کمال تبریزی معتقد است برگزاری جشنواره بین‌المللی فیلم فجر به شیوه قبلی مفیدتر است.

تبریزی به سوره سینما گفت: این شکل برگزاری اصلا خوب نبود. منفک شدن باعث شد جشنواره مهجورتر برگزار شود. وقتی بخش بین الملل در دل جشنواره اصلی بود، طبیعتا حال و هوای بهتری داشت. حتی میهمان‌های خارجی که به ایران دعوت می شدند حس و حال واقعی تری در کنار مردم نسبت به فضای جشنواره و استقبال مردم داشتند، اما مجزا کردن این بخش حس انزوا در مخاطب ایجاد کرد. ضمن اینکه فیلم‌های ایرانی این بخش هم خیلی گزینشی شده‌اند. دوستان یک تعداد فیلم انتخاب کردند و همین ها را روی پرده به میهمانان خارجی نشان دادند. در صورتی که در جشنواره اصلی پانارومایی از سینمای ایران وجود دارد و سینماگران خارجی خودشان می‌توانند تصمیم بگیرند کدام فیلم ها را ببینند.

وی افزود: در شکل قبلی سینماگران ایرانی هم می‌توانستند ارتباط نزدیکتری با جشنواره و فیلم‌ها برقرار کنند. شیوه جدید برگزاری بیشتر شبیه یک گردهمایی است و این دعوت خصوصی از شرکت های مختلف یک فضای محدود ایجاد کرده که نسبت به شکل قبل تاثیر کمتری دارد. آن شور و حال از بین رفته و ما فضای نسبتا سردی در جشنواره بین‌الملل می‌بینیم. من برای اینکه برخی دوستان را ببینم به پردیس ملت آمدم.

کارگردان «طبقه حساس» ادامه داد: جشنواره باید حتما به حالت قبل برگردد. اولا زمان برگزاری بخش بین‌الملل خیلی بد است. فصل بعد از تعطیلات نوروز هستیم و بسیاری از دوستان یا فیلمشان در جشنواره‌های دیگر  نمایش و حضور دارد یا درحال آماده سازی آثار برای ارسال به فستیوال‌های دیگر هستند. دوم اینکه که بخش بین‌الملل منزوی و منفرد است و تنها با این شیوه جدید، هزینه‌ها دو برابر شده است. انگار دوباره یک جشنواره دیگر برگزار می‌کنیم که شکل و قیافه صرفا خارجی دارد.

تبریزی گفت: قبلا ارتباط فیلمسازان ایرانی با مدیران جشنواره های خارجی یا عوامل فیلمسازان خارجی نزدیک تر و بهتر بود. فیلمسازان می‌توانستند میهمان‌ها را برای دین فیلمشان دعوت کننند. شاید وزارت ارشاد دوست ندارد این اتفاق بیفتد. یعنی تمایل ندارد کسانی که به عنوان میهمان خارجی می آیند همه فیلم های ایرانی را ببیند. به هر حال اگر فیلم پروانه نمایش دارد یا در جشنواره فجر اکران می‌شود پس می‌تواند در معرض نمایش جشنواره های دیگر و مدیرانشان قرار بگیرد. از این بابت هم جدا کردن بخش بین‌الملل به ضرر سینمای ایران است. در شیوه جدید، فیلم‌های محدودی در کنار تعداد زیادی فیلم خارجی قرار گرفته که خوب هم دیده نمی‌شوند.

وی درباره علاقه سینماگران خارجی به فیلم‌های ایرانی گفت: میهمانان خارجی عمدتا تمایل دارند به ایران بیایند و فیلم ایرانی ببینند نه فیلم هایی که جاهای دیگر هم امکان دیده شدن دارند. این جشنواره چنان مهجور بود که مثلا خانم آنکه لفکه نماینده جشنواره فیلم برلین در جشنواره فیلم فجر کسی که از جشنواره های مختلف و معتبر جهانی و امثال او به ایران می‌آمدند سال های قبل وقت سرخاراندن نداشت، اما امثال فرصت خالی میهمانان خارجی زیاد بود. آنها قبلا به اندازه کافی فیلم می‌دیدند و سرشان شلوغ بود. خانم آنکه لفکه را امسال دیدم که رفته در پارک ملت قدم می‌زند. قطعا بازاری که کنار جشنواره فجر سابق وجود داشت پررونق‌تر بود.