امین حیایی معتقد است مردم اگر از فضای مجازی درست استفاده کنند می‌توانند به صلح جهانی دست یابند.

سوره سینما- محیا رضایی: صحبت کردن با امین حیایی تجربه جذابی است. بازیگری که بر خلاف شیطنت و صمیمیت ظاهری اش، نگاهی عمیق به زندگی و مشکلات یک ستاره دارد. جوانی‌اش را با سینما، موسیقی و بازیگری پیونده زده و هرگز در همه این سال‌ها، چه روزهایی که بسیار دوست داشته شده و در مقاطعی که مردم به بعضی انتخاب‌هایش انتقاد داشته‌اند از جامعه فاصله نگرفته است. در این گفت و گو، حیایی از روزهای کودکی و خاطره‌هایش گفته و البته درباره دلیل همکاری با بعضی فیلمسازان صحبت کرده است.

از اوضاع و احوال این روزهای بازیگری چه خبر؟

امین حیایی: به همراه گروه تصویربرداری مجموعه «آمین» در نقش بردیا بازی می کنم. پیش از این هم در دو فیلم سینمایی «آدم باش» از مجید جوانمرد و «درنا دختر آهو» به کارگردانی حسین قناعت و قبل از آن «حیرانی» ساخته علی عظیم زاده را به پایان رساندم. البته فیلم سینمایی «مرواریدهای خلیج فارس» و «آتیش بازی» را هم قبلا بازی کردم که هنوز روی پرده نرفته اند.

امین حیایی به عنوان یک بازیگر پرانرژی و پرکار چقدر نظر مردم را در انتخابش موثر می داند؟

بیشتر توسط مردم نقد می شوم و از آنها تاثیر می‌گیرم. سعی می کنم اگر در موقعیتی بین مردم هستم به سوالات و نظرشان گوش کنم، هر نظری که شنیدم احساس کردم این فرد نماینده‌ای است از طرف مخاطبانی که با او هم عقیده هستند. پس باید بعد از این بیشتر دقت کنم.

تا به حال شده نظر مردم باعث شود از انتخاب یک نقش یا همکاری با یک کارگردان منصرف شوید؟

گاهی انتقاد شنیدم و سعی کردم هرجا که می توانم روی خودم آنها را پیاده کنم ولی نه به این شکل. مثلا همان روز اول که قرار بود در «اخراجیها ۱» بازی کنم به من گفتند با آقای ده نمکی کار نکن، ولی بعد از اینکه با او برخورد داشتم دیدم انسان روراستی است و خود واقعی‌اش است. ضمن اینکه هم نقش برایم جذاب بود، هم حضور بقیه بازیگرانی که سر صحنه بودند. بعضی‌ها می گفتند ممکن است این همکاری، وجهه منفی بوجود بیاورد اما من احساس کردم ما واقعا بازیگر هستیم و باید بتوانیم ایده همه نوع قشری را بازی کنیم تا دیده شوند. آن زمان خیلی ها نمی توانستند این حرف ها را از زاویه دید خودشان بزنند چون ممکن بود جلوی فیلمشان را بگیرند ولی مسعود ده نمکی از موقعیتی که داشت درست استفاده کرد و توانست فیلمش را بسازد. من هم احساس کردم پیامش برای جامعه خوب است و واقعیتی از جبهه و جنگ را بازگو می‌کند ضمن اینکه کار به طنز نزدیک بود و موقعیت های جالبی که داشت باعث شادی مردم شد همه اینها دلیلی بود که من این نقش را بازی کنم.

با شنیدن همه این انتقادها فکر می کنید آنِ بازیگری چقدر به محبوب ماندن شما کمک کرد؟

آن، مثل استعدادی است که از کودکی در نهاد و ریشه یک انسان، وجود دارد . من در مدسه بهترین نمره هایم را از هنر و ورزش می گرفتم. البته انضباطم هم بد نبود اما بقیه درسها را متوسط می‌گرفتم. همان دوره با بچه های محل تئاتر اجرا می‌کردیم. مدتی مربی داشتیم و با گروهی که تشکیل دادیم میمیک،بیان، خلاقیت ذهنی، صدا و… تمرین می‌کردیم. اینها پایه هایی بود که هر کس اگر در کودکی به آن توجه نشان دهد ریاضیدان، مخترع، بازیگر و… می‌شود. این قابلیت‌ها در همه هست، فقط باید درست از آن استفاده کرد.

پس به همین خاطر گاهی هم در حوزه موسیقی فعال هستید. پس ماجرا ریشه در کودکی شما دارد.

موسیقی بیشتر تفریح من است و دلم می خواهد تفریح هم بماند. چندبار پیش آمد خیلی جدی در قالب آلبوم‌های «کویر» و «باران» تجربه داشتم اما این هنر بیشتر روحی است و باعث آرامش من می‌شود. از بچگی دغدغه ام بود هر جا سازی می دیدیم به دست می گرفتم، ببینم می توانم صدایش را دربیاورم یا نه. هرجور که بود آهنگی از آن بیرون می کشیدم و برای خودم حلش می‌کردم. من کلا هنر را دوست دارم. بچه که بودم به نقاشی علاقه داشتم. یک دوره کامل زیر نظر استاد یادگار یوسفی رنگ روغن، پروتره،طبیعت بی جان و… کار کردم. در آبرنگ و سیاه قلم هم نتیجه گرفتم. مادرم خیلی به کارم علاقه نشان می‌داد اما  بیشتر به نمایش فکر می کردم و از نقاشی فاصله گرفتم.

یکی از ترانه هایی که خواندید در فضاهای مجازی هزاران بار share شده. چندبارش دست خودتان رسید؟

من خیلی درگیر فضاهای مجازی نیستم تنها پیج هایی که در فیسبوک و اینستاگرام دارم را مدیربرنامه ام روزبه معینی می‌گرداند و مردم هر سوالی داشته باشند از طریق او پاسخ داده می شود.

چرا؟ شما هم از آن دسته هنرمندانی هستید که در فضای مجازی آزرده شدید؟

برای من موردی پیش نیامده. به نظرم اگر از فضای مجازی درست استفاده شود به رشد ارتباطات کمک می‌کند و همه دنیا می توانند به هم نزدیک شوند. امیدوارم عاقبت استفاده از این دنیای عجیب و غریب خروجی خوبی داشته باشد و به نفع همه آدم های دنیا تمام شود. واقعا خارق العاده است که این فضا کل دنیا را به هم متصل می‌کند. ما می توانیم از این امکان به هدف اصلی مان برسیم که همان یکی شدن است اگر این وحدت در دنیا اتفاق بیفتد صلح جهانی را به چشم می بینیم. فضای مجازی به ما قدرت انتخاب می دهد . دست ماست که چگونه از آن استفاده کنیم.

به کارگردانی فکر کرده‌اید؟

جاهایی در کار خودم احساس می‌کنم شاید اگر جای این کارگردان بودم پلان را اینطوری می‌گرفتم. اما کارگردانی ساده نیست و باید به آن حرفه ای نگاه کرد. دوستانی که وارد این حوزه می‌شوند باید بدانند از لحاظ تکنیک ، روابط ، اخلاق و مدیریت نیازمند تخصص و تبحر هستند. کارگردان خودش باید روی تک تک بخش های فیلمسازی شناخت داشته باشد و گروهی که برای هر بخش در نظر می‌گیرد را خوب بشناسد. از پتانسیل هرکس آگاه باشد. کارگردانی راحت نیست. فعلا به آن فکر نمی‌کنم و دوست دارم در حرفه خودم هر آنچه از دستم بر می آید را درست انجام دهم.

بهترین و بدترین اتفاقی که سال ۹۳ داشتید؟

امسال در دو فیلم «درنا دختر آهو» و «حیرانی» دو نقش متفاوت و خاص را بازی کردم. یک جا در نقش شرخر و جای دیگر یک معتاد (می‌خندد). دوست داشتم در جشنواره اکران این دو فیلم می‌شد اما به جشنواره نرسیدیم. امیدوارم مردم این فیلم‌ها را دوست داشته باشند. اتفاق بد هم خوشبختانه نداشتم. چیزی نیست که مردم از زندگی من ندانند و دیده‌اند که خوشبختانه سال بدی نداشتم. من با سال جدید همه چیز را دفن می‌کنم و بدون حسد و کینه و حس بد به استقبال سال جدید می‌روم.

برای سال آینده چه برنامه ای دارید؟

زندگی من مثل آب جاری است که خودش مسیر خودش را پیدا می کند. فقط سعی می کنم هرچه برایم رخ می‌دهد را به فال نیک بگیرم و با حس خوب و مثبت به آن نگاه کنم. چون معتقدم هرچه هست از جانب خداوند است و اگر بد باشد حتما حکمتی دارد. امیدوارم بتوانم بعد از این اتفاقات پیش رویم را با آرامش از سر بگذرانم.

حرف آخر؟

امیدوارم سال ۹۴ برای همه مردم دنیا به خصوص هموطنانم سالی پراز آرامش و اتفاق‌های خوب باشد.