کارگردان سریال «آمین» تاکید کرد به دعوت کارگردان قبلی این مجموعه، به گروه تولید پیوسته است.

سوره سینما- محیا رضایی: بهرنگ توفیقی که با دو سریال «مسیر انحرافی» و «انقلاب زیبا» نام خود را در عرصه کارگردانی تلویزیون ثبت کرد، این روزها سومین مجموعه خود را با نام «آمین» جلوی دوربین برده است. سریالی که به دلیل وقفه ناگهانی در کار و تغییر برخی عوامل گروه از جمله کارگردان، توفیقی را جایگزین منوچهر هادی کرد و به برخی حاشیه‌ها دامن زد. توفیقی در گفت و گو با سوره سینما به این حواشی پاسخ داد.

چطور به گروه «آمین» ملحق شدید؟

بهرنگ توفیقی: بعد از «مسیر انحرافی» پیشنهادهای زیادی در ژانر کمدی داشتم اما قبول نکردم. دوست دارم گونه های مختلف را تجربه کنم و تکنیک های بصری متفاوتی را به تصویر بکشم. سه سال صبر کردم تا فیلمنامه «انقلاب زیبا» به دستم رسید. البته در رسانه‌ها دیدم ساخت مجموعه «دیگری» را هم به من نسبت دادند ولی کار من نیست و اصلا آن را ندیدم. بعد از آن هم پیشنهادهای زیادی داشتم اما «آمین» را به خاطر قصه پر پیچ و خم، روایت درست و منطقی، گروه خوب و حضور جواد نوروزبیگی قبول کردم. ضمن اینکه من سکانس‌های قبلی را دیده بودم و خیلی دوست داشتم. الان هم همه تلاشم را می‌کنم تا بیننده کل کار را یکدست ببیند. زامیاد سعدوندیان نویسنده متن خلاقیت زیادی در قصه خلق داشته که برای هر کارگردانی جذاب است.

اینکه به جای کارگردان دیگری قبول مسئولیت کردید، کار ساده‌ای نبوده.  از سوء تفاهم‌ها نترسیدید؟

من به واسطه منوچهر هادی به گروه معرفی شدم. او بامن تماس گرفت و گفت دوست دارم تو کار را ادامه دهی. اگر قرار بود او کنار گذاشته شود هرگز قبول نمی کردم. هنوز با هم در ارتباطیم و راجع به سکانس های مشترکی که داریم گپ می‌زنیم. قبل از «آمین» من در حال بستن قرارداد یک کار تازه با شبکه ۳ بودم که کنسل شد. اینطور نبود که دنبال فرصتی برای کار تازه باشم، مطمئنا اگر دعوت از طرف خود منوچهر هادی نبود من هیچوقت اینجا نبودم. وقتی ۲۳ سالم بود سر یک کار حضور داشتم، روز دوم تهیه کننده گفت من با این کارگردان نمی‌توانم کار کنم تو به جای او ادامه بده. قطعا اوج لذت برای یک جوان ۲۳ ساله این است که به همین راحتی کارگردان شود، اما من قبول نکردم. با سابقه ای که در سینما و دستیاری دارم هنوز هم کار سینمایی‌ام را نساخته‌ام و دغدغه اش را ندارم.

تجربه کار پلیسی چطور بود؟

به هر حال سختی های خودش را دارد، اما به طور کل هر کاری که از لحاظ تکنیکی سخت باشد، برای من جذابیت بیشتری دارد. به خصوص اینکه باید طوری کار را جلو ببرم تا هم به سیستم قبلی وفادار بمانم هم بتوانم سلایق خودم را در کار دخیل کنم.

این روزها سریال‌های پلیسی زیادی از تلویزیون پخش می‌شود. چه ضرورتی برای تداوم یک ژانر وجود دارد؟

اینجور اتفاقات دوره‌ای است. مثلا در یک دوره فیلم های اجتماعی باب می شود، حالا هم نوبت این ژانر است. شکل درست این است که لزوم یک موضوع احساس شود و در کنار سایر موضوعات به آن پرداخته شود که این تنها با برنامه ریزی بوجود می‌آید. ولی در عرصه رقابت برایم شیرین است که چند فیلمساز در یک ژانر کار کنند و آثارشان مورد قضاوت مخاطب قرار بگیرد.

به عنوان یک کارگردان تغییر و تحولات مدیریتی که اخیرا در تلویزیون رخ داده، چقدر مطلوب می‌دانید؟ چقدر این موضوع روی کار شما تاثیرگذار است؟

هر کارگردانی دوست دارد قصه‌هایی که نیاز جامعه است و برایش دلنشین تر است را بسازد وقتی مدیرانی روی کار می آیند که جریان های روز را به خوبی می شناسند و با دنیای فیلمسازی آشنا هستند راحت تر میشود کار کرد. من با آقای پورمحمدی سابقه همکاری داشتم و میدانم جزو مدیرانی است که به کارخود اشراف کامل دارد و تعامل خوبی با فیلمسازان برقرار می‌کند.

به ساخت فیلم سینمایی هم فکر می‌کنید؟

فعلا نه. الان تمایل عجیب و غریبی به ساخت فیلم ندارم. سریال‌سازی برایم جذابیت دارد همینکه بتوانی برای مدتی طولانی مردم را با خود همراه کنی کار راحتی نیست. این سبک هم تجربیات خاص خودش را دارد و من هنوز اول راهم. همین که بعد از «انقلاب زیبا» شنیدم این مجموعه مخاطبی دارد که اصلا بیننده تلویزیون نیستند، یعنی راهم را درست انتخاب کردم.

از برنامه‌های تازه چه خبر؟

قصد دارم به مناسبت ماه مبارک یک سریال دیگر شروع کنم که همین روزها قطعی می‌شود. بعد از «آمین» کار را آغاز خواهم کرد. تا الان کار مناسبتی نکردم اما این‌بار تجربه خواهم کرد و می‌خواهم یک کار دلی را شروع کنم. ضمن اینکه در این ماه برنامه مردم برای دیدن سریال ها مشخص است و تلویزیون هم باکس خوبی دارد.

چرا کارهای مناسبتی هیچ ارتباطی به آن مناسبت ندارند؟

اگر کاری قرار باشد به زود مناسبت پیدا کند همان بهتر که نباشد. درست که مردم در این ماه حال و هوای خاصی دارند اما الزامی نیست که حتما مناسب با این فضا فیلم ساخته شود. دلیل اصلی این مناسبتی بودن بیشتر به خاطر ساعاتی است که بیننده پای تلویزیون می‌نشیند و بهتر است برنامه هایی پخش شود که مورد استقبال مردم قرار بگیرد، حتی اگر مستقیم ارتباطی با آن روزهای خاص نداشته باشد.

چهره‌هایی مثل داوود میرباقری، مهدی فخیم‌زاده، ابراهیم حاتمی‌کیا و… خودشان را در ژانر خاصی ثبت کرده‌اند. چرا نسل جوان خیلی تمایل به سبک خاص ندارد و تجربه در شاخه‌های مختلف را ترجیح می‌دهد؟

برای من قصه اهمیت بیشتری دارد. از قبل به ژانر خاصی فکر نمی‌کنم اگر گفتم بعد از «مسیر انحرافی» کمدی های دیگر را قبول نکردم. شاید از نظر سلیقه و کیفیت قبولشان نداشتم مطمئنا اگر کار را دوست داشتم انجام می‌دادم. چند وقت پیش سریالی پخش شد که مردم بسیار دوست داشتند، اما من علاقه‌ای به آن نداشتم. همیشه دلم می‌خواهد آنچه دوست دارم و دغدغه‌ام هست را بسازم، بعد از این هم دوست دارم به خاطر تعلق قلبی و ادای دین کار محرمی انجام دهم و امیدوارم هیچوقت مجبور نباشم کاری که دوست ندارم انجام دهم.

برای تعریف بیشتر «آمین» اگر نکته‌ای جا مانده، بفرمایید.

«آمین» به این جهت که دو کارگردان داشت کار را کمی پیچیده کرد و من تمام تلاشم را می‌کنم با حس و حال سکانس های پیشین جلو بروم. منوچهر هادی چون سلیقه و نگاهم را می‌دانست مرا معرفی کرد و امیدوارم کلیت این مجموعه اثر قابل توجه باشد. ضمن اینکه این کار در بخش‌های تصویری و فنی نیاز به وسواس دارد و از این نظر مدت بیشتری را صرف می‌کند اگر درگیر تعجیل در پخش نشویم می‌توانیم این سریال را همانگونه که مد نظر همه عوامل هست روی آنتن ببریم.