کارگردان فیلم سینمایی «ترنج» در نشست رسانه‌ای در برج میلاد از وضعیت سینمای ایران و بحران مدیریت در آن انتقاد کرد.

سوره سینما- نشست پرسش و پاسخ فیلم سینمایی «ترنج» امروز شنبه ۲۱ بهمن ماه با حضور مجتبی راعی کارگردان، رضا ناجی، محمود پاک نیت بازیگران، حسن روح پروری طراح صحنه، هاشم مرادی فیلمبردار، کامران سحرخیز جلوه های ویژه و با اجرای محمدرضا شهیدی فرد در سالن سعدی مرکز همایش های برج میلاد برگزار شد.

در ابتدای نشست مجتبی راعی کارگردان در مورد روند ساخت فیلم گفت: از زمانی که «تولد یک پروانه» به پایان رسید، سه ایده در ذهنم بود و دغدغه این ایده ها تا سال ۹۰ مرا رها نکرد تا اینکه آن را دنبال کردم و با یک گروه خوب فیلم «ترنج» را ساختم. نقش محمود پاک نیت طوری بود که همه می گفتند روی این نقش باید بیشتر کار کنی اما در فیلم دیدیم ایشان به بهترین نحو نقش را ایفا کرد.  در مورد نقش رضا ناجی باید بگویم ناجی به همراه نقش خود خیلی چیزها را آورد.

راعی در ادامه افزود: به ما اطلاع دادند که فیلم برای جشنواره پذیرفته نشده است زیرا کیفیت لازم را ندارد. در اینجا باید بگویم ریل گذاری در سینما به بیابان رفته است که باعث شده فیلم های ما به این سرنوشت دچار شوند. سیاستمدارهای ما می خواهند همه چیز را به روز داشته باشند اما باید توجه کنند که در مقوله فرهنگ نمی توان به این شکل بود. این سناریو را به بنیاد سینمایی فارابی بردم که پذیرفته نشد و شانس بزرگی آوردم که معاونت برون مرزی صدا و سیما به من کمک کرد، آن هم در فضایی که عده ای جمع شدند و می‌گویند سینمای ما باید سینمای بدنه باشد و من نمی دانم اگر این سینما سر نداشته باشد از آن چه چیزی درمی آید. آقای حقیقی لطف کردند در این کار سخت به ما کمک کردند.

راعی در مورد نقش رضا ناجی توضیح داد: اظهار نظرهای مختلفی در مورد نقش ایشان شده بود که می گفتند ایشان در بیشتر فیلم ها نقش شلوغی داشت و در این فیلم شاید نتواند به خوبی از عهده نقش برآید و راستش من هم کمی نگران شده بودم اما رضا ناجی عزیز به من گفت من مثل موم هستم و از عهده هر نقشی می توانم برآیم که در زمان کار به وضوع من شاهد این موضوع بودم.

محمود پاک نیت بازیگر فیلم گفت: این هفتمین کاری است که با راعی داشتم. از نظر من راعی سینمای خاصی دارد و من از کار کردم با او لذت می برم و وقتی شنیدم فیلم ایشان در بخش مسابقه نیست دلم گرفت زیرا یاد بی مهری که در فیلم «سفر به هیدالو» ایشان شده بود افتادم. امروز که کار را دیدم افتخار کردم که در این کار حضور داشتم و به جرات می گویم اگر روزی راعی با من تماس بگیرد و بگوید تنها در یک سکانس از فیلمم حضور داشته باش، با کمال میل می پذیرم.

رضا ناجی دیگر بازیگر فیلم گفت: بعد از «آواز گنجشک ها» این موضوع ذهنم را درگیر کرده بود که بعد از ان چه فیلمنامه ای به من پیشنهاد می شود. یک هفته بود که از سرکاری که در خارج از کشور داشتم به ایران آمده بودم که راعی با من تماس گرفت و گفت با کسی قرارداد نبند، برای بعد از عید فیلمی دارم که می خواهم در آن حضور داشته باشی. فیلمنامه را خواندم و با کمال میل پذیرفتم. تا این کار شروع شود پنج ماهی طول کشید و در این مدت دو فیلم سینمایی به من پیشنهاد شد اما من به واسطه ارادتی که به مجتبی راعی و کار ایشان داشتم، آنها را رد کردم.

ناجی در مورد نقشش توضیح داد: در این فیلم من نقش یک مرد آرام و ساکت را بر عهده داشتم، ضمن اینکه راعی با توجه به اینکه کارهای قبلی من را دیده بود کمی نگران بود اما من این اطمینان را به ایشان دادم که به خوبی می توانم از عهده نقفش برآیم. به هیچ وجه نگران این موضوع نیستم ،هیچ کدام از نقش هایم تکراری و شبیه به هم نیست.

هاشم مرادی فیلمبردار فیلم هم در این نشست گفت: بخش هایی از کار فنی فیلم انجام نشده است و تنها برای رساندن به جشنواره آن را به پایان رساندیم و اشکالات فنی دارد که باید برطرف شود. کار کردن با مجتبی راعی برای من افتخار است زیرا ایشان انسان بسیار شریفی هستند ضمن اینکه من تجربه یک کار مستند با ایشان را داشته ام. راعی در این کار سعی می کرد از نظر دکوپاژ پیچیدگی نداشته باشد و تاکید بسیار داشت تا چیزی به محتوا اضافه نشود.

حسن روح پروری طراح صحنه فیلم گفت: این سومین همکاری من با راعی بود. در فیلم «سفر به ایده آل» با روحیه کاری ایشان آشنا شدم و این آشنایی در کار دوم بیشتر شد و در این کار ایشان می خواست تصاویر و لوکیشن ها به نقاشی نزدیک تر شود زیرا دنیایی که معرفی می شود از منظر یک نقاش مورد بررسی قرار می گرفت، به همین دلیل به اتفاق خود آقای راعی تحقیقات زیادی در این زمینه انجام شد.

امید سحرخیز که جلوه های ویژه این کار را بر عهده داشت، گفت: این کار بسیار سخت بود زیرا باید برداشت جدیدی داشته باشیم، به همین دلیل در مورد سکانس های بهشت و جهنم صحبت های زیادی شد اما در مورد خود شخصیت اصلی در آثار که باید به دنیایی دیگر می رفت، هیچ تجربه ای نداشتیم و از نظر بصری نمی دانیم که نتیجه خوبی داشت یا نه. وی ادامه داد: مینیاتور برای من بسیار جذاب بود و در این پروژه توانستیم موارد زیادی را تجربه کنیم.