بازیگر مجموعه «کیمیا» این اثر را واجد ویژگی‌هایی منحصر به فرد می‌داند.

رضا توکلی به سوره سینما گفت: آخرین کاری که در آن به ایفای نقش پرداختم سریال «کیمیا» بود. بازی من در این مجموعه اسفندماه سال گذشته تمام شد. از آن زمان به بعد فیلمنامه‌هایی که به من پیشنهاد شده را به احترام ذهنیتی که مخاطب از من دارد، نپذیرفتم.

وی در رابطه با نقش خود در این سریال بیان کرد: زمانی که برای حضور در این سریال از سوی جواد افشار دعوت شدم، به دلیل نقش خاصی که ایفای آن را برعهده من گذاشته بود تعجب کردم. وقتی از او دلیل این انتخاب را پرسیدم پاسخ داد که تعداد زیادی از بازیگران ویژگی‌های خاصی دارند که شاید بخش کوچکی از آن دیده شده باشد، من دلم می‌خواهد که تو در این نقش و این سریال حضور داشته باشی.

این بازیگر ادامه داد: من در سریال «روزهای اعتراض» شخصیت پاسبانی داشتم که از درجه پاسبانی به درجه تیمساری و ارتشبدی می‌رسد و در نهایت توسط شاه اعدام می‌شود. در «کیمیا» هم به نوعی چنین شخصیتی را دارم،این مجموعه تجربه‌ای خاص برایم بود. وقتی سریال «کیمیا» پخش بشود مطمئن هستم که مخاطبان را حداقل تا ۳۰ قسمت اول جذب خود خواهد کرد، مردم ما باید آرام آرام با چنین سریال هایی آشنا شده و خو بگیرند.

وی در رابطه با کم کاری خود در عرصه تصویر گفت: آخرین کاری که در آن حضور داشتم، سریال «پنج کیلومتر تا بهشت» بود. بعد از آن هم به صورت افتخاری در سریال «آخرین بازی» و فقط به خاطر شخصیت سهیلی ایفای نقش کردم. دلیل این کم کاری را واقعا نمی دانم اینکه همه کارها در حد تله فیلم است، دست زیاد شده، تولید در رسانه یا سینما کم شده و یا اینکه مسئولان ارشاد خیلی کم پروانه ساخت می دهند شاید از مهمترین دلایل این مسئله باشد. من بارها گفته‌ام پول نمی‌خواهم بلکه آنچه برای من ارزش دارد ارائه تجربه و هنری است که سالهاست برای آن زحمت کشیده‌ام اما متاسفانه شرایط خوبی برای کار کردن مهیا نیست.

بازیگر «او یک فرشته بود» تصریح کرد: اینکه برخی از دوستان مشکل فیلمنامه یا مسائل اقتصادی را مطرح می کنند شاید درست باشد. اما من باید غیر از این موارد یک چیز دیگر را هم بگویم و این است که باید از سیاسی کردن هنرمندان خود داری کرد. رسالت هنرمند چیز دیگری است و نباید او را با سیاسی کردن بازی داد. شرح وظایف هنرمندان اجرای ناب هنر، قابل باور کردن شخصیت هایی است که برعهده او می گذارند و همچنین احترام به مخاطب است.

وی ادامه داد: هنرمند متعلق به جامعه خود است، تا من نوعی به عنوان یک هنرمند تماشاگر نداشته باشم چگونه می توان تئاتری اجرا کنم یا روی پرده سینما بدرخشم؟ مردم باید از هنرمندان راضی باشند و این تنها دغدغه ای است که باید هنرمندان داشته باشند. بنابراین سیاسی کردن هنر نتیجه اش ضربه وارد کردن به ذات هنر است. امیدوارم که هنرمندان ما بتوانند رسالت واقعی خود را به جا بیاورند.