وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: مجموعه فیلم های تولید شده در مدت زمان بعد از انقلاب، جریان های فکری متعدد موجود در جامعه را بیان می‌کند.

سوره سینما – به گزارش ارتباطات و اطلاع رسانی سی و سومین جشنواره بین المللی فیلم فجر، علی ربیعی که در مراسم افتتاحیه جشنواره سخن می‌گفت، سینما را یک رسانه ارتباط جمعی معرفی و بیان کرد: سینما هم هنر و هم وسیله ارتباط جمعی است که این دو ویژگی باعث شده این هنر را از باقی هنرها متمایز کند.

او همچنین افزود: فیلم تنها هنر-رسانه ای است که امکان تجسم تمامی تخیلات بشر که از ابتدای تاریخ در ذهن خود داشته را فراهم کرده و با فیلم، انسان می تواند ذهنیات و قوه تخیل خود را به همان صورتی که وجود دارد بیان کند.

این عضو هیات دولت جمهوری اسلامی ایران با اشاره به اینکه مطالعات بسیاری در زمینه سینما انجام شده است، اظهار کرد: به دلیل همین مطالعات می توان پرسش های زیادی از سینمای ایران در مورد جامعه ایران پرسید و با تحلیل فیلم های مختلف به پاسخ آن ها نزدیک تر شد. اگرچه ممکن است کلیت شرایط اجتماعی در یک یا دو فیلم مشخص نباشد، اما با بررسی مجموعه ای از فیلم ها می توان به این شناخت دست پیدا کرد.

ربیعی یادآور شد: اگر فیلم را مجموعه ای از آگاهی و اطلاعاتی بدانیم که در زمینه های مختلف به مخاطب عرضه می شود و اگر رفتارهای افراد را متاثر از آگاهی و دانسته ها و اعتقادات بدانیم، پس فیلم هم سهم خود را در این رفتارها در سطح فردی و اجتماعی ایفا می کند. پس آنچه در فیلم می بینیم می تواند تا حد زیادی نشان دهنده آن چیزهایی باشد که در جامعه وجود دارند.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در ادامه سخن های خود با اشاره به اینکه جریان اصلی سینمای ایران همواره با جامعه در ارتباط بوده و بخش مهمی از سینمای ایران، مسئولیت اجتماعی را پذیرفته و به آن متعهد بوده است، عنوان کرد: حتی بخش مهمی از سینمای ایران، مسائل اجتماعی و روابط حاصل از تغییرات اجتماعی در ایران را بررسی و نقد می کند.

او ادامه داد: سینمای بعد از انقلاب دلمشغول مسائل و مشکلات مردم زمانه خودش بوده و به همین دلیل برخی این سینما که واقعیت ها را بیان می کرد و با تصورات شان جور در نمی آمد را نمی توانستند تحمل کنند.

ربیعی با اشاره به اینکه در یک بازه ۳۰ ساله چند صدایی سینمای ایران را می توان دید، عنوان کرد: کمابیش همه اقشار جامعه و دیدگاه های آن ها در این سینما به تصویر کشیده شده است ولی در جریان آمد و شد دولت های مختلف با سیاست های فرهنگی متفاوت، نسبت شنیده و دیده شدن صدا و تصویر هر یک از این گروه های اجتماعی با زمان های دیگر متفاوت بوده است.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با تاکید اینکه نمی‌توان به هنرمند دستور داد، گفت: من معتقدم سینمای ایران در نسبت با مسائلی که در جامعه با آن درگیر هستیم می تواند بالنده شود؛ واقعیت فقر و نابرابری، بیکاری، زنان سرپرست خانوار، سطح سلامت عمومی و… می توانند دستمایه های ارزشمندی برای فیلمنامه نویسی و قصه گویی باشند.

علی ربیعی سپس خاطرنشان کرد: تصور نمی کنم فیلم های بزرگ و تاثیرگذار حتما از دل رخدادهای بزرگ زاده شده باشند. اگر مشکلات حرفه ای قصه گویی سینمای ایران بهبود یابد و رویکرد اجتماعی در سینما پیش گرفته شود، می توان از ظرفیت عظیم سینما برای بازگویی واقعیت های اجتماعی استفاده کرد.