یک کارگردان سینما دو عامل مهم کمکاری سینماگران را که منجر به ضربهخوردن سینما میشود بحرانهای اقتصادی و کمبود فیلمنامه خوب دانست.
سعید ابراهیمیفر، کارگردان در رابطه با فعالیت های اخیر خود به سوره سینما گفت: در حال حاضر دو فیلمنامه را نوشته ام. برای تولید این فیلم ها با چند نفر جهت سرمایه گذاری صحبت کرده ام اما زیاد امیدوار نیستم و نمی دانم که چه اتفاقی پیش خواهد آمد.
وی با بیان اینکه این کمکاری در میان اهالی سینما زیاد دیده می شود، اظهار کرد: دلیل اصلی کمکاری اهالی سینما به خصوص پیشکسوتان بحران های اقتصادی است. البته جا دارد یک گله هم بکنم و این است که این کمبودها برای عده ای همیشه وجود دارد و در بحران های اقتصادی بیشتر هم می شود اما برای عده ای این فراز و نشیب ها اصلا مهم نیست و کماکان بودجه برای آنها وجود دارد. این یک بی عدالتی بزرگ است.
این کارگردان مهمترین معضل سینما را بعد از مسائل مالی، کمبود فیلمنامه خوب دانست و بیان کرد: کمبود فیلمنامه خوب شاید تنها تقصیر سیستم نباشد بلکه خود ما هم مقصر هستیم زیرا همیشه مشغول خودسانسوری هستیم. خودسانسوری موجب شده است که دائم به سراغ سوژه های تکراری و دم دستی برویم.
وی با بیان اینکه در هر دوره ای یک سوژه در سینما باب می شود و بیشتر سینماگران به سمت تولید یک محتوای خاص می روند، عنوان کرد: فیلم باید یک کنش و واکنش داشته باشد. وقتی دایره سوژه ها محدود می شود فیلم نامه نویس سراغ موضوعاتی می رود که این کنش و واکنش را داشته باشد. مثلا در یک دوره طلاق به خاطر داشتن این ویژگی موضوع روز سینما بود و الان هم سوژه ای دیگر باب است و بیشتر سینماگر به سمت آن می روند.
ابراهیمی فر با اشاره به لزوم تنوع ژانر در سینمای ایران، تصریح کرد: سینمای تجربی می تواند ژانرهای مختلفی را تجربه کند. از همین رو حضور سینمای تجربی یک امر ضروری و یک اتفاق خوب است. سینمای تجربی در همه کشورها وجود دارد اما حد و حدود فعالیت ها متفاوت است.
وی در همین رابطه ادامه داد: تنوع ژانر در سینمای تجربی بیشتر است. وقتی یک ژانری در سینمای تجربی استفاده شد آن زمان فیلمسازان حرفه ای هم جرات می کنند تا آن ژانر تجربه شده را به سینمای گیشه بیاورند. به همین دلیل معتقدم حضور سینمای تجربی در کشور ما می تواند زمینه ساز تجربیات موفق برای سینمای گیشه باشند. مهمترین اتفاق سینمای ایران، ایجاد گروه هنر و تجربه است.