سوره سینما – کیوان علیمحمدی کارگردان فیلمهای «ارغوان»،«شبانه روز» و «شبانه» که به طور مشترک با امید بنکدار آنها را ساخته در بخشهایی از میزگرد روزنامه صبا حرفهای جالبی زده است .
علیمحمدی گفته است : آن گروه از فیلمسازان قلابی که بیشتر خودشان را در قالب اپوزیسیون مطرح میکنند تا بتوانند از آشفته بازار به نوایی برسند، آسیب جدی به سینمای ایران زدهاند. بخش دیگر هم مربوط به جریان فیلم فارسی است. گروهی اعتقاد دارند فقط ابتذال جواب میدهد و میخواهند از این طریق مخاطب را به سالن سینما بکشانند.
اگر در رقابت سینمای ایران دوام نیاوریم دلیلی ندارد که بمانیم
او می افزاید: اما تجربه در این سالها نشان داده که حقیقت این نیست. برای من و امید کاری ندارد فیلمی بسازیم و مستقیما به سینمای هنر و تجربه برویم، ولی اگر قرار باشد روزی فیلم من و امید به «هنر و تجربه» برود از سینما خداحافظی میکنیم. اگر در رقابت سینمای ایران دوام نیاوریم دلیلی ندارد که بمانیم.
علیمحمدی تاکید می کند: از این دو گرایش که در سینما وجود دارد بیزاریم؛ یکی سینمایی که خودش را پشت اپوزیسیونبازی پنهان میکند و دیگری جریان فیلم فارسی.
او در ادامه می افزاید: چرا بیضایی و تقوایی نباید فیلم بسازند؟ مگر چند نفر مثل این هنرمندان در تاریخ فرهنگ این مملکت داریم؟ بیضایی هرجای دنیا بود روی سر حلوا حلوایش میکردند ولی ما کاری کردیم که از ایران برود. چرا تقوایی گوشه خانه نشسته است و فیلم نمیسازد؟ میگویند تقوایی با فیلمهایش بودجه زیادی مصرف میکند. اگر بودجه زیادی مصرف میکند حداقل خروجی فیلمش خوب است.
برخی که با بودجه این مملکت و با پول بیتالمال دارند فیلم میسازند فیلمهایشان به لعنت خدا هم نمیارزد. در طول این سالها چه کسانی سلیقه ساختهاند؟ آقای ابولفضل جلیلی برای این مملکت سلیقه ساخته است؟ چطور او تا به حال ۱۵ فیلم سینمایی ساخته است ولی بیضایی با این همه توانمندی آنقدر محدود فیلم ساخته است؟ چرا با مهرجویی کاری کردیم که در فیلمهای آخرش تمام طرفدارانش را ناامید کرده است؟
به گزارش سوره سینما بهرام بیضایی پس از ساخت آخرین فیلمش به نام وقتی همه خوابیم که گوشه هایی از فضای غیراخلاقی پشت پرده سینما را افشا می کرد از سوی طیف شبهه روشنفکران فعال در سینما با انتقادهای غیرمنصفانه و شدیدی مواجه شد که در نهایت منجر به مهاجرت او به خارج از کشور شد. به نظر می رسد جریان شبهه روشنفکری در سینما این روزها نسبت به بی مهری و بی انصافی که نسبت به بیضایی صورت گرفته دچار عذاب وجدان شده و لب به اعتراف گشوده است.