مدیر عامل و قائم مقام انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس در هشتمین سالگرد درگذشت مرحوم رسول ملاقلیپور با خانواده او دیدار کردند.
سوره سینما- به گزارش روابط عمومی انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، محمدرضا شرف الدین مدیر عامل و روح الله سهرابی قائم مقام انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس به همراه جمعی از دست اندرکاران این انجمن، عصر جمعه ۱۵ اسفندماه در هشتمین سالگرد درگذشت مرحوم رسول ملاقلی پور، از خانواده این هنرمند فقید سینمای دفاع مقدس دیدار کردند.
در این دیدار که با نیت زنده نگه داشتن یاد و خاطره هنرمند تاثیرگذار سینمای دفاع مقدس صورت پذیرفت، مدیر عامل انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس به نقل خاطراتی از همکاری های خود با مرحوم رسول ملاقلی پور به ویژه در تولید فیلم «مزرعه پدری» پرداخت و گفت: مرحوم ملاقلی پور از جنس دفاع مقدس بود و بر همین اساس آثار سینمایی او در این عرصه باور پذیر و قابل درک برای مخاطب بود. مرحوم ملاقلیپور به قدری تعلق خاطر و عشق به سینمای دفاع مقدس داشت که در هنگام ساخت فیلم هایش، گویی به واقع در دوران جنگ و در فضای آن روزها قرار دارد.
قائم مقام انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس نیز در این دیدار، مرحوم ملاقلی پور را از نوادر سینمای دفاع مقدس دانست و خاطرنشان کرد: سینمای دفاع مقدس به رسول ملاقلی پور نیاز داشت و خلآ او در این عرصه هرگز جبران نشد و نخواهد شد.
سهرابی عنوان کرد: برخلاف بسیاری از فیلم سازان که رفته رفته اَُفت و تنزل کیفی را در آثار تولیدی شان شاهد هستیم، سینمای ملاقلی پور به ویژه در عرصه ی دفاع مقدس سیری صعودی را طی می کرد، به نحوی که ارتقاء کیفی در روند خلق آثار او مشهود بود.
مرحوم رسول ملاقلی پور در روزهای آغازین انقلاب عکاسی را به طور آماتور آغاز کرد و با شروع دفاع مقدس، به صورت حرفهای به ادامه آن پرداخت. پس از آن به ساخت فیلم مستند از عملیات های مختلف دفاع مقدس روی آورد و فیلم کوتاه «شاه کوچک» را با دوربین ۱۶ میلی متری ساخت که موفق به دریافت جایزه بهترین فیلم از جشنواره وحدت شد. او نخستین فیلم بلند خود را در سال ۱۳۶۳ با نام «نینوا» ساخت و به این ترتیب به سینمای حرفهای راه یافت. با ساخت «پرواز در شب» (۱۳۶۵) جایزه بهترین فیلم را از جشنواره پنجم فیلم فجر به دست آورد. با فیلم «افق» قدرت کارگردانی خود را به رخ همگان کشید و با ساخت فیلم های «مجنون» و «خسوف» همگام با شرایط روز حرکت کرد.
ملاقلیپور با فیلم «پناهنده» نزد منتقدان به محبوبیت رسید و در سال ۱۳۷۴ یکی از بهترین فیلمهای خود را ساخت. او پس از تولید فیلم های «سفر به چزابه»، «نجات یافتگان» و «کمکم کن»، «هیوا» را ساخت که در جشنواره هفدهم فیلم فجر جایزه بهترین کارگردانی و بهترین فیلم را علاوه بر جوایز دیگر نصیب خود کرد. در سال ۱۳۷۸ ملاقلیپور فیلم سه اپیزودی «نسل سوخته» را ساخت و پس از آن «قارچ سمی» را در سال ۱۳۸۰ تولید کرد و سرانجام «میم مثل مادر» که با استقبال عمومی مواجه شد.
مرحوم ملاقلیپور در آخرین سفر خود به کربلای معلا از فرصت استفاده کرد و مستندی نیز به نام «شش گوشه عرش» را جلوی دوربین برد که این اثر ناتمام ماند. زندهیاد رسول ملاقلیپور در ۱۶ اسفند ۱۳۸۵ و در ۵۱ سالگی دار فانی را وداع گفت و به دیار باقی شتافت.