حمیدرضا آذرنگ علت نیامدن خود به سمت فیلمنامه‌نویسی را دشواری‌های نمایشنامه‌نویسی عنوان کرد.

آذرنگ به سوره سینما گفت: این روزها در حال بازی در نمایش «مرگ فروشنده» نوشته آرتور میلر هستم که هر شب در سالن اصلی تئاتر شهر روی صحنه است. مدتی است از سینما دور هستم و این اتفاق دلایل متعددی دارد. آخرین فیلمی که بازی کردم اثری بود در ارتباط با کودکان که در جشنواره کودک اخیر هم حضور داشت. در فیلم «آوا» به کارگردانی سیامک کاشف آذر نقش مربی کشتی یک کودک ناشنوا را بازی کردم. تجربه خوبی بود و نمی‌دانم فرصت حضور در جشنواره سی و سوم را پیدا می‌کند یا خیر، اما امیدوارم به زودی دیده شود.

وی درباره چرایی دور ماندن خود از سینما توضیح داد: چند پیشنهاد سینمایی داشتم اما نتوانستم دوستان را همراهی کنم. فیلمنامه‌ها باید جذابیت اولیه را برای هر خواننده‌ای فارغ از اینکه بازیگر باشد یا نباشد، ایجاد کنند. داستان و درام قوی چیزی است که کمبود آن در سال های اخیر تا حدی احساس می‌شود و مهم تر از همه، برای من خیلی اهمیت دارد در فیلمی بازی کنم که نسبت به تأثیربرانگیزی آن تا حدی مطمئن باشم. خود نقش هم طبیعتا در تصمیم بازیگر موثر است. من راغبم شخصیتی را بازی کنم که در قدم نخست درک اولیه ای نسبت به آن داشته باشم. گروه سازنده نیز در یک نگاه کلی معیار مهمی برای پذیرش است.

آذرنگ در پاسخ به این سوال که چرا همانطور که در عرصه تئاتر دست به قلم است برای سینما نمی‌نویسد، پاسخ داد: راستش را بخواهید به قدری از کار در عرصه نمایش دلگیر و خسته ام که رغبت نوشتن برای سینما به سراغم نمی‌آید. فکرش را بکنید، متنی را که هفت هشت ماه روی آن زحمت کشیده ای با دلایلی غیر حرفه ای کنار بگذارند و رسما این سلیقه‌ها باشد که سرنوشت کار شما را تعیین می کنند. بین مهره های گردن من فاصله افتاد بس که شب و روز روی کاغذهای مکتوب این متن کار کرده بودم و حالا با این ناکامی‌ها خستگی کار مثل روزهای اول همچنان در من باقی است. با این اوصاف واقعا عجیب نیست که میلی به نوشتن برای سینما نیز نداشته باشم.

برنده تندیس بازیگری نقش مکمل مرد از خانه سینما درباره این اتفاق خوب سینمایی در کارنامه خود افزود: درست است که امسال دوستان لطف کردند و بازی مرا دیدند اما با توجه به اینکه هیچ جشنی برگزار نشد، این جایزه بازخورد چندانی هم لااقل برای من نداشت. علت برگزاری یک جشن، جمع شدن افراد دور یکدیگر و تازه شدن دیدارها است . ما که با توجه به شرایط موجود از این موهبت محروم شدیم و البته گله ای هم نیست، اما می خواهم بگویم همه ما خوشحال می‌شدیم اگر در یک جشن رسمی و با همراهی و همدلی جمیع دوستان جایزه را دریافت می کردیم.

این بازیگر با سهیم دانستن مهارت نویسندگی خود در کیفیت بازی‌اش گفت: مسلما وقتی با داستان‌نویسی و انتخاب دیالوگ های درست و … آشنا باشی، راحت تر می‌توانی به زوایای پنهان یک شخصیت دست پیدا کنی و سریع تر نقش را از آن خود می‌کنی. خدا را شکر در سینما همیشه این مهارت به یاری من آمده و موفق شده ام در مسیر کوتاه به مقصد مورد نظرم برسم.

حمیدرضا آذرنگ در پایان گفت: هنرمندان می توانند با رنگارنگی نگاه خود مشکلات جامعه را با درد کمتری به چالش بکشند. ایران با همه دارایی‌هایش دغدغه ماست و هر کس که در زمینه فرهنگ و هنر این مملکت فعال است اگر از ترس‌های خود عبور کند، بهتر می تواند به رسالت خودش عمل کند. پیرو این امر مهم، مدیران فرهنگی نیز اگر بیشتر از آنکه به فکر جایگاه خود در هنر باشند، دغدغه جایگاه هنر را در میان مردم داشته باشند، همه ما می توانیم با آرامش بیشتری برای اعتلای فرهنگ و هنر این مرز و بوم تلاش کنیم.

حمیدرضا آذرنگ بازی در فیلم‌های سینمایی «ملکه»، «بلوک ۹ خروجی ۲»، «آسمان زرد کم عمق»، «بیداری رویاها» و … را در کارنامه دارد.