داور جشنواه فیلم کوتاه دینی «رویش» معتقد است نگاه زیبایی‌شناسی و عمق درک فیلمساز است که به فیلم جهت می‌دهد.

سوره سینما- به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، اسفندیار شهیدی در ارتباط با اینکه هیئت انتخاب و داوری با توجه به چه ویژگی‌هایی فیلم‌های دینی را از غیر دینی جدا می‌کردند گفت: در مرحله انتخاب، ابتدا با داوران خصوصیاتی را که باید یک فیلم دینی داشته باشد بررسی کردیم البته برخی موارد از قبل به عنوان اهداف جشنواره فیلم رویش مشخص شده بود که تلاش کردیم درهمان مسیر حرکت کنیم که نگاه مقام معظم رهبری در این خصوصیات در رأس قرار داشت و خط اصلی را برای تشخیص یک فیلم دینی برایمان مشخص کرده بود. به هر حال در حال حاضر سینمای دینی برای ما یک ژانر محسوب می‌شود. اگر کمی فیلم‌های سینمای جهان را مرور کنیم در می‌یابیم که سایر کشور‌ها بنا به نگاه دینی که دارند و هم چنین اعتقاداتشان فیلم‌های دینی نیز می‌سازند تا نوع نگاه ایدئولوژی خود را از این طریق به دیگران منتقل کنند.

شهیدی در پاسخ به این سوال مبنی بر اینکه چگونه باید یک فیلم ساز ارزشی موضوعات ناب را برای به تصویر کشیدن انتخاب کند گفت: ازنگاه من موضوعات ناب یا سوژه ناب یک معضل بزرگ محسوب می‌شود. در حقیقت نمی‌خواهم وارد این مبحث شوم که فیلم سازان باید به موضوعات ناب یا خاص بپردازند. فیلمساز باید به این نتیجه برسدکه تفاوت فیلم‌ها با هر موضوعی که باشد در مرحله اول به نوع پرداخت وی باز می‌گردد. فیلم ساز به عنوان فردی که مسئولیت ساخت و پرداخت یک فیلمنامه را بر عهده می‌گیرد باید درک درستی از سوژه مورد نظر داشته باشد.

وی در ادامه افزود: نگاه زیبایی‌شناسی و هم چنین عمق درک فیلمساز و هنرمند است که به فیلم جهت می‌دهد و یک موضوع و یا سوژه را برای مخاطب به صورت خاص جلوه می‌دهد. در برخی مواقع شاهد هستیم فیلم‌هایی با موضوعاتی که ارتباط مستقیم با اهل بیت(ع) دارند توسط یک کارگردان به گونه‌ای به نمایش در می‌آیند که اصلا نگاه دینی ندارد و یا به دلیل پرداخت غلط نه تنها توانسته در این مسیر حرکت کند بلکه شاید ناخواسته نگاه بیننده را نسبت به مقوله دین خدشه دار کند. اگر نگاه خودرا تغییر دهند به اندازه موهای سرمان موضوعات ناب وجود دارد.

شهیدی با اشاره به اینکه پیداکردن موضوعات از اینترنت تبدیل به معضلی بزرگ شده است گفت: در مرحله‌ای که باید فیلم‌ها را انتخاب می‌کردم نزدیک به پانصد و چهل فیلم دیدم که پانصد فیلم به موضوعاتی پرداخته بودند که در اینترنت به راحتی می‌شد آن‌ها را یافت. شاید کلمه درستی نباشد اما برخی از موضوعات بیشتر شبیه به جُک بودند. غالبا شاهد فیلم‌هایی بودیم که کارگردان تمام تلاش خودرا انجام داده بود تا بعد از مدت زمان طولانی که از فیلم گذشته بیننده با یک مسئله عجیب روبرو شود اما باید کارگردانان جوان به این نتیجه برسند که فیلم از‌‌ همان پلان اول شروع می‌شود و باید مخاطب را جذب کند.