مشکین مهرگان با دو فیلم سینمایی «مزار شریف» و «حکایت عاشقی» در جشنواره فیلم فجر حضور دارد.

مهرگان، طراح صحنه و لباس باسابقه در رابطه با تازه ترین فیلم خود به سوره سینما گفت: فیلم سینمایی «حکایت عاشقی» در ژانر دفاع مقدس ساخته شده است و قبول این پروژه برایم بسیار خوشایند بود. ماجرای فیلم اشاره دارد به فاجعه ای که زمان جنگ برای مردم کردستان عراق رخ داد. حادثه‌ای تلخ و رنج آور که باید برای پاسداشت مردمی که آن سال ها رنج و مرارت زیادی را تحمل کرده بودند اثری درخور ساخته می‌شد. کار در فضایی که یکی از مهمترین اتفاقات تاریخ رخ داده ولی سالیان سال از روایتش گذشته در عین سختی جذابیت های خود را داشت. فراهم کردن اجزا و ظرافت هایی که برای ساخت یک دکور لازم است آنهم درشرایطی که قصه جوی متفاوت از آنچه در روزمره می گذرد را تجربه می کند به این خاطر دشوار اما جذاب است.طراح باید باتوجه به هزینه های بالا و فقر مالی که بر سینمای ما مستولی شده خلاقیت خود را به کارگیرد تا در نهایت دقت به گونه‌ای فضاسازی کند که هیچ المان مشخصی به چشم بیننده نیاید و از صحنه بیرون نزند.

وی افزود: شرایط اقتصادی باعث می شود اغلب پروژه ها بخواهند به جای استفاده از جلوه‌های ویژه بصری این مساله را به صورت میدانی حل کنند که البته حق هم دارند اما بی‌اغراق پیدا کردن چند متر فضای خالی در تهران که بشود فضایی از گذشته را بازسازی کرد بسیار دشوار است و چالش های زیادی پیش رو دارد. بخش هایی از فضای داخلی فیلم «حکایت عاشقی» در تهران فیلمبرداری شد و بخش های دیگر در کرمانشاه و حلبچه جلوی دوربین رفت. البته از آنجا که حلبچه امروزی در گذر زمان تفاوت فاحشی با زمان روایت قصه پیدا کرده است ما سعی کردیم در اطراف تهران حلبچه قدیم را هم بازسازی کنیم. کمپ پناهندگان در منطقه سوهانک، برپایی بیمارستان صحرایی در قم و استفاده از یک بیمارستان متروک در تهران و ساخت دکور منطقه جنگی در اطراف تهران از جمله لوکیشن های ما بود که باید از صفر تا صد آن طراحی می شد.

مهرگان گفت: من دوستانی دارم که از کار با آنها لذت می برم عظمت پروژه هم برایم اهمیت زیادی ندارد چون هر فیلم سینمایی درونیاتی دارد که طراحی و روبرو شدن با چالش های آن برایم جالب است. البته هرچه این چالش ها بیشتر باشد طبیعتا نیاز به خلاقیت و تفکر بیشتر دارد و از این منظر پروژه های از این دست بیشتر مرا ترغیب می کنند. امسال با دو فیلم «حکایت عاشقی» و «مزارشریف» در جشنواره فیلم فجر هستم. دو فیلمی که علاوه بر تفاوت های فاحش در قیاس با یکدیگر از نظر زمان و مکان هم در فضایی متفاوت از امروز می گذرد. یکی از کردستان عراق زمان جنگ روایت می کند با مردمی که گویش و فرهنگ و رفتار و لباس خاص خود را دارد و دیگری مردم افغان را به تصویر می‌کشد که از همین منظر ویژگی های منحصر خود را دارندو هردو باید با توجه به بعد تاریخی و گونه داستانی که دارند مورد مطالعه و بررسی های موشکافانه قرار می گرفتند.

وی افزود: البته به خاطر امکانات، ظرفیت های اقتصادی و مدیریت درست در «مزارشریف» کمتر با مسایل دشوار روبرو بودیم اگرچه این پروژه بسیار عظیم و جزو تولیدات پرزحمت به شمار می‌رود اما بسیار آسانتر از برخی فیلم‌ها پیش رفت. اینجاست که باید خلاقیت جای خالی ضعف ها را پرکند. در «مزارشریف» فکر بزرگی پشت کار بود و سازندگان درک درستی از الگوهای ناب سینمایی داشتند به همین خاطر راحت کار کردیم. امیدوارم هر دو فیلم در جشنواره فیلم فجر آنطور که شایسته است دیده شوند. بحث رقابتی برای من اهمیت چندانی ندارد و به نظر من جشنواره همین که بهانه‌ای برای گردهمایی دوستان است و فرصتی دست می دهد اغلب آثار کنار هم قرار گیرند خوب است. قطعا بخش رقابتی هم جذابیت‌های خود را دارد ولی من وحشت دیگری دارم از اینکه می‌دانیم داوران در کنار دانشی که در تخصص خود دارند ممکن است سلیقه و استنباط شخصی هم بر رای‌شان تاثیرگذار باشد و باعث شود مثلا برگزیدن یا چشمپوشی از یک هنرمند در حضور ایشان در محافل سینمایی دیگر هم تاثیر بگذارد.

وی ادامه داد: در طول دوران کاری‌ام، سعی‌ام بر این بود که به معنی واقعی کلمه در خدمت فیلم باشم و کارم دیده نشود. در بخش طراحی صحنه و لباس دیده نشدن نشان از موفقیت کار دارد. زمانی که در «مزارشریف» حضور داشتم به خاطر فضای رسانه ای پیش آمده باعث شد از طراحی صحنه و دکورها صحبت‌های زیادی به میان آید که امیدوارم تا آنجا که ممکن است بتوانم خودم را از این فضاها دور نگهدارم. به هر حال رسانه ای شدن بر کار تاثیر می‌گذارد و دلم می خواهد کسانی که کار مرا مورد قضاوت قرار می‌دهند بر اساس مطالعات و تلاشی که کرده ام ، به آن توجه کنند نه آنچه در رسانه‌ها مطرح شده است. طراحی صحنه و لباس در اصل باید دیده نشود. به نظرم اگر سیمرغ بلورین بگیرم یعنی جایی از کارم به چشم آمده و این یعنی در کارم خطایی داشتم.