چهارمین شب آواز ایرانی با حضور فاضل نظری معاون هنری و جمع زیادی از اهالی موسیقی شنبه ۲۸ شهریور در سالن سوره حوزه هنری برگزار شد.

سوره سینما – میرجلالی، نوازنده برجسته تار کشورمان، در مراسم رونمایی آلبوم موسیقی (ردیف موسیقی ایرانی برای عود) در چهارمین شب آواز ایرانی گفت: هنگامی که عود مرحوم نریمان را گوش می‌کنی، شما صدای تار را نمی‌شنوی، صدای عود را می‌شنوی. کسی که در کار هنر بزرگ و نامدار می‌شود‌ قطعا انسان بزرگی است.

میرجلالی در این نشست ماهانه گفت: هنرمندی که در آن دوره و با آن شرایط درگیری‌ها بتواند در این سطح یک ساز را از مرگ حتمی نجات بدهد شوخی نیست. البته تمام این‌ها درست مثل دوتقاطع است که باید با هم برخورد کند شاید اگر در این دوره می‌خواست آن اتفاق بیفتد بسیار سخت‌تر بود. این نوازنده تار افزود: در آن دوره یک شرایطی مهیا بود که همه اساتید بسیار عالی و درجه یک بودند. در واقع هیچ کدام را نمی‌توانستی بگویی از دیگری برتری دارد و تنها تفاوتشان سازهایی بود که اجرا می‌کردند. میرجلالی تاکید کرد: همه اساتید آن دوره از نظر ذهنیت و توانایی در یک سطح بودند. میرجلالی افزود: همه اساتید و هنرمندان هوشمند و با استعداد بودند و طبیعی است که در یک جامعه وقتی استعداد درست پرورش پیدا کند و امکاناتی در اختیارش قرار گیرد هنرمندان رشد می‌یابند. این هنرمند گفت: مرحوم نریمان در آن جامعه ساز زد و تعریف عود ایرانی را تمام کرد. هنگامی که عود گوش می‌کنی شما صدای تار نمی‌شنوی و صدای عود می‌شنوی. میرجلالی سخنان خود را ادامه داد و افزود: کسی که در کار هنر بزرگ و نامدار می‌شود، قطعا انسان بزرگی است و بی دلیل بزرگ نخواهد شد.

این نوازنده خاطر نشان کرد: هنرمندانی هم چون مرحوم نریمان انسان‌های متفاوتی بودند که همیشه با روی باز پذیرای شاگردان بودند و هیچ‌گاه به هنرجو تحکم نمی‌کردند و همواره با احترام برخورد می‌کردند. میرجلالی در این محفل گفت: روح پاک این عزیز در سازش دمیده شد. این نوازنده تار افزود: برای همسر آن مرحوم آرزوی سلامت دارم که در کنار یک هنرمند وارسته زندگی کردند. وی در ادامه تاکید کرد: اگر می‌خواهید مرحوم نریمان را بشناسید همچون شعر حافظ باید به سازش گوش فرا دهید و خودتان را به این دریای بی تلاطم بسپارید. این قایق‌ها اصلا به بادبان هم نیاز ندارد. موج‌های نرم این ساز شما را به اعماق وجودتان می‌برد و حقایق را برایتان بازگو می‌کند.

وی افزود: کسی مثل مرحوم نریمان بود که ایجاد موج کرد و بدون این که خشونتی در آن ببینی مهربانی و تکنیک همراه با مهر و عطوفت را در آن می‌بینی. میرجلالی در پایان گفت: ای کاش مردم به قدری با ساز نزدیک بودند که می‌توانستند کلام و شعر ساز  را تشخیص بدهند. زیرا متوجه می‌شدند در ساز هنرمندان چه سوزی بوده و چه درد و حقایقی بوده که به هیچ زبانی نمی‌توان گفت و فقط همان زبان را می‌خواست همانند زبان عود نریمان…