سوره سینما- فهم و برداشت بازیگر ایرانی از جایگاه هنر همواره به دلیل ضعف آموزش با نقصانهای زیادی مواجه بوده است. بازیگری که می انگارد با قرار گرفتن در نقشهای مکمل و فرعی جایگاه حرفه ای او دچار خدشه می شود اصولا از تربیت هنری مناسبی برخوردار نبوده است.

دنیای سینما و بازیگری در ایران و ختی در هالیوود مشحون است از بازیگران خلاقی که با فهم و درایت ذاتی و اکتسابی شان در قالب کاراکترهای فرعی نقشهایی ماندگار را در تاریخ سینما ثبت کرده اند.

از جمله می توان به بازیگری چون «داستین هافمن» اشاره کرد. برای مثال بازی او در نقش مکمل فیلم سینمایی کابوی نیمه شب یکی از ماندگارترین نفشهای مکمل تاریخ سینما را به خود اختصاص می دهد. او در این فیلم در کنار بازیگری چون جان وویت که نقش اول فیلم را بازی می کند ایفاگر کاراکتر «راتسو ریزو» است که بی خانمانی مسلول و معلول است و در فیلمنامه زیر سایه نقش اول قرار می گیرد اما هافمن آنقدر در این نقش خوش می درخشد که برای همیشه نام خود را بر فیلم کابوی نیمه شب ثبت می کند تا جایی که مخاطبان حتی پس از چند دهه با نام بردن از فیلم «کابوی نیمه شب» بیش از وویت کاراکتر او را به یاد می آورند.

یا بازیگری چون آنتونی کویین در کارنامه سینمایی خود بیشترین نقش مکمل و فرعی را ایفا کرده و در اغلب آنها نیز خوش درخشیده است.

یا به عنوان یک نمونه ایرانی می توان از رضا کیانیان نام برد که همواره پس از خواندن فیلمنامه هایی که به دستش رسیده نقشهایی غیر از آنچه کارگردان برای او انتخاب کرده را برگزیده است. نقشهایی که بعضا فرعی تر بوده اند اما او تشخیص داده که در آن نقش می تواند ایفاگر بازی متفاوتی باشد که تا آنزمان موفق به ایفای آن نبوده است.

اما متاسفانه برخی از بازیگران جوان و تازه کار سینمای ایران می انگارند شأن آنها فقط بازی در نقشهای اصلی و کاراکترهای جذاب است.

طبق خبرها به تازگی میلاد کى مرام پیش از فیلمبردارى یکی از سکانسها در یک فیلم اعلام مى کند حاضر نیست از یک بازیگر ناشناخته فحش و کتک بخورد و این سکانس را بازى نمى کند. تلاش هاى کارگردان و دیگر عوامل نتیجه نمى دهد و این سکانس فیلمبردارى نمى شود.

ماجرا از این قرار است که این بازیگر نورسیده سینما که در این فیلم نقش کوتاهى به عهده دارد و طبق قرار باید در دو سکانس بازى مى کرد. اولین سکانس بدون مشکل فیلمبردارى شد اما دومین سکانس که در آن کى مرام باید با یک بازیگر نه چندان شناخته شده درگیر مى شد مشکلاتى براى عوامل فیلم به وجود آورد.

حال کارگردان یا باید این سکانس ها را با یک بازیگر دیگر مى گرفت اما این کارگردان تصمیم جالبى گرفت و اعلام کرد همان یک سکانس فیلمبردارى شده را در فیلم قرار مى دهد و مسئولیت ناقص ماندن نقش به عهده کى مرام است.

باید تا زمان نمایش فیلم منتظر ماند و دید آیا کارگردان بر سر حرفش خواهد ماند یا به طور کلى بازى این بازیگر را از فیلم خذف مى کند.

پیش از این و قبل از انقلاب نیز بازیگران مطرح و قهرمانان فیلم هاى آن زمان حاضر به کتک خوردن از بازیگران ناشناخته و سیاهى لشکرها نبودند اما به نظر می رسید با گذشت دهه ها از دوران ناپختگی سینمای ایران حالا دیگر این هنر به این حد از بلوغ فکری رسیده تا شاهد چنین واکنشهایی از سوی بازیگرانش نباشد.