یک منتقد سینما با رد ایراد علمی بر فیلم «حوض نقاشی» تاکید کرد این فیلم به منطق خود وفادار است.

خسرو نقیبی در گفتگو با سوره سینما درباره ارزیابی خود از بضاعت سینمای ایران در سال ۹۲ گفت: من بر خلاف دیگران فکر می‌کنم اکران سال ۹۲ چندان هم بد نباشد. جشنواره سی و یکم تعداد قابل توجهی فیلم متوسط رو به بالا داشت و اگرچه در جشنواره امسال شاهکاری ندیدیم، اما بودند آثاری که قابل اعتنا باشند.

وی ادامه داد: اگر یک سال سینمایی ۱۰ عنوان از آثار اینچنینی داشته باشد، می توان به اکران عمومی فیلم‌ها امیدوار بود. سال ۹۲ می‌تواند یک اکران متوسط رو به خوب داشته باشد. فراموش نکنیم چند فیلم خوب از جشنواره گذشته باقی مانده‌اند که آنها هم می توانند به رونق سینما کمک کنند.

نقیبی درباره ترکیب اکران نوروزی گفت: ترکیب اولیه که بخش خصوصی چیده بود، می‌توانست اکران بهتری باشد، چون عرصه رقابت بیشتری فراهم بود و انتخاب برای تماشاگر جذاب تر می‌شد. در حال حاضر فکر می کنم یک طیف از مخاطب به تماشای «رسوایی» بنشینند و طیف دیگر «حوض نقاشی» را انتخاب کنند و بعید می‌دانم فیلم‌های «قاعده تصادف»، «رژیم طلایی» و «تهران ۱۵۰۰ » به فروش خوبی برسند.

این منتقد سینما درباره فیلم مازیار میری توضیح داد: «حوض نقاشی» فیلمی است که می تواند مخاطب عام سینمای ایران را جذب کند و به مذاق خواص هم خوش بیاید. همینطور مسئولان فرهنگی که بر نهاد خانواده تاکید دارند، از آن استقبال خواهند کرد. ساختار خوب فیلم به اضافه بازی‌های درخشان بازیگران از نقاط قوت آن به حساب می‌آید.

وی در مورد ایرادی که برخی به منطق داستانی فیلم وارد دانسته‌اند، گفت: باید پذیرفت که منطق سینما با منطق واقعیت متفاوت است. اگر یک فیلم از ابتدا تا آخر به قراردادی که خودش می‌گذارد وفادار باشد و منطق خود را نقض نکند، کارش را درست انجام داده است. ما با سینمای مستند سر و کار نداریم که تحقیق کنیم و ببینیم واقعیت این بیماری چیست و چه رفتارهایی را می‌طلبد و ریشه‌هایش در کجاست. همین برای درام کافی است و نیازی نداریم که مسائل فرامتنی را به ماجرا وارد کنیم.