سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۶ دی ۱۳۹۳ در ۹:۰۴ ق.ظ چاپ مطلب

سودابه خسروی با چهار فیلم در جشنواره فجر/ کار کردن با فیلم اولی‌ها را بیشتر دوست دارم

soodabeh-khosravi

سودابه خسروی با چهار فیلم سینمایی در سی و سومین جشنواره فجر حضور دارد.

سودابه خسروی با چهار فیلم سینمایی در سی و سومین جشنواره فجر حضور دارد.

خسروی گریمور پرکاری که امسال هم با کارگردانان مختلی همکاری داشته، درباره نحوه کار خود به سوره سینما توضیح داد: معمولا آن چیزی که درباره شخصیت‌های فیلم روی کاغذ وجود دارد کامل نیست و ما نمی‌توانیم صرفا با خواندن فیلمنامه به شناخت کاملی از آنها برسیم. برای همین، هنگام شروع کار در هر پروژه ابتدا با کارگردان اثر صحبت می‌کنم تا به جهان ذهنی او بیشتر نزدیک شوم. بعد که اطلاعات لازم را به دست آوردم، آنها را در ذهنم تجزیه و تحلیل و بعد طراحی گریم را شروع می کنم.

وی افزود: اگر کارنامه مرا مرور کنید، می بینید هر سال حداقل با پنج شش عنوان فیلم همکاری دارم و امسال به دلیل اینکه شش ماه بعد از جشنواره سال ۹۲ به خاطر کارهای شخصی از فضا دور بودم، قدری کم‌کار شدم و در جشنواره سی و سوم تنها چهار فیلم از من دیده می‌شود. فیلم‌های «دوران عاشقی»، «ناهید»، «ارغوان» و «عصر یخبندان». البته من همیشه سعی می کنم فیلم هایی که قبول می‌کنم با هم تداخل زمانی نداشته باشند، اما واقعا گاهی فیلمنامه ها به قدری خوب هستند که آدم دلش نمی آید رد کند.

خسروی درباره اینکه برای شروع همکاری با یک کارگردان چندان به سوابق کاری او توجه نمی کند، اضافه کرد: امسال با یک فیلم اولی کار کردم. خانم آیدا پناهنده فیلمنامه بسیار خوبی را به من تحویل داد و من متوجه شدم یک استعداد، به سینمای ایران راه پیدا کرده است. «ناهید» درباره یک مادر است و احساسات به ظاهر متناقضی که از درون با آنها مواجه می شود. برای توضیح بیشتر باید بگویم در جامعه ما مادر شدن یعنی تمام و کمال در اختیار فرزند بودن و این رفتار و احساس، همه تمایلات دیگر انسانی را در سایه قرار می دهد، حال آنکه نیاز به عاشق شدن چیزی نیست که سن و سال بشناسد. وجود چنین مفهومی در یک فیلمنامه مرا سر ذوق آورد و با اشتیاق آن را پذیرفتم.

این گریمور درباره فیلم تازه مصطفی کیایی هم گفت: «عصر یخبندان» به معضلات روز اجتماع می پردازد. کیایی دیدگاه خیلی خوبی در سینما دارد و من با تماشای فیلم های دیگرش این موضوع را دریافته بودم که کیایی، کارگردانی است که هم به وجه هنری اثرش توجه می کند و هم به وجه تجاری آن و همین برقرار کردن توازن، قدرتی است که این کارگردان جوان از آن بهره مند است. امروزه این برداشت غلط در بین برخی از تماشاگران و حتی عده ای از منتقدان وجود دارد که اگر یک فیلم با استقبال مخاطب عام مواجه شود، به اندازه کافی از هنر و فن سینما بهره نبرده، حال آنکه وقتی فیلمی بتواند ضمن نفوذ بر ذهن تماشاگر عام، ارزش های هنری خود را نیز حفظ کند، موفق تر هم هست.

سودابه خسروی درباره «دوران عاشقی» ساخته علیرضا رییسیان نیز گفت: آقای رییسیان کارگردانی نیست که به سینما به عنوان یک شغل نگاه کند. تا فیلمی را دوست نداشته باشد، نمی‌سازد و همین قدرت نه گفتن به پیشنهادهای مختلف کارگردانی، موضوع مهمی است. همین حساسیت کار را ایده آل می‌کند و ما هم هنگامی که برای این پروژه مشغول بودیم، به خاطر نظم موجود در پشت صحنه، روزهای پر آرامشی را سپری کردیم. این فیلم یکی از بهترین تجربه های کاری من شد و امیدوارم نتایج خوبی را در جشنواره هم شاهد باشیم.

وی درباره فیلم کیوان علیمحمدی و امید بنکدار افزود: «ارغوان» را با اشتیاق پذیرفتم چون کارگردانان آن را از قبل می شناختم و از خلاقیت ها و قدرت ریسک بالای آنان با خبر بودم. این دو نفر افرادی تجربه گرا و پر از ایده های نو هستند و چیزی مثل خوشامد مخاطب آنان را از این رهایی عمل، باز نمی دارد. تجربه خوبی را با این فیلم پشت سر گذاشتم و نسبت به موفقیت آن امیدهای زیادی دارم.

خسروی در پاسخ به این سوال که آیا بعد از سال ها کار کردن، هنوز هم حضور در جشنواره برای او اهمیت دارد، گفت: جشنواره ها همیشه با مناسباتی همراه بوده اند و نمی توان انکار کرد که سلیقه ها هم در روند جریان آنها بی تأثیر نیست اما روی هم رفته من هم مثل دیگران از جایزه گرفتن خوشم می آید اما اینطور نیست که بخش زیادی از دغدغه های مرا فرا بگیرد. اساسا کار را به خاطر نفس هنر گریم انجام می‌دهم و همیشه تأکید دارم گریم، فرآیندی در راستای پیشروی فیلم باشد و از کلیت آن بیرون نزند.

سودابه خسروی در انتها درباره اینکه از فعالیت خود در عرصه سینما و طراحی گریم تا چه حد رضایت دارد، گفت: ورود من به سینما یک اتفاق بود. علاقه من بیشتر به سمت علم و به خصوص علوم ریاضی و شیمی بود. این روزها هم مطالعات آزاد روانشناسی دارم که در کارم بسیار موثر است. در کودکی نقاشی های زیادی می کشیدم و عادت داشتم صورت زن ها را روی کاغذ سفید می‌کشیدم و بعد با وسواس، چهره آنان را آرایش می کردم. فکر می کنم گریمور شدن ریشه‌ در کودکی من داردو از اینکه به این شغل مشغول هستم راضی‌ام، اما اجازه نمی دهم همه فکر و وقت مرا پر کند و باعث شود از علاقه‌های غیر هنری خودم دور بمانم.

سودابه خسروی از سال ۸۰ کار خود را در طراحی گریم سینما با «کاغذ بی‌ خط» شروع کرد و تا امروز آثار زیادی همچون «کنعان»، «به همین سادگی»، «آقا یوسف» و …  را در کارنامه دارد.