سید ضیاء الدین دری مجموعه «فاطماگل» را با وجود ضعف‌هایش، اثری پرمخاطب می‌داند.

دری درباره خبری که اخیرا در بعضی رسانه‌ها منتشر شده و حاکی از آن است که وی قصد ساختن نسخه ایرانی سریال ترکیه‌ای «فاطماگل» را دارد به سوره سینما گفت: به هیچ وجه قرار نیست من یک سریال ترکیه ای را با فرهنگ ایرانی آداپته کنم و به قولی نسخه وطنی آن را بسازم. اگر درباره ساخته شدن فیلمی صحبت کردم که همانند «فاطما گل» باشد، منظور من صرفا این بود که می خواهم اثری را تولید کنم که از نظر جذب مخاطب و استقبال تماشاگران، همانند سریال «فاطماگل» که نمی توان طرفداران ایرانی آن را نادیده گرفت، موفق باشد.

وی افزود: توجه مردم ایران به سریال های ترکیه ای که از شبکه های خارجی پخش می شود یک موضوع غیرقابل انکار است. این چیزی است که صاحبان شبکه ها نیز به آن واقف اند و حتی در دوبله فارسی آثار، با در نظر داشتن اینکه مجموعه قرار است برای مخاطب ساکن در ایران پخش شود، نکاتی را رعایت می کنند. آنان حتی در ایام نوروز پخش سریال را متوقف می کنند تا بیننده ایرانی چیزی را از دست ندهد. این همه توجه و استقبال از کجا می آید؟ این خیلی ساده انگاری است که بخواهیم فکر کنیم موضوعی مثل بی حجاب بودن بازیگران خارجی برای مخاطب ایرانی جذاب است، چون این عامل، تنها می تواند تا حد خاصی عامل جذابیت باشد و از جایی به بعد تکراری می شود.

کارگردان «کلاه پهلوی» در ادامه اضافه کرد: باید به دقت بررسی و تجزیه و تحلیل کرد که آثار شبکه های تلویزیونی خارجی دقیقا به چه علت برای مردم ما جذاب می شود؟ آنچه رمز موفقیت به حساب می آید شیوه درام پردازی است. همین سریال «فاطما گل» نزدیک به ۱۲۰شخصیت اصلی و فرعی دارد اما هر کدام از آنها یک نقش پیش برنده در سریال دارند و به همین دلیل در ذهن مخاطب باقی می مانند و حضور هیچ کدام از آنها بی دلیل نیست. سازندگان سریال های خارجی اغلب با مخاطب رودروایسی ندارند و روابط انسانی را همان گونه که هست به نمایش می گذارند و این چیزی است که با آنچه در سینمای ما موجود است تفاوت دارد.

وی همچنین گفت: وقتی مخاطب ایرانی، ما به ازای اتفاقاتی را که در زندگی خودش می بیند در سریال های خارجی هم مشاهده می کند، نوعی شیفتگی در برابر آنها در او ایجاد می شود، تا حدی که ضعف های کار اصلا به چشمش نمی آید. برای مثال، در جوامع انسانی و در میان اقشار خرده بورژوآی شهری، خیانت ها و حسادت ها و تنگ نظری ها و … وجود دارد و بیننده در یک سریال ترکیه ای همه این ها را به شیوه رک و روراستی در می یابد و با کلیت اثر ارتباط برقرار می کند، به همین دلیل ضعف کارگردان در پرداخت برخی صحنه ها مانند تعقیب و گریزهای پلیسی را نمی‌بیند و مثلا از خودش سوال نمی‌کند که چرا پلیس با وجود دارا بودن خودروهای پرسرعت و سایر امکانات باید با بلندگو با مجرم صحبت کنند و به او دستور ایست بدهند؟

ضیاء الدین دری گفت: در حقیقت سریالی که احتمال ساخت آن در سال ۹۴ وجود دارد، موقتا «زینب» نام دارد و درباره ظلم هایی است که در حق یک خانم روا داشته می شود. اتفاقا در این اثر هیچ ردپایی از مثلث عشقی با ماجراهای قابل حدس دیگر وجود ندارد. من برای این پروژه به دنبال بازیگر هستم اما قرار نیست این چهره جدید، مطابق آنچه شایعه شده بود، در حکم کاراکتر کریم سریال «فاطماگل» باشد. یک متن دیگر با نام «خانواده دلیر» هم در دست نگارش دارم که سینمایی است و به زودی برای دریافت پروانه ساخت ارائه می‌شود. هنوز معلوم نیست ساخت کدام یک با اولویت همراه است و ما در حال انجام مذاکرات هستیم.

کارگردان مجموعه «کیف انگلیسی» همچنین یادآور شد: یک فیلمنامه با عنوان «پهلوان خشمگین» را هم به فارابی ارائه داده ام. منتظر رسیدن به تفاهم‌ هستیم تا بتوانیم کار را شروع کنیم. داستان این اثر در دهه ۲۰ هجری شمسی می‌گذرد و تقریبا همان حال و هوایی را دارد که در «کیف انگلیسی» شاهد بودیم. در پایان تأکید می کنم که من حتی اگر بخواهم درباره فوتبال یک اثر تلویزیونی و سینمایی بسازم، برای نشان دادن اهمیت مخاطب دار بودن اثر، از سریال «فاطماگل» اسم می‌برم و می گویم هر مجموعه و فیلمی باید مثل این مجموعه ترکیه ای در جذب مخاطب موفق باشد و این گفته ابدا به آن معنی نیست که می‌خواهم نسخه ایرانی این سریال را کارگردانی کنم.