مجید مجیدی کارگردان فیلم سینمایی محمد رسول‌الله (ص) با انتخاب بجای مقطع کودکی پیامبر، بهترین و درست‌ترین انتخاب را انجام داد.

سوره سینما – حمید یادروج روزنامه‌نگار و مستندساز پس از تماشای فیلم محمد رسول الله (ص) یادداشتی نوشته و به برخی از ارزش‌های این اثر عظیم اشاره داشته است:

چقدر دیر به فکر افتادیم تا از محمد (ص) بگوییم؛ از مهر و محبتش به انسان‌ها، از بزرگی و بزرگ‌منشی او در دوران کودکی، از برچیدن نظام برده‌داری و زنده‌ به گور کردن دختران و هزاران حرف ناگفته دیگر… ایستادیم تا چهره رحمانی پیامبر مهر و محبت آن‌قدر مخدوش ترسیم شود که جهانیان اسلام را اسلام دیگری جز اسلام ناب محمدی معرفی کنند. با این همه چه خوب شد که مجیدی و یارانش، محمد رسول‌الله (ص) را ساختند. فیلمی پر از عشق و محبت با رنگ‌آمیزی‌های زیبا به سبک مجیدی که عشق و محبت و عطوفتِ پیام‌آور مهر و مهربانی را به ارمغان می‌‌آورد. با موسیقی تکان‌دهنده «الله راخا رحمان» موسیقیدان اسکاری و برجسته جهان که خود نیز در سنین نوجوانی از آیین هندوئیسم به دین اسلام گروید و در سال ۲۰۰۹ مجله تایم او را یکی از صد فرد تأثیرگذار در جهان برشمرد. در کنار قاب‌های بی‌نظیر ویتوریو استورارو فیلمبردار بزرگ ایتالیایی که سه جایزه اسکار را در کارنامه خود دارد و همچنین جلوه‌های ویژه «اسکات ای. اندرسون» دیگر اسکاری فیلم مجیدی.

همه جمع شدند تا فیلمی از محمد (ص) بسازند؛ فیلمی که به واقع می‌تواند بازتاب‌های جهانی خیره‌کننده‌ای داشته باشد و اسلام واقعی را که این روزها با عملکرد گروه‌های سلفی و تفکیری مخدوش شده، به درستی نمایش دهد.

به عقیده نگارنده، مجید مجیدی کارگردان فیلم با انتخاب بجای مقطع کودکی پیامبر، بهترین و درست‌ترین انتخاب را انجام داد. شاید خیلی‌ها نخستین چیزی که از روایات تاریخی به ذهن‌شان برسد، جنگ‌های مختلف و نمایش سینمایی نبردها با بهره‌گیری از جلوه‌‌های ویژه منحصربفرد باشد، اما این بار مجیدی دورانی از زندگی پیامبر را انتخاب کرد که کمتر جنگی در آن بود و هر چه بود محبت و زیبایی بود. از رابطه عاشقانه مادر و فرزند و تا دایه‌ای که همانند مادر، محمد (ص) را دوست داشت. ‌آن‌قدر شیرین و دلنشین بود که دقایقی از ۱۷۸ دقیقه فیلم، فقط و فقط برای عظمت و بزرگی محمد(ص) در سنین کودکی، چشمانمان تَر می‌شد و نه چیز دیگر. البته کارگردان فیلم با استفاده از فلاش‌بک و فلاش‌فوروارد مقاطع مهمی از زندگی پیامبر اعظم را به نمایش گذاشت تا تماشاگر جهانی اطلاعات کاملی از زندگی رسول اکرم(ص) کسب کند.

البته اینکه مخاطب جهانی – که شاید شناخت کمتری نسبت به رسول اکرم داشته باشد – چه عقیده و نظری درباره فیلم دارد را باید در زمان اکران‌های جهانی فهمید اما مطمئناً مخاطب جهانی فیلم محمد رسول‌الله (ص) هر آنچه می‌بیند تصویری حقیقی و زیبا از آخرین فرستاده خداست. گویی آینه‌ای زیبا، تمامی روایت منتشرشده از پیامبر را منعکس کرده؛ بی‌آنکه شعاری داده و غلوی کرده باشد.

شاید تعبیر اخیر رهبر انقلاب در جمع اعضای هیئت دولت مبنی بر لزوم داشتن تولیدات فرهنگی سالم، به درستی برای فیلم محمد رسول‌الله (ص) معنا یابد؛ چراکه این فیلم با سرمایه‌گذاری مناسب در کنار تحقیق و پژوهش و با پرهیز از انجام حرکات سلبی، پس از چندین سال تلاش به عنوان یک تولید فرهنگی سالم ساخته شد. تولیدی که موجب شد مردم کشورمان در اولین سانس‌ نخستین روز اکران راهی سینماها شوند تا تصویر زیبای پیام‌آور خدا را ببینید.

همچنین علاوه بر اینکه این فیلم تاثیرگذاری فرهنگی بسزایی در جهان دارد، به عنوان صنعت نیز می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. همان‌طور که در هالیوود فیلم‌های سینمایی، فروش چند صد میلیون دلاری دارند، محمد رسول‌الله(ص) از این نظر نیز قابل توجه است؛ چراکه این فیلم پتانسل فروش جهانی قابل توجهی دارد و می‌تواند به عنوان یک سرمایه‌گذاری فرهنگی و اقتصادی مورد توجه مسئولان نظام و دولت قرار گیرد.