نگاه و سلیقه حسین جعفریان فیلمبردار باسابقه به غنای بسیاری از آثار به یادماندنی تاریخ سینمای ایران کمک کرده است.

سوره سینما- میثم محمدی: سینما اولین ارتباط خود را با تماشاگر از طریق تصویر ارائه می کند و از ابتدای تاریخ سینما این مهم همیشه مورد توجه هنرمندان و فیلمسازان بوده است . خلق تصاویر بدیع و ظرافت در نورپردازی و کادرهای متناسب در کنار یک زبان و ادبیات خاص فرمیک ، می تواند یک فرد را در عرصه فیلمبرداری به هنرمندی شاخص تبدیل کند . فیلمبرداران یکی از ارکان اساسی و حیاتی در راستای دیده شدن و عرض اندام یک اثر سینمایی هستند و بطور معمول در هر کشوری که صاحب هنر و صنعت سینماست ، عده خاصی هستند که در این نمودار قرار می گیرند و نام خود را در تاریخ سینمای آن کشور مطرح می کنند.

در سینمای ما هم به همین میزان فیلمبرداران شاخص و صاحب سبک وجود دارند که با ویژگی های منحصر به فرد و تسلط بر زبان تصویر و قدرت ایجاد فضاهای درخشان در یک اثر ، بعنوان طلایه داران این حرفه نام خود را مطرح کرده اند . حال اینکه در این بین هم می توان جوانان مستعد و خلاق را مدنظر داشت که موازی با تکنولوژی های روز دنیای سینما حرکت می کنند و تصاویر بدیعی ارائه می کنند و هم پیشکسوتانی را یاد کرد که مضاف بر مماس بودن با فناوری های نوین ، در طول چرخه حیات حرفه ای خود و با عبور از دوره های تاریخی و اجتماعی تجربه هایی گرانبها را کسب کرده اند و وجود آنها گنجینه ای است برای سینمایی که چشم به آینده ای درخشان دارد . سی و سومین جشنواره فیلم فجر این بار سراغ یکی از همین نخبه های امر فیلمبرداری رفته است و به یمن حضور مداوم و کارنامه پرباری که از خود بر جای گذاشته ، مراسمی برای نکوداشت حسین جعفریان برگزار خواهد کرد.

فیلمبرداری که تحصیلاتش را در رشته فیلمبرداری در مدرسه عالی تلویزیون و سینما سپری کرد و در رشته سینما و تلویزیون از دانشکده هنرهای دراماتیک فارغ‌التحصیل شد . جعفریان کار خود را در تلویزیون به عنوان فیلمبردار و سپس کارگردان شروع کرد و در سمت مدیر فیلمبرداری و فیلمنامه‌نویس ادامه داد و در این مدت بیش از ۳۰ فیلم داستانی، مستند و سریال تلویزیونی کار کرده و در این بین به کارگردانی مستندهای تلویزیونی نیز پرداخت. وقتی به کارنامه حسین جعفریان نگاه می کنید ، کمتر اثر متوسطی در آن دیده می شود ، او در آثار شاخص رخشان بنی اعتماد فیلمساز صاحب نام سینمای ایران از جمله «نرگس» ، «زیر پوست شهر» و «بانوی اردیبهشت» حضور داشته است که هر یک در زمان اکران خود و حضور در جشنواره های داخلی و خارجی مورد تحسین و تشویق قرار گرفتند و جوایز بسیاری را نیز کسب کردند که جعفریان نیز در دهمین دوره جشنواره فیلم فجر برای تصویربرداری فیلم سینمایی «نرگس» در سال ۱۳۷۰ دیپلم افتخار بهترین فیلمبرداری را از آن خود کرد . او با کارگردانان صاحب نام دیگری چون عباس کیارستمی «زیر درختان زیتون» ، تهمینه میلانی «دو زن» ، کیومرث پور احمد «شب یلدا» ، اصغر فرهادی «چهارشنبه سوری» ، همایون اسعدیان «طلا و مس» و بسیاری دیگر همکاری داشته است که هر یک فیلم‌های شاخصی هستند که مورد توجه صاحب نظران عرصه سینما قرار گرفته اند و این نشان از انتخاب های دقیق و هوشمندانه و از طرفی هم توجه فیلمسازان شاخص به جعفریان و اشراف بر توانایی های او دارد.

اما فیلمبرداری درخشان حسین جعفریان در «درباره الی» به عنوان فیلم تحسین شده اصغر فرهادی در سطح داخلی و خارجی هیچگاه از خاطر سینما دوستان نخواهد رفت . یک حضور خیره کننده و منطبق با ذات وجودی و مساله اصلی داستان که با ظرافتی چیره دستانه می درخشد ، اما به هیچ وجه خود را به رخ نمی کشد. جعفریان برای این تجربه خود مورد تحسین منتقدان بسیاری از کشورها قرار گرفت و علاوه بر اینکه در جشنواره هایی چون برلین و بسیاری جوایز سینمایی معتبر دیده شد ، در جشنواره فیلم فجر نیز بعنوان یکی از کاندیداهای دریافت سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری مطرح بود.

این مدیر فیلمبرداری با سابقه سینمای ایران در سال ۱۳۸۹ یکی دیگر از تجربه های شاخص خود را پشت سر گذاشت و با فیلم سینمایی «روز رستاخیز» به کارگردانی احمدرضا درویش که یکی از پروژه های حساس و با هزینه بالا بود ، حضور پیدا کرد و با بکارگیری توانایی های خود لحظه هایی ناب را خلق کرد و ضمن اینکه این اثر در سی و دومین جشنواره فیلم فجر در ۱۱ بخش کاندید دریافت جایزه بود و جوایز زیادی را هم دریافت کرد ، سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداری نیز بر شانه های حسین جعفریان نشست تا برای دومین بار پس از دریافت این سیمرغ بخاطر مدیریت فیلمبرداری فیلم سینمایی «دیوار» به کارگردانی محمدعلی طالبی ، این جایزه را با خود به خانه ببرد . همچنین آخرین فیلم سینمایی مهمی که جعفریان بعنوان مدیر فیلمبرداری در آن حضور داشته و بازهم مورد توجه قرار گرفته است ، فیلم سینمایی «چ» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا است که در سال ۹۳ روی پرده سینماها رفت و با استقبال مخاطبان مواجه شد . این کارنامه و عملکردی که گوشه ای از آن را مرور کردیم، نشان از جایگاه ویژه این هنرمند در سینمای ایران دارد، کسی که بخش های مهمی از حافظه تاریخی عاشقان سینما در مقابل دوربین او ثبت شده است.

با این تفاسیر بار دیگر باید گفت که مسئولان سی و سومین جشنواره فیلم فجر در انتخاب‌های خود برای برگزاری مراسم نکوداشت گزینه قابل توجه دیگری را در کنار محمدعلی کشاورز برگزیده اند تا مقام آنها را ارج نهند و برای حضور پیوسته و درخشان آنها در سینما بزرگداشتی برگزار کنند .بی تردید جعفریان در منحنی افراد شاخص و صاحب سبک سینمای کشور جایگاهی مشخص و بارز دارد و امروز و در چهارمین دهه از فعالیت حرفه ای خود می‌تواند با ایدئولوژی فراگیر و اندیشه های منتج از گستردگی تجربیاتش با فیلمسازان مختلف و همچنین در ژانرهای گوناگون، سال‌های سال به عنوان گنجینه ای در سینمای ایران حضور داشته باشد.