سوره سینما

پایگاه خبری-تحلیلی سینمای ایران و جهان

sourehcinema
تاریخ انتشار:۵ آذر ۱۳۹۴ در ۱۱:۲۰ ق.ظ چاپ مطلب

گلایه نیکی کریمی از داوران جشنواره فیلم فجر/ به من سیمرغ نمی‌دادند، می‌خواستند برایم بزرگداشت بگیرند!

niki-karimi

نیکی کریمی بازیگر و کارگردان فیلم «شیفت شب» در آخرین گفتگوی خود اعلام کرده که بخشی از درآمد بازیگری اش را به فیلم هایی اختصاص می دهد که خود مسئولیت کارگردانی آن را به عهده دارد. کریمی که تا به حال نتوانسته سیمرغ بلورین بهترین بازیگر جشنواره فجر را از آن خود کند، انتقادهایی را هم به داوران ادوار مختلف این جشنواره کرده است.

به گزارش سوره سینما، نیکی کریمی که به تازگی آخرین ساخته اش «شیفت شب» را روانه اکران کرده است، در تازه‌ترین گفتگو خود با ماهنامه «۲۴» گفته است بخشی از دستمزدی را که برای بازی کردن دریافت می کند، کنار می گذارد و خرج ساخت فیلم های خود می کند: «من تهیه کننده فیلم هایم هستم و همیشه درصدی از سرمایه فیلم هایم را خود تامین کرده ام. بنابراین مجبورم این کار را بکنم و بخشی از دستمزد بازیگری ام را کنار بگذارم برای فیلمی که می سازم. اما به این دلیل خودم را مجبور به بازی در هر فیلمی نکنم.»

کریمی در ارتباط با اینکه چرا چندسال پیش با برگزاری مراسم بزرگداشت اش در جشنواره فیلم فجر مخالفت کرد، گفت: «سال ها بود که من فیلم هایی بازی می کردم و برای آنها در جشنواره فجر کاندیدای بهترین بازیگر زن می شدم ولی جایزه ای دریافت نمی کردم. من منتظر جایزه نبودم، اما وقتی همین جشنواره خواست برای من بزرگداشت داشته باشد فکر کردم من که هنوز به جایگاه و قدمتی نرسیده ام و این همه بازیگر درخشان قدیمی و با سابقه هستند که مستحق قدردانی هستند. بعد هم این جشنواره که از دادن جایزه به من طفره می رود، حالا می خواهد برای من بزرگداشت برپا کند؟ به نظرم کار صحیحی نمی آمد.»

نیکی کریمی با بیان اینکه هم بازی شدن با عزت الله انتظامی و علی نصیریان در فیلم «دیوانه از قفس پرید» را یکی از بهترین خاطره های دوران بازیگری خود می‌داند، با گلایه از بی‌مهری داوران جشنواره فیلم فجر در مورد اینکه هیچگاه نتوانسته سیمرغ بلورین بهترین بازیگری را از این جشنواره دریافت کند، گفت: «این چیزی بود که سال ها همه درباره آن صحبت می کردند… اما خدا را همیشه شکر می کردم که چه خوب که فیلم هایی و نقش هایی را کار کرده ام که آن قدر دیده شده و آنقدر ارتباط برقرار کرده که همه دوست داشته اند. از طرفی بازهم این را شانس می دیدم که شاید هم درستش همین بود که من از میان جماعت زیادی از همکارانم که در همان فیلم اول جایزه گرفته بودند و تشویق شده بودند شاید بعد از ده بار کاندیدا شدن جایزه نگیرم و این خودش انگیزه متفاوتی می دهد… بعد هم باز من این شانس را داشتم که از همان ابتدا فیلم هایم  و بازی در آنها هم از طرف منتقدان ایرانی و هم در جشنواره های بین المللی مورد توجه قرار گرفت.»