلم شاهد تیپ جدیدی از شما هستیم این خواسته خود شماست یا ایده کارگردان است؟

بله. دقیقاً من نقش تکراری بازی نکرده‌ام قاعدتاً با هم به توافق می‌رسیم ولی کاکتری که من جلوی دوربین می برم حاصل روزها و ساعت‌ها تمرین و تحلیل بین من، کارگردان و بازیگرانی است که قرار است در یک مجموعه با هم کار کنیم. خودم را جدا از تیم با یک اندیشه نمی‌بینم تمام مجموعه دست به دست که یک کار با ارزش تولید شود ولی در مورد خودم باید بگویم چیزی که تماشاگر از من روی پرده می‌بیند حاصل تلاشی است که حتی قبل از پیش تولید کار را شروع کرده‌ام.

منظورتان این است که قبل از پیش تولید شما درگیر نقش می‌شوید؟

بله. من عادت ندارم متن را که خواندم کنارش بگذارم تا آغاز فیلمبرداری. بعد از دریافت متن باید نقش را پیدا کنم، باید با نقش راه بروم کلی حرف بزنم. اگر دقت کرده باشید راه رفتن کیانی در این فیلم کلی فرق دارد با راه رفتن مهران احمدی. حتی نوع گفتار و گویشش فرق می کند البته صدا سازی نمی‌کنم در واقع لحن را عوض می‌کنم از لحاظ رفتاری و گفتاری. همه اینها ناشی از یک حس درونی است که من به تناسب مثل یک کارگر ساختمان ، باید زحمت بکشم تا بدستش بیاورم.