فیلم سینمایی «رخ دیوانه» یکی از پرفروش‌ترین‌های اکران سال ۹۴ است.

سوره سینما – میثم محمدی: فیلم سینمایی «رخ دیوانه» به کارگردانی ابولحسن داوودی و نویسندگی محمدرضا گوهری یکی از پر طرفدارترین فیلم های جشنواره سی و سوم است. فیلمی خوش رنگ و لعاب و با قصه ای پازل گونه و معمایی و هیجان انگیز که از جنس سینما است، فیلم در سالن همایش های برج میلاد هم واکنش های مثبتی را به خود جلب کرد و البته بهتر است که بگوییم دو طیف مخاطب داشت.

مخاطبانی که این جنس سینما را به شدت می پسندند و بدنبال هیجانات و غافلگیری هایی هستند که گوهری تمام انرژی خود را صرف مهندسی دقیق آنها کرده بود تا واکنشی را که مدنظر دارد ببیند. طیف دیگری هم وجود دارند که این نوع رودست خوردن در درام را نمی پسندند و چنین سینمایی باب میل آنها نیست و در دسته مخالفان اثر قرار می گیرند ، اما با تمام اینها بی تردید در آثار روز پنجم «رخ دیوانه» قابل قبول‌تر بود.

اما نکته ای که وجود داشت از لحاظ یک اشتباه استراتژیک در فیلمنامه «رخ دیوانه» است که می تواند تمام رشته ها را در ابتدا پنبه کند و تماشاگر دست فیلمنامه نویس را بخواند و آنها حذف یکی از کاراکترها به نام مسعود با بازی ساعد سهیلی که غیبت طولانی او برای مخاطب سوال ایجاد می کند و کنکاش برای یافتن پاسخ این سوال منجر به کشف معما می شود و هیجان اصلی نابود می شود.

 از لحاظ مضمون هم مخاطب هدف این اثر جوانان هستند و در بطن خود هشدارهایی را می دهد و البته بیش از اینکه هشدار بدهد سرگذشت انسانهایی را روایت می کند که در فضا و موقعیت خاصی رشد می کنند و سرگذشت آنها همچون رخی دیوانه در شطرنج است که تنها مانده و سرگشته از این خانه به آن خانه می‌رود. با تمام اینها «رخ دیوانه» داوودی تجربه جدید برای او  در فرم سینمایی است و فاکتورهای لازم را برای سپری کردن یک اکران عمومی موفقیت آمیز دارد، فیلمی که قصه و بازیگران خوبی دارد و از همه مهمتر جوان‌پسند است.

خلاصه داستان: داستان درباره یک گروه از جوانان است که نقطه اشتراک آنها در این است که یا پدر خود را از دست داده اند و یا والدین آنها از هم جدا شده اند و یا وضعیت هایی مشابه اینها. آنها در شبکه اجتماعی گروهی تشکیل داده اند. در یکی از شب ها براساس یک شوخی و شرط بندی یکی از بچه ها وارد خانه ای می‌شود و همین شوخی سرآغازی می‌شود برای اتفاقاتی که در روایت های مجزا به تصویر کشیده شده است.