کارگردان فیلم سینمایی «به خاطر پونه» با اشاره به همکاری موفق با فرهاد اصلانی تاکید کرد این بازیگر از اندازه های بازیگری در سینمای ایران بالاتر است.

سوره سینما- زینب عسکری: فیلم سینمایی «به خاطر پونه» در سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به نمایش درمی آید. هاتف علیمردانی از فیلمسازان جوانی است که در فیلم تازه اش به سراغ موضوعی اجتماعی رفته، این کارگردان، درباره فیلم و حواشی‌اش حرف‌های جالبی دارد که در زیر می‌خوانید.

فیلم‌های قبلی‌تان در حوزه سینمای کودک است. چطور شد به سراغ یک سوژه اجتماعی رفتید؟

هانف علیمردانی: بله، کارهای قبلی‌ام دارای وجوه تکنیکال و در حوزه کودک هستند. اما برای ساخت این گونه فیلم‌ها بستر مناسبی وجود ندارد و ساخت فیلم‌های تکنیکال کودک محکوم به فناست. با تمام علاقه‌ام به سینمای کودک و فانتزی سعی کردم سینمای تجاری را به سینمای کودک نزدیک کنم، اتفاقی که در تمام دنیا افتاده است، اما موفق نشدم. سوژه اعتیاد به خاطر حضور فراگیرش در اجتماع برایم تبدیل به دغدغه شد. این دغدغه را در «به خاطر پونه» به تصویر کشیدم.

قبل از «به خاطر پونه» می‌خواستید «تهران، خداحافظ» را بسازید. از این فیلم بگویید.

من برای ساخت فیلم سینمایی «تهران، خداحافظ» با هدیه تهرانی، هومن سیدی، جمشید هاشم‌پور و پگاه آهنگرانی  قرارداد بستم. همه چیز برای ساخت این فیلم آماده بود ولی متأسفانه پروانه ساخت برای این فیلمنامه صادر نکردند.

گویا برای گرفتن پروانه ساخت «به خاطر پونه» هم دچار مشکل شدید.

بله. فیلمنامه را چندین بار بازنویسی کردم تا بالاخره پروانه ساخت گرفتیم. در حالی که این فیلمنامه واقعا بی مورد و بی اشکال است. درباره اعتیاد است. قصه شریفی دارد. این فیلم علیه هیچ کس ساخته نشده است. فیلم حتی به خط قرمزها نزدیک نشده است. بخشی از فضاهایی که برای این فیلم به وجود آمد مربوط به فضای کلی سینما و جنجال‌هایش بود که گریبان فیلم من را هم گرفت.

 چطور به ترکیب هانیه توسلی و فرهاد اصلانی رسیدید با توجه به اینکه این ترکیب کمی حساسیت‌برانگیز بود.

قبل از این دو گزینه، پیمان معادی و نگار جواهریان را در نظر داشتم و با  آنها صحبت کرده بودم. درباره فرهاد اصلانی می‌توانم به جرأت بگویم یک بازیگر استثنایی است که یک سر و گردن از استاندارد سینمای ایران بالاتر است. گرچه در حال حاضر یک بازیگر چهره است ولی در آینده مطمئنم که اسم او را بیشتر خواهیم شنید. اصلانی توانایی‌های ویژه‌ای دارد که او را بی‌نظیر کرده است.

 اصلانی نقش یک معتاد را بازی می‌کند؟ برخلاف کلیشه‌های موجود که معتاد را یک آدم لاغر و فرتوت نشان می‌دهیم اصلانی با فیزیکی کاملا متفاوت با این کلیشه در این فیلم ظاهر شده است. چرا کلیشه را شکستید؟

بر خلاف شخصیت معتاد در فیلم «سنتوری» و «گوزنها» فرهاد اصلانی نقش یک آدمی را بازی می‌کند که ظاهرش شبیه کلیشه‌های تیپ معتاد در سینما نیست. این اتفاق یک ارجاع جامعه شناختی دارد. اگر دور و برمان را نگاهی بیندازیم می‌بینیم که این روزها در هر قشری از جامعه حتی قشر فرهنگی و فرهیخته هم معتاد وجود دارد. آدم‌هایی که ظاهرشان اصلا شبیه معتادان نیست. اعتیاد معظلی است که بیخ گوش همه ما دارد نفس می‌کشد و ممکن است در ابتدا چهره‌ای خاموش داشته باشد. انتخاب فرهاد اصلانی نه تنها به کار و کاراکتر ضربه نزده است بلکه کاملا تعمدی و نقطه قوت شخصیت‌پردازی است.

فیلم شما در جشنواره فجر امسال در بخش جانبی جشنواره فجر به نمایش درمی‌آید. دوست دارید برخوردها با این فیلم بر چه اساسی باشد؟

هر چند فیلم در بخش مسابقه نیست اما خوشحالم که مردم فیلم را در جشنواره می‌بینند و قضاوت می‌کنند. از طرفی برای همه دوستانم، هومن سیدی، روح الله حجازی که فیلم‌هایشان به جشنواره راه پیدا نکردند ناراحتم و جای خالی‌شان را در جشنواره حس می‌کنم. من در این چند روز فیلمم را به سخت‌گیرترین منتقدان نشان داده‌ام و نقطه نظراتشان را شنیده‌ام. مسعود فراستی هم فیلم را دید و بدون حب و بغض فیلم را دید و پسندید. فیلم از ممیزی منتقدها تا حدودی رد شده است. دوست دارم در جشنواره فجر هم بدون حب و بغض فیلم دیده شود و مورد نقد قرار بگیرد. برخلاف فضاهایی که برای «به خاطر پونه» به وجود آمد و آن را فیلمی مورد دار خواندند، « به خاطر پونه» یک فیلم کاملا بی مورد و بی مسئله است. خوشبختانه دوستان در مرحله صدور پروانه ساخت آنقدر سخت‌گیری داشتند که مطمئنا هیچ خط قرمزی زیر پا گذاشته نشده است. اساسا امسال در جشنواره فجر فیلم‌هایی به نمایش در می‌آید که به لحاظ ممیزی مشکلی ندارند.

  با این حساب می‌توانیم امیدوار باشیم که اکران ۹۲ فضای آرامی خواهد داشت.

راجع به «به خاطر پونه» می‌توانم مطلقا بگویم که هیچ خط قرمزی را زیر پا نگذاشته و حتی به خط قرمز نزدیک نشده است. بنابراین در اکران عمومی نیز می‌توان فضای آرامی را برای فیلم پیش‌بینی کرد.

 شما برای فیلمسازی به سراغ هر سوژه‌ای که جذاب باشد می‌روید؟ حالا می‌خواهد کمدی باشد یا اجتماعی یا فانتزی.

سراغ سوژه‌ای می‌روم که دغدغه‌ام باشد. وقتی در اطرافم کسانی را می‌بینیم که درگیر اعتیاد هستند و روز به روز تلخی این قضیه فراگیر می‌شود نمی‌توانم بی تفاوت باشم و در این باره فیلم نسازم.

 به تأثیرگذاری این فیلم روی معتادان امیدوارید؟

صد در صد. تنها چیزی که راجع به این فیلم مطمئنم تأثیرگذاری‌اش است. فیلم با نگاهی واقع‌گرایانه و حتی بعضا مستندگونه به معظل اعتیاد نزدیک شده است. در گروهی که با همکاری آنها فیلم ساخته شد دوستی داشتم که معتاد بود. در جریان تولید فیلم و بعد از دیدن فیلم به من گفت تحت تأثیر قصه دارد اعتیادش را ترک می‌کند. حتی اگر یک نفر با دیدن « به خاطر پونه» اعتیادش را کنار بگذارد برای من کافی است و فیلم وظیفه‌اش را انجام داده است.