یک منتقد سینما علت واکنشهای اعتراضی نسبت به برخی سریالهای تلویزیونی یا فیلمهای سینمایی را ریشهیابی کرد.
سوره سینما- در آستانه نوروز ۹۴ قرار است مجموعه «در حاشیه» به کارگردانی مهران مدیری پس از کش و قوس فراوان بلاخره روی آنتن برود. البته هنوز زمزمههایی شنیده میشود که تا سطح وزیر رسیده و گویا جامعه پزشکی نگران ارائه تصویری منفی از خود است. از اطراف خبرهایی نگران کننده درباره «ایران برگر» و اعتراض آرام مخالفان فیلم به گوش میرسد. با این روند ناامید کننده و ماجرایی که برای «سرزمین کهن» پیش آمد به نظر میرسد محدودیتها در تلویزیون و سینما بیشتر شده و هر صنف و قومی به خود اجازه میدهد به بهانه یک شخصیت در فیلم یا مجموعهای، علم اعتراض بردارد.
کیوان کثیریان به سوره سینما گفت: بحث در مورد اینکه چرا بعد از رونمایی از یک سریال یا فیلم سینمایی با شخصیت های لهجه دار یا کاراکترهای منفی متعلق به یک صنف خاص، به سرعت با اعتراض هایی از جانب برخی از مردم مواجه میشویم، یک بحث جامعه شناسانه است. شاید من هم برای صحبت در مورد آن صلاحیت کافی نداشته باشم، اما از قدیم گفتهاند کسانی که چیزی را که به صورت عمومی مطرح میشود، به شکل شخصی به خودشان می گیرند، گویی به خودشان شک دارند و اصلا از نوعی بیاعتماد به نفسی رنج میبرند.
وی افزود: متأسفانه صنوف مختلف تصور می کنند حتما باید چهره خوبی از آنان در سینما و تلویزیون به نمایش گذاشته شود و اگر غیر از این باشد، آن سریال یا فیلم سینمایی قصد تخریبشان را داشته است. این چه برداشت نادرستی است؟ سینما به معنای قصه است و قصه تشکیل میشود از آدم های مثبت و منفی. کاراکترهای منفی یک اثر تلویزیونی یا سینمایی، لزوما صنف خود را نمایندگی نمیکنند و این نکته خیلی سادهای است که اگر آن را بفهمیم مشکلات مان حل میشود.
این منتقد در ادامه گفت: وقتی ما قبول نداشته باشیم که یک شخصیت خاص در یک سریال، معرف تمام افراد مشغول به یک حرفه به خصوص نیست، با دیدن یک پزشک دست و پا چلفتی خیال میکنیم همه پزشکان از عهده انجام کارها بر نمی آیند یا اگر یک پرستار خطایی انجام داد، همه پرستاران مرتکب آن عمل نادرست میشوند. وقتی کسی به توانایی های خود ایمان داشته باشد چرا باید نسبت به چنین اتفاقاتی عکس العمل نشان بدهد؟ من هم زاده خطه شمال هستم اما از سریال «پایتخت» خوشم آمد و با آن خندیدم.
کثیریان با اشاره به اینکه «سرزمین کهن» نیز با توقف پخش مواجه شد توضیح داد: کمال تبریزی یک ایرانی است و قطعا هموطنان خود را به سخره نمیگیرد، آن هم زمانی که تا این حد میان مردم معتبر است. مسعود جعفری جوزانی هم خود یک لُر است و ابدا نمی تواند همشهریان خود را در «ایران برگر» مسخره کرده باشد. باید دست فیلمساز را باز گذاشت. اگر قرار باشد این روند ادامه پیدا کند، زبان و لهجه از تلویزیون و سینما حذف میشود و این ابدا اتفاق خوبی نیست. سینما ابعاد مختلف می خواهد و این جنبه از آن، با شخصیت های مثبت و منفی، عشق و خیانت و … شکل میگیرد. باید کمی با سینماگران و سریال سازان مهربان تر باشیم و حسن نیت آنان را با توجه به درجه اعتبارشان باور کنیم.