سخنگوی سازمان سینمایی عملی شدن طرح دیجیتالی شدن پخش سالن‌های سینما را نیازمند گذر زمان و فراهم شدن شرایط دانست.

سوره سینما – محمد کارت :  پخش فیلم به شیوه دیجیتال یکی از مهمترین ویژگی های سی و یکمین جشنواره فیلم فجر بود، اما با پایان جشنواره کلیه تجهیزات پخش دیجیتال از سینماها پس گرفته شد، با توجه به هزینه سنگین نصب این سیستم در سینماها نمی‌توان انتظار داشت صاحبان سینما بدون کمک دولتی بتوانند این سیستم را در سینماهایشان نصب کنند. درباره این موضوع با سعید رجبی فروتن سخنگوی سازمان سینمایی صحبت کردیم.

سیستم‌های پخش دیجیتال چرا بعد از پایان جشنواره از سالن‌های سینمایی جمع آوری شدند؟

سعید رجبی فروتن: در زمان برگزاری جشنواره این سیستم‌ها توسط موسسه سینما شهر خریداری شد و در آن زمان سعی شد سالن‌هایی که قرار است در طول جشنواره نمایش فیلم داشته باشند به این سیستم مجهز شوند. مطمئنا سازمان سینمایی وظیفه‌ای نسبت به دادن یارانه  به سالن‌های سینمایی دارد، قرار است تجهیزات پخش دیجیتال نیز به صورت توافقی و تعاملی با سینمادارها در سالن‌ها نصب شوند. بخشی از هزینه این سیستم‌ها به صورت وام بلاعوض خواهد بود و بخشی از هزینه مالی آنها به عهده خود سالن‌ها گذاشته می‌شود.

یعنی حالا که سیستم‌ها از سینماها پس گرفته شده‌اند ، به توافق مالی نرسیده‌اند؟

این تعامل مالی بستگی به نوع همکاری  و سابقه سالن‌های سینما دارد. نوع برخورد با هرکدام از این سالن‌ها به لحاظ مسائل مالی متفاوت است. برخورد سینماهایی که توانایی مالی خوبی دارند مانند سینما اریکه ایرانیان که با وجود موقعیت تجاری خود مخاطب زیادی دارد با یک سالن سینما که در جاهای جنبی شهر قرار دارد متفاوت است. گاهی بعضی از سالن‌ها توانایی پرداخت سهم خود را ندارند اما با شاخ و شانه کشیدن سعی در گرفتن یارانه دارند که این قضیه نمی‌تواند کاری را پیش ببرد. البته در بحث دیجیتالی شدن سالن‌ها مسائل دیگری مانند ابعاد پرده و فاصله آن و در نهایت موقعیت معماری سالن‌ها در داشتن توان پخش دیجیتال دخیلند که همه سالن‌های کنونی نمی‌توانند از آن بهره مند باشند.

 البته در سینما آزادی هم با پایان جشنواره تجهیزات جمع آوری شده است. بعید است این سینما توانایی پس دادن وام خود را نداشته باشد.

گاهی در بحث تجهیزات و امکانات سخت افزاری مسئله مالکیت اموال دولتی مطرح است که اگر بخواهد به بخش خصوصی یا نهاد دیگری تعلق بگیر باید روال خودش را طی کند و تعیین تکلیف شود. در جریان کامل این قضیه نیستم و بیشتر به موسسه سینما شهر مربوط است. اما مطمئنا به توافقات مالی نرسیده‌اند.

قیمت هرکدام از این سیستم‌ها حدود۵۰ میلیون تومان است چقدر از این مقدار را خود سینماها باید پرداخت کنند؟

رقم و عدد دقیق را نمی‌دانم این مسئله زیر نظر موسسه سینما شهر است.

اغلب سالن‌ها همچنان پخش آنالوگ را دنبال می‌کنند و بعضی از آنها سیستم دیجیتال باعث سر درگمی پخش کننده‌ها شده است.

 بله متاسفانه این دوران ‌گذاری است که باید طی شود و همکاران پخش‌کننده دراین مدت مشکل بیشتری نسبت به قبل دارند.

دربحث مالی هم با گرانی مواد خام، تهیه کپی‌ها به هیچ عنوان به سود صاحبان آثار نیست، و هر کپی حدود چهار میلیون تومان صرف می‌شود. 

البته در بعضی از موارد بر مبنای کیفیت آثار به آنها یارانه مواد خام تعلق می‍‌گیرد و حمایت مالی در بحث چاپ،  تبلیغات محیطی و تیزرهای تلویزیونی صورت می‌گیرد که می‌تواند در پشتیبانی آثار با کیفیت موثر باشد.

البته آثاری که در درجه کیفی مناسبی قرار ندارند در اکران بیشتر نیاز به حمایت دارند چرا که آثار باکیفیت تقریبا از پس خود بر می‌آیند.

دیجیتالی شدن پخش همه سالن‌ها و حمایت از تمام آثار در حوزه اکران یک ایده‌آل است که سینمای ایران باید به آن برسد اما تا رسیدن به این چشم انداز گذاری باید طی شود که هم اکنون در آن قرار داریم. به هر حال نمی‌توان سربر بالین گذاشت باید تلاش کرد که به فضایی ایده‌آل رسید که تمام آثار بتوانند به اندازه استحقاقی که دارند از حمایت‌ها بهره‌مند شوند.

پس شعار جشنواره سی و یکم  که قرار بود دستاوردی به نام پخش دیجیتال را برای سینمای ایران داشته باشد، تنها مربوط به مقطع جشنواره بود درست است؟

متاسفانه در جمع بندی فعلا این‌گونه است. برای عملی شدن این شعار زمان بیشتری لازم است.