هنگامه قاضیانی در فیلم کوتاهی از یک بازیگر زن سینما و تئاتر مقابل دوربین می‌رود.

سپیده گلچین به سوره سینما گفت: یک فیلمنامه کوتاه نوشته‌ام که نام موقت آن «چراغ قرمز» است و ممکن است عوض شود. اگر شرایط به خوبی پیش برود تا چند هفته آینده آن را جلوی دوربین می‌برم. این فیلمنامه درباره یک زن عکاس است که دختربچه ای سوژه دوربین او می‌شود. هنگامه قاضیانی در این فیلم کوتاه ۱۲ دقیقه‌ای بازی خواهد کرد و ممکن است یک سکانس آن را در پاریس فیلمبرداری کنیم. این فیلم کوتاه با هدف شرکت در جشنواره های خارجی ساخته می‌شود.

وی افزود: این روزها در حال تمرین یک نمایش هستم که ساقی عطایی آن را کارگردانی می کند. ما تمرینات خود را از سال گذشته آغاز کردیم و قرار بود در ایرانشهر روی صحنه برویم، اما بدقولی هایی صورت گرفت. همچنان در حال تمرین هستیم با این امید که اجرای عموم را تجربه کنیم، اما واقعا از برخی نابه سامانی های موجود در سینما و تئاتر خنده ام می گیرد. این نمایش یک گروه حرفه ای دارد و متن، توسط علیرضا نادری به نگارش درآمده و نیما نادری نیز آن را بازنویسی کرده است.

این بازیگر همچنین در پاسخ به این سوال که چرا از سینما دور مانده توضیح داد: دلم نمی خواهد گلایه کنم و کم کم به غر زدن بیفتم اما مجبورم جواب تکراری ام را به شما بدهم. وقتی در این هنر اهل هیچ گروه و باندی نیستم و کانال و ارتباط خاصی ندارم شاید کمرنگ شدنم اتفاق عجیبی نباشد. من سودای شهرت ندارم و اصلا این انگیزه در همان روزهایی که سریال «تنها در تاریکی» را بازی کردم پاسخ داده شد. اگر الان به بازیگری علاقه دارم تنها به دلیل عشق حقیقی به اصل این هنر است، اما متأسفانه باز هم با موانعی روبرو هستیم.

وی همچنین گفت: تا امروز به اندازه ای اعتبار به دست آورده ام که وقتی از خانم قاضیانی برای بازی در فیلم کوتاهم دعوت می کنم، ایشان با روی باز بپذیرد. بنابراین از این سینما و تئاتر به دنبال به دست آوردن نام نیستم و فقط نمی دانم چرا برای بازی پیشنهادهای درخوری دریافت نمی کنم. برای مثال حضور در یک پروژه طنز به من پیشنهاد می شود در حالی که اصلا این نوع از بازیگری را بلد نیستم و جنس کاری من از آن نوع نیست. من زمانی در فیلم پرویز شیخ طادی در نقش همسر خسرو شکیبایی ظاهر شدم اما آن فیلم و آن بازی را هیچکس ندید.

گلچین ادامه داد: من از دانشگاهی در ونکوور کانادا، فوق لیسانس بازیگردانی گرفته ام و امروز می بینم در سینمای ایران کسانی در این جایگاه قرار می‌گیرند که اصلا تحصیلاتی در این زمینه ندارند. بازیگردان بودن هیچ ربطی به بازیگر بودن ندارد. بازیگردان بودن به این معنی نیست که تو برای بازیگر نقشی را بازی کنی و او از روی دست تو کپی بردارد. متأسفانه در سینما و تئاتر به وفور مشاهده می‌کنیم که کسانی در جایگاه واقعی خودشان نیستند. امیدوارم روزی برسد که در هنر این مملکت هر چیزی دوباره سر جای خودش باشد.

سپیده گلچین در فیلم‌های سینمایی «عتراض»، «سینه سرخ» و «روایت سه گانه» بازی کرده است.