ساعد سهیلی تشویق بزرگان سینما را مایه دلگرمی خود و بیشتر شدن احساس مسئولیت درباره حرفه‌اش می‌داند.

سوره سینما – میثم محمدی: ساعد سهیلی از بازیگران جوان سینما است که به واسطه سابقه پدرش از سن پایین وارد سینما شد. او در ادامه مسیر تلاش کرد انتخاب‌های درستی داشته باشد تا اینکه امروز به عنوان یکی از بازیگران جوان با ویژگی‌های قابل توجه در شیوه بازی، در آثار سینمایی ظاهر می‌شود . به اخلاق و احترام به پیشکسوتان پایبند است و در مورد ارتباط موثر با کارگردانان جوان صحبت می‌کند و خودش را مدیون سعید سهیلی می‌داند. با این بازیگر جوان که فیلم «چند متر مکعب عشق» را روی پرده دارد، صحبت کردیم.

فکر می کنم باید از «چند متر مکعب عشق» شروع کنیم . فیلمی که مورد استقبال واقع شده است. وقتی سناریو را مطالعه کردید با چه معیار و شاخصی مواجه شدید که باعث شد آن را بپذیرید؟

ساعد سهیلی:  وقتی فیلمنامه را مطالعه کردم، فاکتورها و معیارهای مورد نظر خودم را در فضای آن پیدا کردم ، فیلمنامه ای قوی و خوب و از طرفی حضور کارگردان جوانی که با چند تله فیلم درخشان استعدادهای خود را نمایان کرده بود، ضمن اینکه برادران محمودی از لحاظ اخلاقی هم بسیار خوب و همدل بودند و نکته مهم این بود که آمده بودند در مورد دغدغه خود کار کنند ، نه اینکه سراغ مساله ای بروند که هیچ ربطی به آنها ندارد .در نتیجه حاصل کار هم قابل قبول از آب در آمد و من هم نقش را بسیار دوست داشتم .

یک بازیگر ابتدا که با نقشی مواجه می‌شود، به دنبال جایگاه آن کاراکتر و ویژگی های شخصیتی آن می‌گردد . صابر در فیلم «چند متر مکعب عشق» برای شما چه جایگاهی داشت و نوع ارتباط شما با آن چگونه بود؟

شخصیت صابر دوست داشتنی است و من اولین بار که با آن مواجه شدم و خودم را در آن موقعیت قرار دادم ، متوجه ابعاد مختلف و جهان خاص ارتباطی میان انسان های قصه شدم ، چون این فیلمنامه براساس داستان واقعی نوشته شده بود. طبیعی بود که وقتی خودم را جای آنها می گذاشتم همه فضای تلخ و شیرین آن جلوی چشمم می آمد و همین روند مسئولیت سنگینی را برایم ایجاد می کرد و نمی توانستم خیانت کنم و به سادگی از آنها بگذرم و با باور و اعتقاد بالایی این نقش را ایفا کردم .

بعد از «چند متر مکعب عشق» در فیلم جدیدی هم حضور داشتید که احتمال حضور در جشنواره فیلم فجر را داشته باشد؟

در حال حاضر مشغول کار در فیلم سینمایی «پل خواب» به کارگردانی اکتای براهنی هستم که در جشنواره فیلم فجر حضور ندارد. هنوز فیلمبرداری ادامه دارد و نتیجه  هم به نظرم خوب خواهد شد. در فیلم سینمایی «رخ دیوانه» ساخته ابولحسن داوودی نیز حضور داشتم که به احتمال فراوان در جشنواره فیلم فجر امسال دیده می‌شود.

در این دو فیلم شما با یک فیلمساز باسابقه و یک کارگردان جوان همکاری کرده اید .خودتان هم در مقطعی هستید که به جریان جوان قالب در سینمای این روزها مرتبط هستید . با این وجود تجربه همکاری با اکتای براهنی بعنوان یک کارگردان فیلم اولی و جوان را چطور ارزیابی می کنید؟

این نکته را ابتدا عرض کنم که خوشحالم بازیگران جوان و با استعداد و خوبی در سینما ظهور کرده اند و باید این جریان را به فال نیک گرفت و از طرفی هم با حضور کارگردانان جوان و فیلمسازانی همچون اکتای براهنی ارتباط نزدیکتر و بهتری نیز بین دو گروه شکل می گیرد، در واقع جوانان هم نسل حرف یکدیگر را بهتر می فهمند و دغدغه‌ها و نقاط مشترک حسی و عاطفی زیادی با هم دارند و این در دستیابی به یک حاصل مشترک فکری مثبت در کارها کمک شایانی می‌کند.

اما از طرفی هم نباید از تجربه‌های نهفته در همکاری با کارگردانان شناخته شده ای چون داوودی گذشت . در خصوص این همکاری و نتیجه احتمالی فیلم سینمایی «رخ دیوانه» چه نظری دارید؟

بله . تجربه همکاری با ابولحسن داوودی به عنوان یک پیشکسوت سینما بسیار دوست داشتنی است و مساله ای که من همیشه از بزرگان و پیشکسوتان سینما آموخته ام ، رعایت اخلاق و فروتنی است. رفتار مناسب این عزیزان با بازیگران جوان عجیب و قابل ستایش است. در کنار اینها فیلمنامه «رخ دیوانه» قابل تامل بود و طبیعی است که به دلیل تجربه بالای کارگردان آن ، انرژی کمتری نسبت به کارهای اولی صرف می‌شود .

اشاره کردید به حضور بازیگران جوان و اینکه باید چنین موضوعی را به فال نیک گرفت. از طرفی چنین شرایطی رقابت را هم سخت تر می‌کند . مشخصا با نگاه رقابتی کار می کنید یا اینکه بعنوان یک فاکتور اصلی به آن توجه ندارید؟

رقابت به آن شکل معمول نه، چون وقتی که بازیگر تمام تمرکز خود را برای اجرای هر چه بهتر نقش بگذارد و کار را با نهایت توان خود انجام دهد ، بی شک اتفاقات خوبی که انتظار دارد در ادامه برای او خواهد افتاد ، اما یک نکته که برای من وجود دارد تشویق هایی است که صورت می گیرد. خوشبختانه این اواخر از طرف برخی پیشکسوتان و کارگردانان عزیزی همچون امیر نادری، ناصر ملک مطیعی و ابوالفضل پورعرب پیغام ، بازخورد و حتی دست نوشته های مشوقانه و محبت آمیز دریافت کرده ام که بسیار با ارزش است و البته مسئولیت من را سنگین تر می‌کند.

در مورد بازیگرانی مانند شما که پدرشان فیلمساز است پیش فرضی مبنی بر اینکه در آثار فیلمسازان غریبه بهتر از آثار پدرتان بازی می‌کنید وجود دارد . شما به چنین مساله ای قائل هستید که در فیلم‌های فیلمسازان دیگر عملکرد بهتری دارید؟

شاید این ارتباط داشته باشد با همان رابطه پدر و پسری که وجود دارد. من نقشم را در «گشت ارشاد» دوست داشتم و فکر می‌کنم نتیجه قابل قبولی داشت، اما در «کلاشینکف» یک نقش دورتر از خودم را بازی کردم و به نظرم آن شخصیت به پدرم بیشتر نزدیک بود  آن نقش به نوعی جوانی پدرم بود و بهتر آن را می شناخت و من هم مجبور بودم که فارغ از غریزه شخصی خودم با همان قاعده بازی کنم، اما «گشت ارشاد» اینطور نبود و تجربه دوست داشتنی بود .من مدیون پدرم هستم ، با این فیلم بصورت جدی دیده شدم و امیدوارم این تجربه و همکاری با این عوامل بار دیگر اتفاق بیفتد.

این روزها چقدر نگاه شما به حرفه سینما نسبت به روزهایی ابتدایی که وارد این عرصه شدید تفاوت کرده است؟

سینما این روزها نسبت به گذشته برای من جدی تر است و همه چیز سنگین تر و شرایط امروز با فردار متفاوت تر و البته دشوارتر شده است. با وجود حضور بازیگران جوان با استعداد، اگر یک روز تمرین و ممارست نداشته باشید ، به راحتی از غافله عقب خواهید ماند. به همین دلیل سینما این روزها یک از اصلی ترین دغدغه های من است. بعضی مواقع بدلیل درگیری با کاراکترهایی که قرار است بازی کنم ، از خواب و خوراک غافل می شوم تا در نهایت کم کاری صورت نگیرد و حق مطلب را برای مخاطبان سینما ادا کنم.

در مدت زمان حضور در عرصه بازیگری و پروسه‌هایی که در شکل دهی به کاراکترها داشتید ، الگوی مشخصی هم از میان بازیگران داخلی و خارجی مد نظر شما بوده که براساس متد و شیوه آن عمل کنید؟

در طول دوره ای که با سینما ارتباط داشته ام بطور طبیعی بازیگران ایرانی و خارجی بسیاری بوده اند که در ناخودآگاه من حضور داشته اند و من آثار آنها را می پسندم ، اما اینکه شخص خاصی را مد نظر داشته باشم و از شیوه و متد آن برای بازی الگوبرداری کنم ، نبوده. سعی می کنم یک ارتباط درونی و تحلیلی شخصی داشته باشم .

زمان زیادی تا جشنواره فیلم فجر امسال باقی نمانده است. درباره این رویداد مهم سینمایی و ویژگی ها و تاثیراتی که در سینمای کشور خواهد داشت صحبت کنید.

جشنواره فیلم فجر در اصل یک موقعیت مناسب برای سینماگران است تا در معرض یک قضاوت تخصصی تر قرار بگیرند و آثار خود را در ویترین این رویداد سینمایی به معرض نمایش بگذارند. از طرفی هم شرایطی ایجاد می شود که منتقدان و اهالی فن درباره کیفیت کارها اظهار نظر کنن . تشویق و رقابت هم جزو لاینفک جشنواره محسوب می شود و در مجموع اتفاق خوبی برای سینما در سایه جشنواره فجر می‌افتد.

با توجه به حضور در فیلم «رخ دیوانه» و نتیجه‌ای که به دست آمده ، فکر می کنید در صورت پذیرفته شدن در جشنواره بازی شما و در مجموع این اثر مورد استقبال واقع خواهد شد؟

این موضوع بستگی به کیفیت فیلم ها و بازیگرانی دارد که در جشنواره حضور خواهند داشت ، اما با توجه به پتانسیل های فیلم سینمایی «رخ دیوانه» می توانم بگویم به دلیل فیلمنامه محکمی که فیلم دارد و همچنین هدایت خوب آقای داوودی جای امیدواری است که اتفاق خوبی رخ بدهد. ضمن اینکه ایشان از کار من راضی بودند و امیدوارم که در نهایت فیلم در جشنواره حضور داشته باشد و دیده شود.

در پایان فکر می‌کنید «چند متر مکعب عشق» در اکران به موفقیت دست می‌یابد؟

من امیدوارم که مردم به «چند متر مکعب عشق» توجه داشته باشند و از آن استقبال کنند تا در اکران هم موفق باشد. از طرفی هم حمایتی صورت بگیرد از کارگردانان جوانی که تلاش می کنند تا دغدغه های خود را در قالب یک فیلم به جامعه انتقال دهند و یک ارتباط سالم و دوسویه برقرار کنند.