صدابردار فیلمهای «قاعده تصادف» و «محمد (ص) » ابراز امیدواری کرد عوامل سینما در سال جدید بتوانند از حداقل امنیت شغلی برخوردار باشند.
یدالله نجفی صدابردار فیلم سینمایی «محمد (ص) » و «قائده تصادف» درباره شرایط احتمالی سینما در سال جدید به سوره سینما گفت: در سالی که گذشت من بیشتر وقتم را مشغول فیلم «محمد» (ص) بودم. سال خوبی برای من بود اما با توجه به شرایطی که جامعه دارد سال پرباری را به لحاظ اقتصادی برای اهالی سینما نمیتوان پیشبینی کرد.
برنده سیمرغ بلورین بهترین صدابرداری از سی و یکمین جشنواره فیلم فجر افزود: هزینههای تولید به شدت بالا رفته است. بودجههای دولتی چه در تلویزیون و چه در سینما افت کرده است. انتخابات رییس جمهوری و تغییر مدیران سینمایی را در پیش داریم. همه این عوامل احتمالا تولید فیلم را پایین میآورد و با بیکاری در همه بخشهای سینما رو به رو خواهیم شد.
وی اضافه کرد: قطعا همه ما آرزو داریم در سال جدید وضع اشتغال خوب باشد و بتوانیم کارهای با کیفیت تولید کنیم و در فیلمهای استاندارد حضور داشته باشیم اما طبیعی است که شرایطی که پیش روست چندان امیدبخش نیست. امیدوارم در سال جدید ممیزیها و تصورات نادرست که در بحث ممیزی وجود دارد کمتر شود.
نجفی که به طور مشترک سیمرغ بلورین صدابرداری را برای فیلم سینمایی «قاعده تصادف» دریافت کرد درباره این فیلم گفت: این فیلم به دلیل ویژگیهایش صدابرداری سختی داشت. در سینمای ایران کمتر با پلانهای ۱۵ دقیقهای رو به رو هستیم. این فیلم جمعا چیزی حدود ۱۷ پلان داشت که هر کدام بین ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بود. تعداد بازیگرانی که دیالوگ میگفتند بین ۶ تا ۱۰ نفر بود و چون دوربین روی دست بود چندان با بوم نمیتوانستیم کار کنیم.
این صدابردار گفت: بوم فقط یک عنصر کمکی بود و ما با میکروفن وایرلس صدا میگرفتیم. بیشتر زحمت فیلم بر دوش رشید دانشمند بود و من کمتر در روزهای فیلمبرداری حضور داشتم. به هر حال این فیلم طراحی خاصی در صدابرداری میطلبید و دانشمند به خوبی از پس این ظرافتها برآمد.
نجفی ادامه داد: فکر میکنم بهنام بهزادی به خوبی به فضای جوانان امروز نزدیک شده است. بازخوردهایی که از جوانان درباره این فیلم دیدم نشان از نزدیکی فیلم به مخاطبش دارد. امیدوارم در اکران عمومی با موفقیت بیشتری رو به رو شود. در ابتدا فکر نمیکردم که فیلم بتواند با این میزان مقبولیت رو به رو شود ولی خوشبختانه این اتفاق افتاد و کارگردان به درستی فضای مورد نظر خود را ترسیم کرده است. فیلم به لحاظ ممیزی هیچ مشکلی ندارد و حرف عجیب و غریبی نمیزند. فقط اشاره دارد به اینکه به فضای این قشر نزدیک شویم و اگر فکر میکنیم باید به راه راست هدایتشان کنیم در ابتدا باید بتوانیم همراهشان باشیم.