تهیهکننده «نیمه پنهان ماه» معتقد است این برنامه چهرهای واقعی از شهدا نشان میدهد.
سوره سینما – سارا کنعانی: برنامه گفت و گو محور «نیمه پنهان ماه» با فواصل زمانی مختلف از چند شبکه تلویزیونی پخش شده و مدتی پیش شاهد پخش سومین سری آن از شبکه افق بودیم. این برنامه با دعوت از همسران شهدا، به بیان نکات جالب و کمتر بازگو شده زندگی آنان و همسرانشان میپردازد. امیر بنان، تهیهکنندهای که کار خود را در مجموعه «روایت فتح» آغاز کرده و اخیرا تولید «نیمه پنهان ماه» را پشت سر گذاشته، درباره این مجموعه با سوره سینما صحبت کرده است.
ایده ساخت برنامه «نیمه پنهان ماه» از کجا آمد؟
امیر بنان: «نیمه پنهان» نام مجموعه کتاب هایی بود که در سال ۸۶ منتشر میشد و به زندگی شهدا از دیدگاه همسران آنان می پرداخت. آقای یاسر انتظامی پیشنهاد داد محتوای این کتاب ها را به صورت گفت و گوی تلویزیونی در بیاوریم، چون آنقدر جالب و جذاب است که بتواند آینه ای باشد برای بازتاب زندگی خصوصی شهدا. در قدم اول، این برنامه به صورت یک مجموعه ۱۳ قسمتی حاوی گفت و گوهای مختلف آماده شد. قسمت دوم مجموعه را به همت آقای انتظامی و با اجرای خانم زینب ابوطالبی و به کارگردانی اردلان عاشوری تهیه کردیم. این مجموعه ها قبلا از شبکه دو پخش شده است. من تهیه کنندگی سری سوم مجموعه را بر عهده گرفتم و امور تولیدی ما در مجموعه افق انجام شد.
اجرای برنامه را نیز به فرد مناسبی سپردید که به جذابیتهای برنامه افزوده است.
کشف خانم زینب ابوطالبی، هنری بود که آقای انتظامی برای همان اولین دوره به خرج داد. ایشان قبلا هم یک سابقه اجرایی در برنامه «نیمرخ» داشت. نکته قابل اهمیت هم این است که خانم ابوطالبی خود فرزند شهید است و درک درستی از این فضا دارد.
طراحی گفت و گوها بر چه مبنایی صورت می گیرد؟
اصلا بداهه نداریم.
یعنی اینطور نبود که از مجری بخواهید گفت و گو را به سمتی ببرد که بار احساسی برنامه بیشتر شود؟
ابدا بنا نداریم اشک کسی را در بیاوریم. چیزی که ما اساس و مبنای کار خود قرار دادیم این بود که از واقعیت دور نشویم و حتی نقاط تلخ یک زندگی را هم بازگو کردیم. ما می خواستیم یک سبک زندگی را بدون سانسور نشان بدهیم. در یک کلام نمی خواستیم از شهدا تصویر آدم هایی را بسازیم که از ما دورند و به قولی فضایی هستند. شهید هم کسی بوده مثل خود ما، به همین دلیل هم هست که گاهی گفت و گوهای ما رنگ خنده به خود می گرفت و گاهی حال و هوای گریه داشت. از طرفی جالب است بگویم مخاطبان، هر قسمت از برنامه را در قالب های نیم ساعته می دیدند اما ممکن بود آن سی دقیقه از دل سه چهار ساعت گفت و گو بیرون آورده شده باشد که به طور غیر منظم و در فواصل زمانی متعدد تصویربرداری شده ، چون برخی از خانواده های محترم شهدا دارای حساسیت زیادی بودند و هر خاطره ای را بازگو نمی کردند. ما هم می خواستیم موضوعات منسجمی را دنبال کنیم به همین دلیل راشهای پخش نشدهای در آرشیو ما وجود دارد که در هنگام تدوین برنامه به کار ما نیامد اما شاید در آینده بتواند برای برنامه های دیگری مفید واقع شود.
انتخاب میهمانان برنامه بر چه اساس صورت می گرفت؟
انتخاب های اولیه بر مبنای تحقیقاتی شکل گرفت که در بدو امر صورت دادیم. برای دعوت از سایرین دو الگو داشتیم. یا به سراغ آدمهایی می رفتیم که زندگی خاص داشتند یا کسانی که شهرت داشتند و به عنوان یک شهید، مردم آنان را می شناختند. گاهی هم با شهدایی بر می خوردیم که در هیچ یک از این دو گروه قرار نمی گرفتند اما ماجراهای جالبی در زندگی آنان اتفاق افتاده بود.
برایتان پیش آمد که از خانواده ای دعوت کنید اما حاضر به گفت و گو نشود؟
بله، کسانی بودند که قبول نکردند. برای مثال همسر برخی از فرماندههان حاضر به مصاحبه نبودند. ما هم هر چقدر اصرار کردیم موفق نشدیم راضی شان بکنیم که تشریف بیاورند.
به عنوان تهیه کننده اثر کدام قسمت برنامه را بیشتر دوست دارید؟
به نظرم هر کدام از برنامه ها به خاطر تجربه جدیدی که به مخاطب می دادند شیرینی خاص خودشان را داشتند. جنگ یک اتفاق بود که در هشت سال پی در پی گریبان ما را گرفت اما قصههای بی شماری را ساخت و جذابیت های زیادی را ایجاد کرد. ما سعی کردیم برنامه ها را جوری بسازیم که همه مردم بتوانند آن را درک کنند.
در پایان درباره دیگر فعالیتهای خودتان هم اطلاعاتی به ما بدهید.
سالها قبل، در مجموعه «روایت فتح» فعالیت های مختلفی را انجام دادم. بعد از آن در مجموعه «حسن باقری» مشغول شدم و سپس، تهیه کننده برنامه ای شدم که به عملکرد فرماندهان جنگ می پرداخت. سال گذشته هم برنامه «سطرهای ناخوانده» را به صورت زنده روی آنتن شبکه اول فرستادیم. برای آینده هم برنامه هایی داریم اما چون هنوز تولید آنها قطعی نشده صحبتی درباره آنها ندارم. سری جدید «نیمه پنهان ماه» هم احتمالا در سال ۹۴ ساخته میشود. درباره پخش برنامه از شبکه های دیگر هم صحبت هایی شده است که به امید خداوند هر چه زودتر انجام می پذیرد.