بازیگر فیلم «عصر یخبندان» معتقد است این فیلم روایتی خاص و متفاوت دارد.
سوره سینما- محیا رضایی: محسن کیایی با چهره دلنشین و لحن صمیمیاش یکی از بازیگرهای دوست داشتنی تازه وارد به سینما است. امسال او «خط ویژه» را روی پرده داشت و در تلویزیون با «پردهنشین» به شهرت رسید. بازی در «عصر یخبندان» تجربه تازه مصطفی برادر محسن، برای این بازیگر یک سکوی پرتاب تازه است.
به نظر میرسد پرکارتر از قبل شدهاید؟
محسن کیایی: من سالها درس بازیگری خواندم و در تئاتر فعالیت داشتم تا به امروز رسیدم. الان هم دنبال این هستم که آرام و مستمر پیش بیایم تا ماندگار شوم. به هیچ وجه قصد ندارم یک دوره فعال و پرشور ظاهر شوم و بعد از مدتی دیگر اسمی از من نباشد. تلاش من برای ماندگار شدن است و قطعا حضور برادرم مصطفی در رسیدن به این هدف بیتاثیر نیست.
اتفاق جالبی که اخیرا در سینما رخ داده است، حضور برادرانی است که با هم کار میکنند. محمودیها، جلیلوندها و کیاییها. همکاری شما و مصطفی چطور شکل میگیرد؟
همیشه هر کاری که انجام میدهم مصطفی حضور قوی و پرانرژی در آن دارد. من هم برای هرکاری که بخواهد انجام بدهد همیشه در کنارش هستم. تصمیم داریم تا مدت ها این فعالیت را ادامه دهیم. شکلگیری همکاری هایی از این جنس به خاطر داشتن فکر و ذهن مشترک است، ما اندیشه های نزدیک به هم داریم و وقتی اشتراکاتی از جنس برادری هم وجود داشته باشد باعث میشود دستیابی به هدف ، تلاش را برایمان شیرین تر کند.
تاثیر این نوع همکاری چقدر از خواستههایتان را برآورده کرد؟
ما هرکدام در عین باهم بودن کارهایی داریم که برایش هدف و مسیر متفاوتی را دنبال میکنیم اما در فعالیت های مشترک بخش زیادی از آنچه مدنظر داشتیم انجام شد و بخش دیگر هم با گذشت زمان امیدوارم انجام شود. تا الان نتایج خوبی از این همکاری به دست آمده.
استقبال مردم از کارهای مشترکتان هم به همین مساله بر میگردد؟
به طور مستقیم نه چون برای یک پروژه افراد زیادی دخیل هستند اما قطعا حس و نگاه مشترک تاثیر گذار بوده. البته نمیتوان این همکاری را نوعی تبلیغ دانست، مردم کار برایشان مهم است اگر فیلمی را دوست نداشته باشند هیچیک از ویژگیهای ظاهری جذبشان نمیکند و خود به خود سینما مارا حذف میکند.
از کارهای جدید چه خبر؟
این روزها برای عید نوروز مجموعه ای در حال تصویر برداری داریم به نام «سر به راه» که سعید سلطانی کارگردان و ایرج محمدی تهیهکننده آن است. مسعود کرامتی، شهین تسلیمی، افسانه چهرهآزاد، شقایق دهقان، ارژنگ امیرفضلی، سیاوش خیرابی و الناز حبیبی هم دوستان همبازی من هستند.
چقدر از نقشهایی که در همکاری با برادرتان بازی کردید، با ملاکهای شخصی تان فاصله داشت؟
من به کارم بیش از اینها اهمیت میدهم .اینجا برای هردوی مان برادری مطرح نیست. ما برادرانه مواظب هم هستیم و سعی می کنیم در کنار هم بودن به ما ضربه نزند. در سالهایی که با «بعداز ظهر سگی سگی» به طور حرفه ای فعالیت در سینما را آغاز کردیم به دنبال تجربه های جدید متفاوت بودیم. توجه به این بخش همیشه برایمان جذابتر است.
«عصر یخبندان» هم یکی از این کارهای متفاوت است؟
«عصر یخبندان» کمی بیش از سایر فیلمهایمان متفاوت است. در واقع تجربه ای جدید برای کل گروه محسوب میشود. این فیلم از روایت و قصه گویی معمول به دور است و شیوه بیان و روایتی خاص دارد. امیدوارم امسال در جشنواره فیلم فجر اتفاق خوبی برایش بیفتد. فیلمی با تجربه جدید که شیوه بیان و روایتش خاص است. امیدوارم اتفاق خوبی برای این فیلم بیفتد. نقشم در «خط ویژه» را از این نظر که در روند منطقی و روایی فیلم تأثیر داشته باشد کمرنگ نمیبینم اما اگر بخواهیم طول نقش را هم در نظر بگیریم، حضور من در «عصر یخبندان» نسبت به این فیلم، پررنگ تر است. من امسال سر تصویربرداری «پردهنشین» بودم و هشت ماه از سال را صرف این مجموعه کردم، بنابراین تنها یک فیلم سینمایی بازی کردم اما آن را خیلی دوست دارم و منتظر بازخوردهای مردم هستم.
شما دو برادر همیشه انقدر شاد و پرانرژی هستید؟
سعی می کنیم پشت صحنه همیشه به ما خوش بگذرد. فکر می کنیم وقتی پشت صحنه خوشحال و پرانرژی باشیم این شادابی جلوی دوربین هم نمود پیدا میکند. ما همیشه سعی کردیم با کسانی کار کنیم که مثل خودمان باشند اگر هم نبودند بااین مدل کار کردن آشنایشان کنیم.
به کارگردانی هم فکر میکنید؟
فعلا قصد کارگردانی ندارم و نویسندگی و بازی را بیشتر دوست دارم. البته در تئاتر تجربه کارگردانی داشتم اما در تصویر فعلا نه. هنوز خیلی راه برای کسب تجربه دارم. فکر می کنم تا خودم برای نوشتن و بازیگری به ثبات لازم نرسیدهام زود است بخواهم به کارگردانی فکر کنم.
حال و هوای جشنواره چطور بوده؟
تا الان فقط فیلم «ناهید» را دیده ام و نکته بارزی که در مورد آن به نظرم میرسد این است که بازیهای خوبی داشت. امیدوارم روزهای بعدی جشنواره با همین شور و حال سپری شود.