به گزارش سوره سینما، حاج صادق آهنگران از مشهورترین چهرههای مداحی است که صدا و تصویرش در زمان جنگ تحمیلی هرگز از یاد نمیرود.او در دو سال گذشته دبیری بخش «شهید ما» در جشنواره عمار را به عهده داشته و امسال هم در ششمین دوره دبیر این بخش خواهد بود. وی به تازگی گفتوگویی با سایت خبری «آی سینما» داشته و در آن در ارتباط با نقش خود در این جشنواره سینمایی صحبت کرده است. البته بیان بخشی از خاطرات حضورش در صحنه تئاتر و همبازی شدن با مرحوم حسین پناهی از جمله بخشهای خواندنی این گفتوگو است.
پیش از هر چیز خود آهنگران، به این موضوع اشاره میکند که در حوزه سینما تخصصی ندارد و در واقع نقش او در بخش «شهید ما» چیز دیگری خواهد بود: «وقتی دبیری این بخش را به من پیشنهاد دادند، دیدم که به شخصیت من میخورد، برای همین پذیرفتم. ماجرا این است که از خانوادههای شهدا، خاطره و داستانهایی درباره شهیدان میگیریم که تبدیل به فیلم میشود، مثل اتفاقی که در مجموعه «روایت فتح» میافتاد. از آنجایی که ممکن است این خانوادهها، حرف آدمی مثل من را بیشتر بخوانند برای این مسئولیت انتخاب شدم. در واقع به نوعی از اعتبارم در این زمینه استفاده میکنم و در روستاها و شهرهای مختلف ایران، این اطلاعات و فیلمها را تهیه میکنیم.»
او با اشاره به اینکه این اقدام باعث میشود خاطرات شهیدان به صورت آرشیو دربیاید و برای آینده بماند، میگوید: «من در حوزه سینمایی این کار نقشی ندارم اما به عنوان خط واصل و ارتباط میان خانوادههای شهدا با کسانی که این فیلمها را تهیه میکنند، فعالیت می کنم. فکر میکنم میتوانم موثر باشم چون هیچوقت خودم را درگیر هیچ جناحی نکردهام و در ارتباط با قشرهای مختلف به مشکل برنمیخورم.» البته به گفته او نادر طالبزاده، ابوالقاسم طالبی و دیگر سینماگرانی که در این جشنواره حضور دارند در بخش هنری و تخصصی این فعالیت به او یاری میدهند.
آهنگران معتقد است فیلمهای ارزشی خوبی در میان آثار مختلف این جشنواره تولید میشود: «در بخش اکران مردمی این جشنواره که در مساجد و منازل خانوادههای شهدا انجام میشود نیز بازخوردهای خوبی را شاهد بودهایم. فکر میکنم این کار در درازمدت نتیجههای خوبی به همراه خواهد داشت. به خصوص که برخی از این فیلمها قابل نمایش در سینما و تلویزیون نیستند و به این شکل به دست مردم میرسند.»
اما آهنگران در بخش دیگری از صحبتهایش از علاقه به سینما و تئاتر میگوید. جالب است که او در جوانی در کنار حسین پناهی به بازی در تئاتر هم مشغول بوده، اما رفتن به سمت مداحی را لطف خدا میداند و از خاطرات آن دوران اینطور میگوید: «از جوانی به تئاتر علاقه داشتم و ۵-۶ تئاتر هم بازی کردم. اما مشکلاتی برایم به وجود آمد که باعث شد به سمت مداحی بروم که به آن علاقه بیشتری هم داشتم.»
آهنگران ادامه میدهد: «راستش را بخواهید من سر صحنه خندهام میگرفت! یادم میآید که سال ۵۹ یا ۶۰ تئاتری کار میکردیم که محمد جمالپور کارگردان آن بود و با حسین پناهی همبازی بودم. یکماه برای این تئاتر زحمت کشیده بودیم و تمرین کرده بودیم اما روی صحنه هر وقت چشمم به چشم حسین پناهی میافتاد خندهام میگرفت و این شد که کم کم از تئاتر فاصله گرفتم و فکر میکنم در مداحی موثرتر هم بودم.»
با اینحال، او همچنان به سینما علاقهمند است و به دوستی با کارگردانانی چون مجید مجیدی و حاتمیکیا اشاره میکند. البته به گفته او همه در خانوادهاش به سینما علاقه دارند و پسرش محمدعلی آهنگران با وجود اینکه روحانی است زیاد به سینما و تئاتر میرود و دخترش زهرا نیز در کانون پرورش فکری در همین زمینه فعالیت میکند.
از او درباره آخرین فیلمی که در سینما دیده میپرسیم که میگوید: «زیاد فرصت رفتن به سینما را ندارم و بیشتر فیلمها را در خانه میبینم اما آخرین فیلمی که دیدهام «محمد رسولالله» ساخته مجید مجیدی بود که از دیدن آن بسیار لذت بردم.»
آهنگران یکی از طرفداران سریال آمریکایی «لیست سیاه» است که اینروزها در شبکه نمایش خانگی توزیع میشود. او در پایان میگوید هرگز فرصت پرداختن به علاقهاش درباره سینما را نداشته اما همچنان به این هنر علاقهمند است.