سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۲۹ مهر ۱۳۹۱ در ۱۱:۴۶ ب.ظ چاپ مطلب
نبوی:

«بوسیدن روی ماه» اشک‌انگیز نیست

«بوسیدن روی ماه» اشک‌انگیز نیست

یک کارشناس سینما و منتقد تاکید کرد «بوسیدن روی ماه» با وجود تاثیرگذاری بر مخاطب یک فیلم احساساتی نیست.

یک کارشناس سینما و منتقد تاکید کرد «بوسیدن روی ماه» با وجود تاثیرگذاری بر مخاطب یک فیلم احساساتی نیست.

سوره سینما- برنامه سینمایی «هفت» جمعه شب ۲۸ مهرماه اختصاص به نقد و بررسی فیلم سینمایی «بوسیدن روی ماه» با حضور همایون اسعدیان کارگردان داشت.

در ابتدای برنامه محمود گبرلو سردبیر و مجری برنامه با اشاره به اظهارات مجید مجیدی در اجلاس بین‌المللی عدالت و برابری در استانبول ضمن تایید صحبت‌های این هنرمند در مورد عدالت در سینما تاکید کرد: این روزها هجمه‌های بسیاری علیه دین اسلام و ایران در جریان است که اتفاقاتی مثل متوقف کردن شبکه‌های برون مرزی توسط ماهواره هاتبرد دال این مدعا است اما دشمنان هر چقدر هم سعی کنند ایران حذف شدنی نیست.

سعید رجبی فروتن سخنگوی سازمان سینمایی پشت خط آمد و آخرین خبرهای پروانه ساخت را ارایه داد. وی در این زمینه عنوان کرد: ۳ موافقت اصولی برای فیلم‌های سینمایی «شیطان شلوار لی می‌پوشد» به کارگردانی علی عطشانی، «بگیر و ببند» به کارگردانی بهروز خلجی، «سر به مهر» به کارگردانی هادی مقدم‌دوست صادر شده است.

وی با اشاره به فرمایشات مقام معظم رهبری درباره سینما گفت: مقام معظم رهبری مخاطب کلان خودشان را از نخبگان حوزه و دانشگاه دانستند و از فرمایشات ایشان می‌توان به این نتیجه رسید که سینمای ایران محتاج این است که از افراد متخصص و حوزوی تغذیه فکری بشود. سازمان سینمایی نیز تاملی بر روی فرمایشات ایشان انجام داده و کارگروهی تشکیل شده تا از بیرون هم صاب نظران به کمک سینمای ایران بیایند.

حاشیه هفت اختصاص به واکنش سیدرضا میرکریمی در پاسخ به صحبت‌های چند هفته قبل مسعود فراستی درباره ارزشی نبودن فیلم سینمایی «یه حبه قند» داشت. میرکریمی سکانس مورد اشاره فراستی را در اختیار برنامه قرار داده بود تا پخش آن جوابی باشد به اظهارات منتقد برنامه.

شیرین یزدان بخش و رابعه مدنی بازیگران فیلم سینمایی «بوسیدن روی ماه» مهمانان بعدی برنامه بودند. یزدان بخش در ابتدا با ابراز خرسندی از تماشای این فیلم همراه با مردم گفت: امیدوارم که این فیلم آنها را متاثر نکند چون همیشه نباید به همه چیز خندید. من مادر نیستم اما با همراهی آقای اسعدیان و عوامل پشت دوربین که توانستند به درستی از من بازی بگیرند توانستم از عهده ایفای این نقش بر بیایم.

یزدان بخش در ادامه در مورد حضورش به عنوان تماشاگر در تئاتر صحبت کرد و گفت: من از سال ۷۸ و بعد از بازنشستگی‌ام به عنوان تماشاگر ثابت تئاتر شناخته شدم. از این طریق نیز افشین هاشمی برای بازی در فیلم «لطفاً مزاحم نشوید» به کارگردانی محسن عبدالوهاب من را دعوت به کار کرد.

در ادامه رابعه مدنی که مادر امیرشهاب رضویان کارگردان سینما است درباره تجربه حضور در این فیلم گفت: در زمان حضور در این فیلم من رابعه مدنی را فراموش کرده بودم و واقعاً خاله فروغ شده بودم چون ما ۸ سال درگیر جنگ بودیم و من مادران و خانواده‌های شهدای بسیاری را در جامعه دیده بودم و به راحتی می توانستم با شخصیت فروغ همذات پنداری کنم. من مادرانی را دیدم که بیش از ۲۰ سال است در انتظار بازگشت فرزندان‌شان هستند. امیدوارم توانسته باشم به درستی از ایفای این نقش بربیام.

گفتگو با شبنم مقدمی نیز یکی دیگر از بازیگران این فیلم در میانه بحث پخش شد که وی در این مصاحبه درباره تجربه حضور در فیلم «بوسیدن روی ماه» و نقشی که در این فیلم بازی کرده بود صحبت کرد. پخش پشت صحنه فیلم «عملیات مهدکودک» به کارگردانی فرزاد اژدری از دیگر قسمت های برنامه بود.

نقد فیلم سینمایی «بوسیدن روی ماه» با حضور همایون اسعدیان کارگردان فیلم، مسعود فراستی، اکبر نبوی کارشناس سینما بخش پایانی برنامه شب گذشته بود. اسعدیان با اشاره به صحبت‌های جمال ساداتیان مبنی بر خداحافظی از سینما اظهار امیدواری کرد که با گفتگو مشکلات پیش آمده برطرف شود.

وی درباره این فیلم گفت: مسعود فراستی در نقدی که بر این فیلم در زمان جشنواره داشت عنوان کرد که همه بازی‌های فیلم به جز بازی احترام السادات بد است و کارگردان نیز هیچ سهمی در گرفتن این بازی نداشته است. باید یادآور شوم که حتی بازیگران حرفه‌ای سینما نیز بدون دخالت کارگردان نمی‌توانند از عهده ایفای نقش بربیایند چه برسد به شیرین یزدان بخش که به عنوان نابازیگر کارش را در سینما شروع کرد. نکته دیگر هم این بود که فراستی اشاره کرد که این فیلم تاثیرگذار نیست. من به عنوان کارگردان برای تاثیر برخی سکانس‌ها به جای نمایش تصمیم گرفتم آنها را به تخیل تماشاگر واگذار کنم. مساله دیگر نگاه استاد شاگردی فراستی در نقد فیلم‌ها و غلط گیری از کارهای کارگردان‌ها است.

فراستی در این زمینه توضیح داد: میزانسن استاد شاگردی را هیچگاه برای نقد فیلم ها استفاده نکرده‌ام و حتی نسبت به فیلمسازان جوان هم چنین دیدگاهی ندارم اما برخی کارگردان ها شناخت کافی نسبت به تئوری‌ها و استانداردهای اساسی سینما ندارد و همین مسئله باعث غلط شدن کارشان می‌شود.

وی عنوان کرد: مساله‌ای که من در مورد این فیلم مطرح کردم درست نبودن جای دوربین برای بیان کردن پیام مورد نظر بود بنابراین نسبت به غلط بودن یا نبودن کارگردان صحبتی نکردم.

فراستی ادامه داد: فیلم در یک قدمی اشک‌آلود شدن است اما به دام آن نمی‌افتد. به نظر می‌رسد که طرح ابتدایی این فیلم که بر مبنای رفاقت دو مادر شهید و ایثار یکی از آنهاست بسیار مورد توجه کارگردان قرار گرفته اما نتوانسته از این طرح جلوتر برود. شخصیت‌ها به درستی پرداخت نمی‌شوند و به غیر از احترام السادات و فروغ بقیه کاراکترها در نیامده و در حد تیپ هستند.

نبوی نیز در این باره توضیح داد: در این فیلم پرداختن به یک مضمون انسانی مورد توجه است مضمونی که تا به حال در سینمای ایران کمتر به آن پرداخت شده. اما این موضوع قابلیت این را داشت که به فیلمی ملودرام و اشک انگیز تبدیل شود اما خوشبختانه به این دام نمی‌افتد و اگر هم مخاطب را متاثر می کند این یک گریه عاطفی و درونی است.

وی ادامه داد: یکی از مهمترین امتیازهای این فیلم در این است که شهید فروشی نمی‌کند که نقض این مساله را در بسیاری از فیلم‌های دفاع مقدسی این سال‌ها شاهد بودیم. نکته دیگر این است که من احساس می کنم نوع مناسباتی که دوربین اسعدیان در این فیلم دارد مناسباتی همراه با احترام به کاراکترش است که این مساله بسیار به جذابیت فیلم کمک کرده است.

اسعدیان درباره فیلمش توضیح داد: باور من این است که وقتی من حق دارم هر فیلمی که دوست دارم را بسازم مخاطبان و منتقدان هم حق دارند هر قضاوتی که دوست دارند بکنند بنابراین بعد از ساختن یک فیلم دیگر لازم نیست که درباره آن توضیح دهم. همچنین در این فیلم هیچگاه قصد نداشتم مخاطب را متاثر کنم و اگر هم تماشاگر متاثر می‌شود به دلیل موقعیت تلخی است که کاراکترها با آن روبرو هستند.

وی متذکر شد: متاسفانه عمده فیلم‌های سینمای ما زمان و مکان ندارند و اگر حجاب خانم ها را برداریم معلوم نیست که در کجا روی می‌دهند ما من تلاش کردم در این فیلم احترام السادات را در فضای جامعه به تصویر بکشم و اجتماع ایران را به درستی نشان دهم.

در میانه این بحث نیز نظر منتقدانی چون کیوان کثیریان، خسرو نقیبی، سحر عصرآزاد و مازیار فکری ارشاد در مورد این فیلم پخش شد. در پایان برنامه نیز دوربین هفت به دیدار پدر و مادر شهیدی که فرزندان شان در سال ۶۵ به شهادت رسیده بود رفت و آنها را به دیدن فیلم «بوسیدن روی ماه»‌ دعوت و نظرشان را در مورد دیدن فیلم جویا شد.

نظرسنجی برنامه اختصاص به طرح این سوال داشت که از میان فیلم‌های «نیش»، «مرد آفتابی»، «آخر بازی»، «شوخی»،«ده رقمی»،‌ «طلا و مس» و «بوسیدن روی ماه» به کارگردانی همایون اسعدیان کدامیک را بیشتر می پسندید که در پایان فیلم سینمایی «طلا و مس» بیشترین رای را به دست آورد.